Voor Michel Dellebeke voelt De Hoed echt als zijn molen

Michel Dellebeke is molenaar bij molen De Hoed in Waarde. De grote molen aan het begin van het Reimerswaalse dorp draaide goed in de kalme wind en verschillende bezoekers bezochten hem. Dellebeke vertelt graag over ‘zijn’ molen, want ondanks dat de molen officieel niet van hem is, voelt dat wel een beetje zo. ‘’Ik schilder hem, doe er klein onderhoud aan en maak hem regelmatig schoon. Het voelt echt als mijn molen’’, zegt hij. ‘’Maar gelukkig is hij niet écht van mij, want dat zou me veel te veel geld kosten!’’ 

Rijke geschiedenis 

De molen in Waarde kent een rijke geschiedenis en is zeldzaam in zijn soort. ‘’Het is een ‘open standerdmolen’. Daarvan zijn er nog maar vier in heel Zeeland. Vrijwel iedere molen in Zeeland had een standerdmolen als voorganger maar veel van deze molens zie je dus niet meer. Hij werd gebouwd in Gent rond 1590, waarna hij in 1858 naar Kruiningen verhuisde’’, vertelt Dellebeke. En alsof de molen nog niet op genoeg plekken was geweest werd hij later nog eens verhuisd en kwam hij in 1990 uiteindelijk in Waarde terecht. In Waarde ontving de molen al twee keer hoogbezoek. ‘’Na de eerste restauratie kwam prins Claus langs om hem te openen en zeven jaar geleden is ook prinses Beatrix hier langs geweest.’’ Naast molenaar is Dellebeke ook voorzitter van afdeling Zeeland van het Gilde van Vrijwillige Molenaars. ‘’Binnen het gilde faciliteren we alles wat te maken heeft met het opleiden van vrijwilligers en vrijwilligerswerk bij een molen’’, zegt hij. Omdat er een groot tekort is aan molenaars zijn dagen als de Nationale Molendagen heel belangrijk. ‘’We hopen mensen te enthousiasmeren om vrijwilligerswerk bij een molen te gaan doen. Dat kan veel meer zijn dan alleen molenaar. Zo kun je ook molengids worden en zijn er ook genoeg bestuurlijke functies die je kunt vervullen.’’