Webmail

Kies je webmail

Omdat ZeelandNet ook DELTA webmail aanbiedt, vragen we je eenmalig je voorkeur op te geven.

‘Dat hun namen worden genoemd, daar gaat het mij om’

‘Dat hun namen worden genoemd, daar gaat het mij om’

YERSEKE - Uitkijkend over de plek waar haar vader bijna zeventig jaar geleden het woeste water op ging om, zonder enig idee van wat hen te wachten stond, hulp te bieden, vertelt Anneke Jumelet-Vette uit Yerseke over haar boek ‘Het water is kwaad’. Niet veel later zou blijken dat Jeroen Vette en de andere schippers die naar het gat in de dijk bij Ouwerkerk voeren met gevaar voor eigen leven vele mensen en dieren van de verdrinkingsdood zouden redden. “Dat hun namen genoemd worden, daar gaat het voor mij om bij het uitbrengen van dit boek.”

Vele publicaties zijn er verschenen over de Watersnoodramp van 1953. “Er is ook over de schippers geschreven, maar daarbij zijn slechts enkele namen genoemd”, vertelt Jumelet, die net één jaar oud was toen de dijken doorbraken en grote delen van Zeeland, Zuid-Holland en Noord-Brabant onder water kwamen te staan. “Ik zag het als mijn opdracht om alle namen van de redders boven water te halen. Daarvoor heb ik mijn uiterste best gedaan. Het waren er 313! Allemaal Yersenaren. Samen hebben zij ongeveer 3424 mensen gered.”

Eerbetoon

Jumelet beschrijft in haar boek de verhalen van 26 te hulp schietende mossel- en oestervissers. Dertien van hen interviewde ze. De andere dertien waren al overleden. Hun verhaal kon Jumelet door gesprekken met familie optekenen. “Na die 26 verhalen vroeg ik me af of er niet nog meer namen zouden zijn.” Na speurwerk in archieven kwam ze op in totaal 313 personen die in actie zijn gekomen. “Hiervoor heb ik de declaratieformulieren ingezien die schippers konden indienen voor bijvoorbeeld de schade aan hun boten die ze geleden hadden door de hulpverlening. Een aantal schippers gaf trouwens aan dat hun vergoeding gedoneerd mocht worden aan het rampenfonds.”

Haar vaders herinneringen komen ook aan bod in ‘Het water is kwaad’. De in Yerseke geboren en getogen mosselvisser heeft nog meegemaakt dat zijn dochter werkte aan het boek, maar Jeroen Vette heeft het eindresultaat niet meer in zijn handen kunnen houden. Jumelets ouders, beiden in de negentig, zijn in 2019 kort na elkaar overleden. Vier andere geïnterviewden zijn inmiddels ook overleden. “Mijn drijfveer voor dit boek was een eerbetoon brengen aan alle redders, ook voor hun nabestaanden. Mijn vader had het boek prachtig gevonden. Hij had zijn verhaal misschien nog een beetje mooier gemaakt dan het was”, glimlacht ze.

Kracht

Haar hele leven heeft Jumelet al belangstelling voor wat er is gebeurd tijdens de Watersnoodramp en ze sprak haar vader er meer dan eens over, vertelt ze op een dijk in haar dorp die is opgehoogd na de Ramp. “De broer van mijn moeder, zijn vrouw en hun kindje woonden in Nieuwerkerk en zijn verdronken. Hun huis is verzwolgen door de golven.”
Haar vader, en ook andere redders merkte Jumelet later, vertelden vaak eerst feitelijk over wat ze hebben meegemaakt en pas daarna over hun emoties. “Mijn vader was een van de eersten die naar het gat bij Ouwerkerk voer om hulp te verlenen. Hubrecht Koster na het voortouw voor de reddingsactie en mijn vader ging mee op een van de eerste schepen. Vanwege de storm was hij al in de haven, want schippers gingen hun spullen vastzetten, zodat er niets zou wegwaaien. Het water kwam op den duur zo hoog dat ze zandzakken gingen leggen. Er vluchtten toen zelfs mensen hun huis uit, omdat ze dachten dat het niet goed zou aflopen. Toen het water opeens snel zakte, wisten de schippers, er is een polder ondergelopen, een dijk doorgebroken. De Zanddijk heeft het gehouden, maar de polder bij Kruiningen liep helemaal onder water. Met man en macht gingen vissers in sloepen naar Kaasgat en voeren langs de huizen om te proberen mensen te redden.”

Schippers zijn mannen van de natuur, weet Jumelet. “Ze kennen de kracht van het water. Ik mocht van mijn vader bijvoorbeeld nooit met een luchtbed het water in.”
Jumelet vond het indrukwekkend om alle verhalen te mogen horen. “Wat me het meeste is bijgebleven is dat de redders allemaal zoiets hadden van we móeten het water op en helpen, want daar verdrinken ze. Er zijn hier drenkelingen uit Schouwen aangespoeld. Met gevaar voor eigen leven zijn ze gaan helpen. Dat doe je gewoon, vonden ze.”

Watersnoodmuseum

Anneke Jumelet-Vette presenteert ‘Het water is kwaad’ in het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk ter gelegenheid van de 70-jarige herdenking van de Watersnoodramp. Ze overhandigt het eerste exemplaar van haar boek op 20 januari aan burgemeester José van Egmond van de gemeente Reimerswaal. Op 27 januari is publiek welkom bij de boekpresentatie in de bibliotheek in Kruiningen.

Kijk voor meer informatie op https://vergetenredders.nl/.

Meer uit Beveland

Aan de keukentafel met Léon Overdulve CEO OOS International Serooskerke

De villa waarin Léon Overdulve als pleegkind vakantie vierde, is nu het hoofdkantoor van zijn multinational. Overdulve is directeur van OOS International (Overdulve Offshore Services) en vliegt voor zaken de hele wereld over. Zijn woonplaats Serooskerke vergeet hij daarbij niet. Overdulve zet zich graag in voor de leefbaarheid van het dorp, zoals het onderhouden en publiek toegankelijk houden van park Welgelegen, een Rijksmonument, samen met de gemeente Veere.Léon, vertel eens over je jeugd?"Ik ben in 1969 geboren in Terneuzen en daar heb ik tot ongeveer mijn achtste gewoond. Ik heb een enerverende jeugd gehad, zal ik maar zeggen. Omdat onze ouders niet voor ons konden zorgen, kwamen mijn drie zussen, broer en ik in tehuizen en pleeggezinnen terecht. Ik heb jaren in het jongensinternaat Lievenshoven in Oosterhout en Huize Klarenbeek in Middelburg gezeten. Op mijn zestiende kreeg ik een kamer aan Plein Vierwinden in Vlissingen. Later zijn mijn ouders gescheiden. Mijn vader is inmiddels overleden. Met mijn moeder heb ik af en toe contact."Dat klinkt als een onrustige start van je leven. Hoe heb je dat ervaren?"Een verhaal heeft ook altijd positieve kanten. In het internaat was het leuk met de jongens. Wel ging ik gigantisch puberen, ben van het gymnasium naar de mavo gegaan. Daarna koos ik voor de Zeevaartschool. Ik weet niet precies waarom, maar als kind ravotte ik graag in de haven van Terneuzen. Het gaf me een gevoel van complete vrijheid."Je was niet echt een type voor de schoolbanken?"Nee, ik zat vaak thuis. Totdat meneer Van Heulen, de directeur van de Zeevaartschool, zei dat ik maar eens moest gaan varen. Eigenlijk was ik nog niet zo ver, maar hij heeft voor me gelobbyd, zodat ik als aankomend matroos op de wilde vaart aan het werk kon. Dat vergeet ik nooit meer. Hij geloofde in mij. Het varen heeft me gered. Ik had vrijheid, een inkomen, een dak boven mijn hoofd en structuur. Zolang je je werk deed, werd verder alles aan boord voor je geregeld. Dat was een openbaring voor me. Ik was zeventien en door het varen werd ik snel volwassen."Zo begon je maritieme carrière, met werken in verschillende functies op allerlei plekken in de wereld. Hoe werd Serooskerke je thuis?"Mijn vrouw Erna is hier geboren en getogen. We ontmoetten elkaar in het uitgaansleven van Vlissingen toen ik 33 was. Toen ik daarna na maanden werken in Nigeria weer thuis kwam in Vlissingen, lag er een kaartje op de deurmat van Erna. Ik ging al gauw bij haar wonen. Ik hou van het dorpse, rustige. In dat hele kleine huisje in Serooskerke is onze dochter Madelief geboren."Je bent vader van Madelief (19) en Bloeme (16). Hoe was het voor hen dat jij vaak de wereld rond vloog?"Achteraf gezien heeft dat wel impact op hen gehad. Soms was ik maanden weg. Dat doe ik nu niet meer. Het is nu nog maximaal een week. Erna heeft er altijd goed mee kunnen omgaan."Nu wonen jullie op dezelfde historische buitenplaats als waar het hoofdkantoor van OOS International te vinden is?"Villa Welgelegen heb ik in 2013 gekocht en we hebben bijna twee jaar verbouwd en opgeknapt. De akoestiek is niet ideaal, maar het is een prachtig kantoor. Als kind vierde ik hier vakantie via Kinderzorg en het Centrum voor Jeugd en Gezin. Er zijn maar iets van achttienhonderd inwoners, maar Serooskerke heeft een hele geschiedenis. Zo vuurden de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog raketten af vanaf dit landgoed."En Bloeme is bij OOS in dienst?"Dat klopt. Corona heeft enorme impact gehad op de jeugd. Ik heb Madelief en Bloeme zo snel mogelijk van school gehaald. Dat leverde wel problemen op met de leerplichtambtenaar, maar dat is gelukkig opgelost. Ik vind ons schoolsysteem waardeloos. Dat alle kinderen volgens hetzelfde stramien moeten leren, daar klopt geen hout van. En waarom krijgen ze geen vakken als hoe je geld verdient en hoe je omgaat met ruzie met de buren? Bloeme weet nog niet wat ze wil. Ze werkt hier om zichzelf te ontwikkelen en erachter te komen wat ze leuk vindt. Madelief is een zorgzaam type. Zij begint samen met haar vriendin Maisam Kansen Kompas, gefinancierd vanuit OOS. Kansen Kompas opent hopelijk dit voorjaar in Serooskerke. Het biedt jeugdhulpverlening, niet aan de zware gevallen, maar meer preventief. Het doel is activiteiten te organiseren voor jongeren en hen met positiviteit en regelmaat het goede pad op te krijgen."OOS financiert Kansen Kompas en je investeert ook op andere manieren in leefbaarheid. Waarom?"Waarom niet? Ik help graag mensen, ook al wordt het niet altijd gewaardeerd als je je kop boven het maaiveld uitsteekt. Bij OOS helpen we ook mensen die in de knoop zitten met zichzelf. Ik heb bijvoorbeeld een jongen letterlijk uit zijn slaapkamer getrokken, omdat hij de hele dag zat te gamen. Door ritme te krijgen in de dag en door het nuttig bezig zijn, zag je hem opknappen. Dat vond ik helemaal fantastisch. En op het perceel hierachter het park willen we kleine woningen voor starters realiseren."Hoe ben je van een soort 'Pietje Bell', zoals je zelf zegt, eigenaar van een miljoenenbedrijf geworden?"Door 370 keer op mijn bek te gaan en steeds weer op te staan. Iemand zei eens over een maat van mij die drie keer failliet was gegaan, 'goed, hè!' Daar moest ik even over nadenken, maar later viel het kwartje. Als iets mislukt, leer je daarvan. De kunst is om iedere keer weer door te gaan als het tegenzit. Dat lukt mij, denk ik, omdat ik het glas halfvol zie. Alles komt goed. En ik voel bewijsdrang. Dat is bij mij misschien extreem aanwezig. Ik wil me niet bewijzen naar anderen, maar naar mezelf. Anderen die ondernemer willen worden, adviseer ik ervoor te zorgen dat ze de eerste twee jaar hun rekeningen kunnen blijven betalen en niet al hun geld in het bedrijf te pompen. Want het duurt minimaal twee jaar voordat je geld gaat verdienen. Een goede mix van collega's is ook belangrijk. Iemand moet in het team passen. En je moet altijd personeel aannemen dat slimmer is dan jijzelf."Met wie zou je zelf eens aan de keukentafel willen zitten?"Met Midas Dekkers. Dat vind ik een heel mooi mens, superrelaxt. Het is fantastisch hoe hij de karakters van dieren en mensen met elkaar vergelijkt. En Lidewij de Vos vind ik een verademing in de politiek. Ze denkt logisch en rationeel en dat kunnen we gebruiken in Nederland."[n]DOOR BRITTA JANSSEN

19 uur geleden
Aantal overbelaste mantelzorgers in Goes maar liefst verdrievoudigd

GOES - Steeds meer mantelzorgers in de gemeente Goes raken overbelast. Uit onderzoek van Independer, gebaseerd op cijfers van het CBS, RIVM en de GGD's, blijkt dat het aantal zwaar- tot overbelaste mantelzorgers in Goes in twee jaar tijd met maar liefst 265 procent is gestegen. Daarmee is de stijging hier het sterkst van heel Zeeland.

1 dag geleden
Fietser ernstig gewond na valpartij Oostsingel Goes

GOES - Een fietser is vrijdagmorgen zwaargewond geraakt bij een eenzijdig ongeval in Goes. Het Mobiel Medisch Team (MMT) vanuit Rotterdam werd ingezet.

1 dag geleden
Inwoners Borsele stellen vier extra voorwaarden voor komst nieuwe kerncentrales

HEINKENSZAND - Inwoners van de gemeente Borsele hebben hun voorwaarden voor de komst van nieuwe kerncentrales bij Borssele aangescherpt en uitgebreid. Tijdens een bijeenkomst eerder deze week overhandigde de Borselse Voorwaarden Groep het vernieuwde pakket aan burgemeester Gerben Dijksterhuis.

1 dag geleden
Gloednieuwe sporthal Omnium biedt meer ruimte en beter comfort

GOES - De nieuwe sporthal van sport- en recreatiecentrum Omnium in Goes werd afgelopen week geopend. Wethouders Joost de Goffau en André Van der Reest van de gemeente Goes deden dat middels een potje badminton, in pak . De oude, meer dan veertig jaar oude hal, was volledig op. De sporthal werd daarom eerder dit jaar gesloopt.  "Zo'n sloop doet best wat met mensen, maar een nieuwe sporthal was echt hard nodig," Vertelt Bart van den Heuvel, directeur van Omnium. 

1 dag geleden
Colsen wint jury- en publieksprijs bij Zeeuwse Innovatieprijs Emergo

GOES - Het Hulster bedrijf Colsen heeft zowel de jury- als de publieksprijs gewonnen bij de Zeeuwse Innovatieprijs Emergo 2025. De prijzen werden woensdagavond uitgereikt tijdens de netwerkbeurs Contacta in de Zeelandhallen in Goes. Het was de 23e editie van de prijs, die innovatie en ondernemerschap in Zeeland in het zonnetje zet.

2 dagen geleden
Zeeuwse student John Eggebeen Europees kampioen elektrotechniek

GOES - Met een brede glimlach werd de 22-jarige John Eggebeen woensdag gehuldigd bij Scalda. De student Elektrotechniek uit Zeeland won afgelopen september goud tijdens EuroSkills 2025 in Denemarken en mag zich officieel Europees kampioen Elektrotechnicus Gebouwen noemen. Bovendien kreeg hij de titel 'Best of Nation' als beste Nederlandse deelnemer van het toernooi.

2 dagen geleden