'We zijn meer dan alleen onze rol in dit leven'

Voor taal en schrijven interesseerde Tanja Huissoon zich altijd al, maar met reïncarnatie was ze vroeger niet bezig. Het kwam gaandeweg op haar pad. “Vanaf mijn twintigste kreeg ik herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog, terwijl ik dertig jaar na de bevrijding geboren ben”, vertelt ze. Lange tijd wist ze niet wat ze met deze beelden aan moest. “Ze overvielen me op onverwachte momenten en waren heel heftig. Vooral films over de Holocaust of het joodse leven, raakten me enorm.” Zo ontstond het verlangen om naar Israël te gaan en daar is ze inmiddels drie keer geweest. Dat was confronterend en bevrijdend tegelijk, vertelt ze. “Tussen de joodse mensen voelde ik me één van hen, maar ik ben niet van joodse afkomst.”

Reïncarnatietherapie

Een folder in de bibliotheek attendeerde Huissoon op de achtergronden van reïncarnatie. Ze besloot reïncarnatietherapie te volgen en dat heeft haar veel antwoorden gebracht. “Mensen worstelen vaak met bijvoorbeeld relatieproblemen of angsten. Dan wordt meestal niet verder teruggekeken dan de jeugd. In Nederland staat niet iedereen open voor reïncarnatie, maar in veel landen is het heel normaal.”

Door de jaren heen namen de herinneringen en gevoelens een steeds groter deel van haar leven in beslag. “Om de grip op mijn leven terug te krijgen, besloot ik dat ze een plek nodig hadden.” Dat werd een boek. In ‘Het zal nooit voorbij zijn’ begrijpt personage Sasha, die leeft in het Zeeland van nu, niet waarom een bezoek aan Birkenau haar zo aangrijpt. Het andere hoofdpersonage, Sara, wordt in 1944 geconfronteerd met de verschrikkelijke omstandigheden in Auschwitz-Birkenau. Het verhaal van Sasha is fictief, maar het verhaal van Sara is gebaseerd op bestaande geschiedenis. Omdat Huissoon de informatie over de oorlog correct wilde weergeven, deed ze hiernaar veel onderzoek. “Ik ben de afgelopen jaren vier keer naar Auschwitz- Birkenau gereisd. Dat was heel heftig. Ik voelde dat ik hier als Hongaarse jodin heb geleefd.”

Kwetsbaar

De therapie en bezoeken aan het vernietigingskamp hebben Huissoon veel inzichten gegeven. Daarbij leerde het schrijven haar de controle los te laten. “Mijn vingers typten het verhaal dat verteld wilde worden. Dat werkte ook door op de rest van mijn leven. Ik durf er steeds meer op te vertrouwen dat het leven zich ontvouwt, zoals het bedoeld is. Dat voelt ontzettend bevrijdend.”

Deze inzichten zetten Huissoon ertoe aan het boek uit te geven. “Het maakt je kwetsbaar om een verhaal dat deels over jezelf gaat naar buiten te brengen en ik weet dat niet iedereen open staat voor reïncarnatie. Maar ik heb ervaren dat je jezelf en je problemen beter leert begrijpen door vanuit een breder perspectief naar je leven en relaties te kijken. Met dit boek hoop ik anderen ervan bewust te maken dat we meer zijn dan alleen onze naam en rol in dit leven. Dat besef heeft mij completer en rijker gemaakt.”

Meer informatie
Kijk voor meer informatie over Tanja Huissoon en haar boek op www.hetzalnooitvoorbijzijn.com.