Nieuwbouw in Noord-Beveland zit flink in de lift

GOES - Woensdag 18 september wordt er een gedeeltelijke supermaansverduistering verwacht. 'De maan beweegt zich dan door de schaduw van de aarde, zodat op een deel van het maanoppervlak geen direct zonlicht meer valt', laat weerbureau Weeronline weten. 'Bovendien staat de maan dichter bij de aarde en is er sprake van een supermaan.'

GOES - Aan boord van een binnenvaartschip in de haven aan de Albert Joachimikade in Goes is een overleden persoon gevonden. De man is door zelfdoding om het leven gekomen, laat de politie weten.

GOES - Het nazomerweer maakt plaats voor een herfstachtig weertype. Maandag is het nog 18 tot 21 graden, maar woensdag slechts 16 graden. Ook de nachten verlopen later in de week fris met minima rond 8 graden. 

WOLPHAARTSDIJK - Burgemeester Cees van den Bos van de gemeente Goes heeft maandag een woning met schuur aan de Veerweg in Wolphaartsdijk gesloten. In het pand is een hennepkwekerij gevonden. De woning is voor twaalf weken verzegeld.

GOES - Een auto is maandagmiddag te water geraakt bij een ongeluk op de Deltaweg ter hoogte van Goes. Brandweerlieden hebben de bestuurder van het dak van zijn auto gehaald.

GOES - De functie van gedragswetenschapper is veelzijdig en dynamisch, weten Corine van Doorn en Marjolein Moens. Zij hebben dit werk met veel plezier gedaan bij Timon, maar door hun vertrek zoekt de landelijke, christelijke organisatie voor jeugd- en jongvolwassenenzorg een nieuwe gedragswetenschapper. "Je bent bij Timon echt inhoudelijk bezig", zegt Marjolein. Corine vult aan: "Je wordt uitgedaagd mee te denken met het proces en de kwaliteit van zorg. Als je iets signaleert, dan wordt dat opgepakt en er wordt naar je geluisterd."De nieuwe gedragswetenschapper voor het Zeeuwse team voor Pleegzorg en Ambulante Jeugdhulp bij Timon werkt veel samen met teammanager Cindy Moerland. "Samen geven we leiding aan de twee Zeeuwse teams", vertelt Cindy. "Ik ben verantwoordelijk voor de procesmatige en zakelijke kant en de gedragswetenschapper gaat over de inhoud en doorontwikkeling."

De oorlog in Nederlands-Indië in 1947-1948 kende ik als kind slechts uit verhalen. Van mijn oudoom Jan, die als bemanningslid van een Nederlandse onderzeeër in de Javazee voer en daar angstaanjagende avonturen had beleefd. Voor mij spraken zijn verhalen tot de verbeelding en kennelijk gold dat ook voor mijn vader, die mij jaren later toevertrouwde vroeger jaloers te zijn geweest op zijn oom. Zoiets had hij in 1945 niet willen missen. Onmiddellijk na de bevrijding van ons land had hij zich als vrijwilliger aangemeld voor het leger dat, geloofden ze, korte metten zou maken met de opstandelingen. De animo om naar het verre Indië te vertrekken was in Zeeland groot. Zo'n duizend vrijwilligers verlieten de provincie. Mijn vader was daar echter niet bij. Wegens bijziendheid werd hij, tot zijn grote teleurstelling, afgekeurd. Achteraf gezien maar gelukkig, als je leest over de gruwelijkheden waarvan de soldaten daar bijna dagelijks getuige waren.Uit de brieven die de Zeeuwse vrijwilligers naar huis stuurden, krijgen we een indruk van hun belevenissen. Zo schreef de in Kapelle geboren Bram V. dat de bevolking op Java bang was voor zowel de rebellen als de Nederlanders. Maar, zo vervolgde hij, 'met eten is veel te bereiken, want de mensen hebben veel honger'. Voortdurend moest je op je hoede zijn, op ieder moment kon je worden beschoten of in een hinderlaag worden gelokt. Moeite om iemand te doden had hij niet. 'Met het grootste gemak', schreef hij, 'schiet je een stel oproerlingen neer.' De politiek in Den Haag was voor de soldaten een ver-van-hun-bed-show. De meesten hadden er geen idee van dat het er in de loop van de tijd steeds meer naar ging uitzien dat de Nederlandse regering een verloren strijd voerde.Had Jan M. uit 's-Gravenpolder in 1947 nog alle vertrouwen in een goede afloop, een jaar later liet de Bevelander Ko de V. zijn ouders weten dat de strijd zinloos was. In zijn ogen lag dat echter niet aan de dappere soldaten, maar aan de Amerikanen die aandrongen op een spoedig vertrek van de Nederlanders. 'Als ze dat doen', schreef hij, 'vraag ik me af of we hier voor Piet Snot zitten. Zijn daarvoor zo veel jongens gesneuveld?' Een vraag die veel mensen nog steeds bezighoudt.