Willy Verbeek is eerste supersenior van de gemeente Borsele

De seniorenraad had inwoners van de gemeente Borsele gevraagd om ouderen met een bijzonder verhaal te nomineren.

Inspiratie

De genomineerden kunnen volgens de raad als inspiratie voor anderen dienen. “Je bent nooit te jong om te leren. Blijf actief. Zet nieuwe stappen. Blijf jong van geest”, zegt ze.

Uit alle aanmeldingen had een jury twee inwoners geselecteerd: de bijna 73-jarige Willy Verbeek uit Ovezande en de 76-jarige Marian van Asselt uit Heinkenszand. Zij werden getrakteerd op een lunch in Berkenhof’s Tropical Zoo. Wethouder Marga van de Plasse van de gemeente Borsele schoof aan en sprak hen toe. “Het moet niet altijd gaan over de zorg en kosten voor ouderen, maar ook over vitaliteit. Hiermee laten we een ander beeld zien.”

Ghana

Van Asselt werd genomineerd door haar dochter. Zij doet al veertig jaar vrijwilligerswerk. Met haar man hebben ze bovendien jaren pleegkinderen en kinderen met een verstandelijke beperking onderdak geboden. Daarnaast zet ze zich in voor Stichting Onyame, die projecten in Ghana op poten zet. Met haar dochter is zij maandag voor het eerst op reis gegaan naar het Afrikaanse land. “Dat je dat nu nog doet, vind ik geweldig”, zei Van de Plasse.

Ondanks haar bijzondere verhaal werd Van Asselt niet verkozen tot supersenior van het jaar.

Moestuin

Die eer ging naar Verbeek. De inwoner van Ovezande begon ‘na 43 jaar als bouwvakker op de steigers te hebben gestaan’ een moestuin voor Voedselbank de Bevelanden. De eerste vier jaar deed hij alles zelf en reed hij elke week naar Goes om zijn groenten en het overige brood van de dorpsbakker af te geven. Verbeek kreeg steeds meer mensen mee. Hij mag zijn groenten nu stallen in de koeling van de supermarkt, verschillende inwoners tuinieren mee, er komen elke week schoolkinderen langs en Verbeek organiseert met de kerk en dorpsraad acties voor de voedselbank. “Misschien moet ik mijn excuses aanbieden,” zei hij, nadat bekend werd dat hij had gewonnen, “maar ik heb zelf een briefje geschreven. Niet omdat ik mijzelf zo belangrijk vind, maar omdat ik aandacht wil voor de voedselbank. Als je op vrijdag bij de voedselbank komt, dan word ik daar nog steeds stil van.”

Appartement

Verbeek doet het voor het goede doel, maar geniet ook van het werk. “Ik ben verhuisd naar een appartement in het dorp, maar dat had ik nooit gedaan als ik de moestuin niet had gehad. Ik vind het geweldig. Het hele dorp werkt mee. Het is een deel van mijn leven geworden. Ik ga echt nooit chagrijnig naar de tuin.”