
Ireen Wüst op Contacta: 'Ik wil elke dag de beste versie van mezelf worden'
GOES - Aan de hand van haar gouden deelname aan - maar liefst - vijf Olympische Spelen deelde schaatskampioen Ireen Wüst (37) woensdag op netwerkbeurs Contacta in Goes de levenslessen die ze haar - naast de medailles - opleverden. Schaatsen was haar passie, maar dat betekent niet dat de meest succesvolle Nederlandse Olympiër ooit geen tegenslag kent. “Drie jaar lang was ik overtraind. Dat was de zwaarste periode uit mijn leven.”
Al op haar negentiende wist Ireen Wüst de Olympische Spelen te bereiken. Zo jong als ze was, stond ze er onbevangen in, vertelde ze in een volle Contacta-arena. Schaatsen was het mooiste dat er is. Met zo’n vijftig kilometer per uur over de baan vliegen, noemt Wüst magisch. “Die snelheid voel je langs je vingers. Ik krijg nog steeds kippenvel als ik daaraan denk.”
Snel ging ze ook tijdens haar Olympische debuut in Turijn, want ze pakte meteen het goud op de 3000 meter. “Daar kreeg ik nog een titel bij. Die van bekende Nederlander. Heel leuk, maar soms ook lastig. Toen moest ik leren ‘nee’ zeggen.” Haar vier andere levenslessen zijn luisteren naar je lichaam, kracht en zelfvertrouwen uit jezelf halen, je bent niet wat je presteert en genieten van het proces en de route.
‘Immense bewijsdrang’Na onbevangenheid en Olympisch succes werd Wüst geconfronteerd met de keerzijde van de medaille. Ze raakte overtraind, dat ze vergelijkt met een burn-out. “Ik had overal pijn en was te moe om te kunnen slapen.” Deze periode duurde drie jaar. “Er heerste een machocultuur in de schaatsploeg en ik wilde geen watje zijn. Mijn bewijsdrang was immens. Ik wilde niet toegeven aan hoe ik me voelde.”
Pas toen ze zichzelf de vraag stelde voor wie ze stoer deed en wie de rekening daarvoor zou moeten betalen, durfde ze de waarheid onder ogen te zien. “Ik ging naar mijn coach toe en zei ‘ik kan niet meer’.”
‘Wüst is gek’Wüst moest niet alleen fysiek herstellen, vertelde ze, maar ook mentaal. “In die tijd, we praten over 2008, heerste er nog een taboe op mental coaching. Ik was als de dood dat er in de krant zou komen te staan ‘Wüst is gek’. Dus ging ik na sluitingstijd naar de psycholoog, via de achteringang, zodat niemand mij zag. Door de psycholoog heb ik geleerd dat je niet bent wat je presteert. Je bent goed zoals je bent. Mensen houden van me om wie ik ben en ik schaats, omdat ik het leuk vind.”
Dat inzicht hielp Wüst er weer bovenop te komen. “Ik plaatste me voor de Spelen in Vancouver, dat een prestatie op zich was.” Toch voelde ze daar niet de magie van Turijn. Ze stond op het punt om naar huis te gaan, maar besloot toch haar best te doen en wel te zien waar het schip zou stranden. Bij de 1000 en 1500 meter kwam ze niet op het podium, maar op de 3000 meter flikte ze het weer: goud. “Zonder dat ik al wist of ik een medaille had, juichte ik. Ik was Goes, eh goed, haha, op het moment dat het moest en daar was ik trots op.” Haar verspreking maakte gelach los in de arena en zelf zag Wüst er ook de humor van in. “Dit belooft nog wat voor de rest van de avond.”
Winnen voor iemand andersNa haar succesvolle Spelen in 2014 en 2018 leek het Wüst een mooi moment om haar Olympische carrière te beëindigen. Haar bewijsdrang liet zich echter weer gelden toen een nieuwe sponsor haar te oud vond. “Ja, inderdaad, Wüst was woest! Ik was dertig. Dit gaf me toch een potje motivatie, mensen! Ik zou laten zien dat ik niet te oud was!”
Maar toen vertelde haar vriendin en schaatsmaatje Paulien van Deutekom dat ze longkanker had. Voor Wüst deed er niets meer toe. “Ik wilde er zijn voor Paulien en haar dochtertje en man. Trainen bleef ik wel, want dat gaf me houvast.” Een paar maanden later overleed haar beste maatje. “Kapot van verdriet was ik. Ik wist niet dat rouwen zo’n pijn kon doen. Ik had last van mijn hart en kon niet slapen.” Daarna reed Wüst voor een eerst een wedstrijd niet voor zichzelf, maar voor iemand anders. “Paulien vond de 1500 meter de allermooiste afstand. Zou ik die voor haar kunnen winnen? Dat was makkelijker gezegd dan gedaan.” Wüst had een valse start en barstte in huilen uit van onzekerheid. “Na de tweede start zag ik allemaal gele jassen van mijn vriendinnen in mijn ooghoek. Toen kwam er een bepaalde rust over me heen.” Wüst won die 1500 meter. Voor haar vriendin. “Precies elf jaar nadat Paulien op deze afstand wereldkampioen was geworden in Berlijn.”
DankbaarHet verlies van haar vriendin liet Wüst anders kijken naar het leven. “Ik was altijd bezig met later, maar je moet leven in het nu en genieten van de kleine dingen.” Wüst besloot nog één keer te gaan voor de Olympische Spelen, in 2022 in Peking. “Gewoon, omdat ik het leuk vind. Ik had alles al gewonnen en wilde daar alleen maar genieten. Ik voelde dankbaar dat ik daar mocht zijn.” Ze had weer dat onbevangen gevoel. “De start van de 1500 meter was weer magisch. Ik wist, dit wordt mijn dag.” En weer pakte ze het goud. “Ik was niet zozeer trots, maar vooral dankbaar. Weet je waar die dertien medailles zijn? In een kluis. Ik zie ze nooit. Het gaat mij erom om iedere dag de beste versie van mezelf te worden.”
Meer uit Beveland
MIDDELBURG - Wanneer je door de Lange Delft in Middelburg loopt, je vrolijke salsamuziek hoort, kleurrijke bloemen en een rode loper ziet, dán ben je in de buurt van De Bloemenman van de Stad. Eigenaar André Vandepitte zit inmiddels bijna vijf jaar op deze locatie met zijn bloemenwinkel, maar is al jaren een bekend gezicht voor veel Middelburgers en ver daarbuiten. Terwijl het ook heel anders had kunnen lopen: 'Ik wilde niks met bloemen. Maar uiteindelijk... tja, het zit toch in je bloed.'
4 minuten geledenGOES - Medewerkers van de Spoedeisende Hulp en enkele andere afdelingen van ziekenhuis Adrz doen op dinsdag 27 mei mee aan de SGO Run '25. Hiermee halen zij geld op voor het Spoedeisende Geneeskunde Onderzoeksfonds (SGO).De SGO Run is een estafettesponsorloop waaraan verschillende teams door het hele land meedoen om geld in te zamelen voor het SGO. Ze lopen samen een route van 75 kilometer door Zeeland. Ze starten bij Adrz in Goes om 9.00 uur en lopen richting Zierikzee waar andere teams verder gaan.
2 uur geledenJan de Jonge vond een kasboekje van zijn opa Izaak Dignis van de Linde (1877-1949). Een aantal jaren geleden stuurde hij dit naar de Heemkundige Kring De Bevelanden. Zijn opa pachtte de boerderij Hof van Haamstede aan de Prinsendijk te Kortgene. Dit schrijft hij er over: "Via, via kwam ik in het bezit van een kasboekje uit 1900. Het is van mijn opa Izaak Dignis van de Linde (1877-1949), landbouwer. Mijn opa, van moeders kant, boerde op hoeve Hof van Haamstede, Prinsendijk te Kortgene. De hoeve behoorde tot de Kroondomeinen. Het kasboekje loopt van 1 maart 1900 tot 1 maart 1901." Het geeft een inkijkje in de prijzen van de landbouwgewassen en de arbeiderslonen van die tijd. De prijzen werden genoemd per mud. Dat is een oude inhoudsmaat waarbij het volume werd aangeven. Veelal waren dat zakken waar de producten in zaten. Hierdoor waren er nog al wat verschillen in het gewicht, zoals we dat nu kennen. Een mud steenkool had nu eenmaal een ander gewicht dan een mud bonen. Het woord mud stamt af van het Latijnse woord modius. Bij de invoering van het metrieke stelsel in 1820 werd een mud gelijk gesteld aan 100 liter. In de IJkwet van 1937 werd de mud officieel afgeschaft. Toch werd deze maat nog lang gebruikt. Tot in de jaren zeventig van de vorige eeuw was het nog gebruikelijk om een mud steenkool voor de kachel te bestellen. En nu kennen we nog de uitdrukking 'mudvol zitten'. Het betekent eigenlijk dat de mudzak tjokvol zit, maar het wordt ook wel gebruikt als je teveel gegeten hebt.
5 uur geledenInwoners van Zeeland kunnen vanaf vandaag stemmen op welke maatschappelijke organisatie een Appeltje van Oranje verdiend. De Zeeuwse Zorgcoöperatie Anna Zorg is een van de kanshebbers. Samen met 49 andere organisaties zitten zij bij de laatste vijftig deelnemers. Stemmen kan tot 28 mei via stem.oranjefonds.nl. Het Oranje Fonds reikt jaarlijks drie Appeltjes van Oranje uit aan maatschappelijke organisaties die ertoe doen voor een ander.
17 uur geledenGOES - Het Witte Anjer Perk wordt zaterdag onthuld door de initiatiefnemers, de Goese veteranen de heren Peter Pellegrino en Gil Bruel. De witte anjer is het nationale symbool voor erkenning en waardering voor de Nederlandse veteranen. Met dit initiatief sluit Goes zich aan bij 186 andere Nederlandse gemeenten, waaronder verschillende locaties in Zeeland.
19 uur geledenGOES - Bij een ongeval op een rotonde in Goes is vrijdagmorgen een fietser gewond geraakt. Het slachtoffer is nagekeken door de ambulancedienst.
22 uur geledenNIEUWDORP - Bij een afvalopslag aan de Polenweg in Nieuwdorp brak donderdag aan het begin van de avond een grote brand uit. Volgens de Veiligheidsregio Zeeland (VRZ) kwam er veel zwarte rook vrij.Binnen tien minuten na de eerste melding over de brand op industrieterrein Vlissingen-Oost, werd opgeschaald naar grote brand. Drie blusvoertuigen, een waterwagen en een ladderwagen zijn daarna opgeroepen om de brand te bestrijden.
1 dag geleden