Veel belangstelling in Kruiningen voor herdenking Ramp

In de kerk kwamen overlevenden, nabestaanden, maar ook kinderen samen. Zij luisterden onder meer naar muziek van het gelegenheidsorkest Reimerswaal, onder leiding van Maarten Burger, een toespraak van burgemeester José van Egmond van de gemeente Reimerswaal en herinneringen aan de Ramp uit Oostdijk en Hansweert van ooggetuigen Rinus Sinke en Leon Janssens. 

Namen

Ook de jeugd had een voorname rol tijdens de plechtigheid. Zo droegen elf kinderen van de basisscholen de Welle en Dr. A. Comrieschool uit Kruiningen en de Bornput uit Oostdijk de namen voor van de 77 inwoners van Reimerswaal die zijn overleden door de Watersnoodramp. De tienjarige kinderburgemeester Loïs droeg een gedicht voor en ging in gesprek met Leny Saman, die de Ramp meemaakte in Bath als ongeveer evenoud meisje als Loïs. Om het water te ontvluchten ging het gezin op de fiets naar Rilland, in de veronderstelling dat ze daar veilig zouden zijn, vertelde Saman. “Het fietsen lukte op den duur niet meer door de harde wind tegen. Mijn ouders lieten toen de fietsen langs de sloot achter met het idee ze later weer op te halen.” Ze gingen te voet verder. “Er kwam een bus die naar Bath ging, maar mijn vader wilde daar niet terug naartoe.” Niet veel later brak de dijk bij Bath en is de bus overvallen door het water. “De chauffeur kon nog snel op het dak klimmen, maar de burgemeester en opzichter zijn verdronken in de bus.”

Oog van de naald

Het gezin is door het oog van de naald gekropen door niet in de bus te stappen. Later hadden ze nog meer geluk, vertelde Saman. Door het water kon het gezin Rilland niet meer bereiken. Onderweg kwamen ze gelukkig een boerderij tegen en daar zijn ze snel naar boven gevlucht. “We hebben tot maandagmiddag op de zolder gezeten. Dat was heel angstig. We hadden twee kaarsen, maar verder was alles donker. Toen het licht begon te worden, zagen we overal water en er dreven dieren langs. Ook dat was heel angstig. Wat moesten we? Toen het water iets lager stond, ging mijn vader naar beneden om eieren te pakken om iets te eten te hebben. Hij heeft ons terug boven niet verteld dat een stuk van het huis was weggeslagen en dat het huis kon instorten.”

Op de zolder hebben ze met behulp van de kaarsen een ei ‘gebakken’ op een schaaltje. “Van lekker kon je niet spreken, maar we kregen iets warms binnen. En we hadden een paar appels, dat was nog wat.” Loïs vroeg mevrouw Saman hoe ze om hulp kon vragen in die tijd zonder mobiele telefoons. “De boer had een geweer en heeft door het dak geschoten. Soldaten in een bootje hoorden dat en wisten toen dat er nog mensen waren.” Zo kon het gezin gered worden. Die maandagmiddag zijn ze geëvacueerd naar Bergen op Zoom. “Als die boerderij er niet was geweest, hadden wij nog langer doorgelopen en waren we meegenomen door het water. God heeft ons gespaard.”

Loïs vroeg ook wat mevrouw Saman de volgende generaties wil meegeven. “De Deltawerken zijn een mooi werk, maar we moeten alert blijven, want de zeespiegel blijft stijgen.”