Verlichting carillon is ‘kers op de taart’ voor verlichting Grote Kerk in Goes

De verlichting van het carillon is een samenwerking van Stichting Goese Beiaard met stichting Sticht Licht. Het fonds Stichting S. Boone heeft de financiering van de verlichting voor haar rekening genomen. ‘De verlichting van het carillon is de kers op de taart van de verlichting van de Grote Kerk’, laat de gemeente Goes weten. Sticht Licht kwam met het idee hiervoor en het is in samenwerking met de gemeente Goes tot stand gekomen, naar ontwerp van Christa van Santen. ‘De datum 29 oktober is niet toevallig gekozen. Het is de dag dat Goes in 1944 bevrijd werd.’ 

Vorig jaar was het precies 50 jaar geleden dat het huidige carillon, met uitzondering van de in 2015 geplaatste Sjoerd Tamminga-klok, door oorlogshandelingen ernstig beschadigd, in 1970 hersteld was dankzij winkeliers van Goes. De opening zou dan ook vorig jaar op 29 oktober hebben plaatsgevonden, maar door de coronamaatregelen kon dat toen niet doorgaan. 

Vrijdagavond gaat het licht aan, terwijl stadsbeiaardier Rien Donkersloot ‘Perfect Day’ van Lou Reed inzet. ‘Dit “lijflied” heeft een lange geschiedenis voor Sticht Licht en stichting Goese Beiaard, met onder andere een concert door toenmalig stadsbeiaardier Sjoerd Tamminga op het carillon van de Riverside Church in New York in aanwezigheid van Lou Reed in 2009. “Perfect day” op het Goese carillon dateert van de eerste Koninginnedag rondom de Stenen Brug in 1998.’ Sticht Licht laat het ook af en toe vanaf de televisietoren horen, op Koningsdag samen met het Wilhelmus.

Geschiedenis

De eerste versie van het carillon dateert uit 1621, laat de gemeente weten. ‘In 1943 zijn de klokken door de Duitse bezetter uit de toren getakeld en afgevoerd om het brons te gebruiken voor de oorlogsindustrie. Het transport zou deels via een binnenvaartschip verlopen, maar dit schip is bij Urk gezonken, mogelijk door sabotage van de schipper. Na de oorlog zijn de klokken weer boven water gekomen en teruggekeerd naar Goes. Restauratie was vereist, maar het zou nooit meer worden wat het was. Midden jaren 1960 was het carillon definitief versleten en moest worden omgezien naar een nieuw. De wens tot vernieuwing kwam uit de Goese burgerij. In januari 1966 werd Stichting Goese Beiaard opgericht door een aantal Goese middenstanders. Na vele acties en donaties door Goesenaren kwam het benodigde bedrag nog niet in zicht en kwam het Goese college van burgemeester en wethouders in actie met een plan tot vernieuwing van het carillon en overbrenging van nog bruikbare onderdelen van het oude carillon naar de stadhuistoren. In 1970 is het vernieuwde carillon weer in gebruik genomen. Van het door de Goese gemeenschap opgehaalde geld bleek na de restauratie nog een bedrag over, dat door de stichting gebruikt moet worden voor het promoten van het carillon en het organiseren van carillonconcerten. Dat gebeurt tot op de dag van vandaag.’