‘Ze zeggen dat ik wel kan verven, maar niet kan schilderen’

Dag Antwan! Zou je jezelf even voor willen stellen?

Goedemorgen! Ik ben Antwan de Punder, 51 jaar oud. Ik ben getrouwd, heb twee kinderen van 18 en 20: Iman en Kim. We wonen in Wilhelminadorp. Sinds 2009 ben ik, samen met mijn compagnon Richard van Wijk, eigenaar en directeur van De Koeijer Schilders en Roegiers Glas in Heinkenszand. Toen we het bedrijf overnamen werkte ik er al vijftien jaar. Ik zit er dus zevenentwintig jaar.

Die twee bedrijven bestaan al behoorlijk lang, toch?

“Dat klopt. De Koeijer bestaat ongeveer negentig jaar, en Roegiers ook zoiets. We willen het honderdjarig jubileum te zijner tijd uiteraard graag vieren, maar we hebben via de Kamer van Koophandel nog niet kunnen achterhalen wanneer Roegiers precies is begonnen. Die vraag staat nu uit bij het Zeeuws Archief in Middelburg.”

Hoe ben je in dit werk gerold? 

“Ik heb MTS en HTS Bouwkunde gedaan met het idee de bouw in te gaan. Ik solliciteerde in 1994 op een baan in Rotterdam, en werd aangenomen, maar als echte Zeeuw zat ik niet echt te wachten op alle projecten buiten de provincie, die zij voor mij in petto hadden. Toen ik zag dat De Koeijer een calculator/werkvoorbereider zocht besloot ik op dié baan te solliciteren, ook al was dat een functie op MTS-niveau.” Lachend: “en hier zitten we nu dan. Ik had nooit de ambitie om ondernemer te worden, maar feitelijk was ik aan het ondernemen vanaf het moment dat ik hier aan de slag ging. Maar dat ontdekte ik later pas.”

Sta je zelf ook nog wel eens op de steigers?

“Nou, alleen om te kijken hoor. Tegen mij zeggen ze altijd dat ik wel kan verven, maar niet kan schilderen. Het vaktechnische laten we graag aan het team over. Wij zorgen ervoor dat ze hun werk kúnnen doen. Die rolverdeling is uiteraard geleidelijk ontstaan. Als iedereen doet waar hij of zij goed in is, dan kom je samen vanzelf uit bij het gewenste resultaat. We kijken tegenwoordig sowieso meer naar competenties. Voorheen werkten we met projectleiders die echt uit het schildersvak kwamen, maar als iemand goed kan schilderen betekent dat niet automatisch dat hij ook goed leiding kan geven. Daar gaan we nu anders mee om, en dat bevalt prima, zowel bij ons als bij het team.”

Hebben jullie bewust gekozen voor Heinkenszand als vestigingsplaats?

“Het is gewoon zo gelopen. De Koeijer zat eerst in Yerseke, later in Goes. Roegiers zat in Middelburg. Dat gependel tussen de twee vestigingen werkte niet goed. De vestiging in Middelburg was te klein voor de groei die we daar doormaakten bovendien. We zijn toen op zoek gegaan naar een nieuwe locatie, in samenspraak met de medewerkers. Zo zijn we in Heinkenszand beland, precies tussen de twee oude locaties in, langs de A58.”

Heb je voldoende vrije tijd, wat doe je als je niet aan het werk bent?

“Ik ben een fervent mountainbiker, ik fiets erg graag. Vroeger heb ik ook veel gewielrend. Verder speel ik graag golf, al is dat wel wat minder geworden. Ik ben graag thuis. Een goede balans tussen werk en privé vind ik belangrijk. Die balans hebben we altijd weten te bewaren door alles goed te plannen. Mijn vrouw werkt in zorg. Voorheen had ze regelmatig avonddiensten. Ik zorgde er dan voor dat ik op die momenten thuis was voor de kinderen. Reizen vinden we ook heerlijk. Mijn vrouw zegt altijd: ‘ik werk voor vakanties’. We zoeken graag naar bestemmingen die niet te doorsnee zijn. Vroeger kampeerden we graag met de kinderen, maar nu ze ouder zijn is dat anders. We maken nu vooral verre reizen, waarbij de natuur centraal staat. De kinderen hebben twee jaar geleden hun duikbrevet gehaald. Daar hebben we bewust mee gewacht tot ze iets ouder waren. Vervolgens zijn we naar de Malediven gegaan. Fantastisch! En hoewel we al veel moois hebben gezien hebben we nog genoeg wensen voor de toekomst, van een keer ijsberen in levenden lijve willen zien tot nog eens een reis naar Costa Rica willen maken.”

Kijk je als ondernemer ver vooruit?

“Dat doen we als bedrijf zeker ja. Zo hadden we stappenplan met verschillende doelstellingen gemaakt voor de periode tot 2020. Terugblikkend is het dan fijn om te zien dat de meeste dingen ook echt gelukt zijn. Dit voorjaar hebben we nieuwe plannen gemaakt, voor de periode tot ongeveer 2027, maar we kijken zelfs al een beetje verder. De medewerkers van 53 jaar of ouder stromen over tien jaar allemaal uit, daar moet je nu al rekening mee houden, want het gaat wel om veertig procent van het totaal aantal medewerkers. Daarom werken we onder meer met een opleidingsplan, dat we koppelen aan de ambities van jonge medewerkers en kennisoverdracht door oudere collega’s. Zo bewaak je het behoud van vakinhoudelijke kennis binnen het bedrijf. We denken ook al na over bedrijfsopvolging. Richard en ik hebben nog jaren voor de boeg, dus concreet is dat nog lang niet, maar we kijken altijd naar de toekomst, reken maar.”

Met wie zou jij wel eens aan de keukentafel willen zitten?

“Ik zou wel eens willen praten met Mark Rutte, om te horen hoe hij het zelf allemaal ervaart. Ik heb echt waardering voor de manier waarop hij alles doet. Natuurlijk kun je ook kritiek hebben, maar toen de coronacrisis uitbrak wist niémand wat de goede antwoorden op alle vragen waren.”

PASPOORT

Naam: 
Antwan de Punder

Leeftijd: 
51

Gezin: 
Getrouwd, twee kinderen

Hobby’s: 
Mountainbiken, wielrennen, golf, reizen