Jan Beckers publiceert boek over drama bij De Punt

Het verhaal is bekend: uit onvrede met het onrecht dat hun ouders is aangedaan kaapten negen gewapende Molukse jongeren de intercity van Assen naar Groningen. Bijna drie weken stond de trein stil tussen de velden bij De Punt in Drenthe. In de vroege morgen van 11 juni 1977 werd de trein bestormd door mariniers waarbij zes Molukse actievoerders en twee gegijzelden om het leven kwamen. De Nederlandse staat hield altijd vol dat er niet op ongewapende Molukkers zou zijn geschoten. Maar het onderzoek dat Beckers, samen met voormalige treinkaper Junus Ririmasse en zus van één van de overleden actievoerders Nona Lumalessil al in 2014 publiceerde, toonde aan dat dit wel degelijk is gebeurd. Het onderzoek van het drietal leidde tot een rechtszaak over de gewelddadige beëindiging van de trein.

Westkapelle
Beckers raakte geïnteresseerd in de Molukse kwestie door zijn schaakvriend Frits Sahertian. “Hij vertelde me dat er in de jaren vijftig negen Molukkers zijn neergeschoten door de politie in Westkapelle. Dat verhaal trof me zo dat ik toen ben gaan uitzoeken hoe dat precies zat. In 2010 zei Frits me dat hij een oud-marinier had gesproken die vertelde dat hij had gemoord in de trein en spijt wilde betuigen tegenover de Molukse gemeenschap. Omdat ik eerder het drama bij Westkapelle had uitgezocht wilde Frits dat ik bij het gesprek van de marinier met de Molukse president in ballingschap aanwezig was. Achteraf bleek dat die oud-marinier helemaal niet bij De Punt betrokken is geweest maar verhalen had gehoord aan de bar. Toch vormde zijn verhaal de aanleiding om de kwestie diepgravend te gaan onderzoeken.” Beckers maakte kennis met Junus Ririmasse en Nona Lumalessil. “Daar is een hechte diepgaande vriendschap mee ontstaan.”

Autopsierapporten
Het boek van Beckers, Ririmasse en Lumalessil geeft voor het eerst een zo compleet mogelijk beeld van wat zich op die bewuste zaterdagmorgen in de trein heeft afgespeeld. Talrijke interviews met direct betrokkenen, gegijzelden, gijzelnemers, militairen en politiebeambten. Aan de hand van autopsierapporten waar Beckers de hand op wist te letten, wordt nauwgezet geanalyseerd hoe de slachtoffers om het leven zijn gekomen. Daaruit blijkt dat de slachtoffers niet, zoals altijd werd aangenomen, zijn gevallen door het minutenlange spervuur dat op de trein is afgevuurd, maar dat vijf van de om het leven gekomen treinkapers in de trein door mariniers zijn gedood. Ook de twee gegijzelden blijken door schoten van de mariniers om het leven te zijn gekomen.

Afsluiting
Voor Beckers is de voltooiing van het boek een afsluiting. “De laatste twaalf jaar ben ik geen dag opgestaan zonder aan De Punt te denken. Nu kan ik het afsluiten, hoewel ik blijf wedijveren voor gerechtigheid. Ik vind dat het kabinet moet aftreden wegens de misdaden die ze 46 jaar lang verborgen hebben gehouden, dat maakt ze medeplichtig. En dat meen ik vanuit het diepst van mijn hart.” Het boek van Beckers, Lumalessil en Ririmasse wordt zondag 11 juni, precies 46 jaar na de beëindiging van de treinkaping, gepresenteerd in het Drents Museum in Assen.