Trouwdag Caroline en Sander ondanks corona absoluut onvergetelijk

Hun wittebroodsweken brengen Caroline Snoek-Sleijpen en Sander Sleijpen-Snoek niet door op een tropisch eiland, wel zijn ze veel samen. Beiden werken door de coronamaatregelen veel thuis, hij als onderzoeker van sociaal-maatschappelijke vraagstukken bij een adviesbureau en zij als projectcoördinator bij een classificatiebureau. “Met z’n tweeën werken aan de keukentafel bevalt goed”, vertelt Sander. “Door het thuiswerken kom je meer te weten over wat de ander doet. Dat is een fijne bijkomstigheid van de situatie”, vindt Caroline.

Eindexamenfeest

Daarmee slaan de kersverse echtelieden zich goed door de coronacrisis heen. Ze kennen elkaar dan ook al sinds de middelbare school en zijn al tien jaar samen. Caroline uit Vlissingen en Sander uit Oost-Souburg raakten bevriend op de CSW Elzenlaan in Middelburg, nu CSW Van de Perre. “Na het eindexamenfeest dacht ik, als ik Caroline nu niet mee uit vraag, zie ik haar misschien nooit meer”, blikt Sander terug. Gelukkig zei ze ‘ja’. Van het een kwam het ander en toen Sander ging studeren in Amsterdam en Caroline in Leiden, verhuisde de liefde met hen mee. Ze woonden een tijd in de hoofdstad, totdat ze die verruilden voor het rustigere Hilversum. “We wonen hier heel fijn, met mooie natuur”, vertelt Caroline. “En we hebben hier goede vrienden in de buurt”, zegt Sander.

Bordspellen

Zo hebben ze hun leven samen goed op de rit. Een bruiloft was niet vanzelfsprekend, tot Sander plotseling met zijn aanzoek kwam. “Trouwen hoefde van ons niet per se, maar het geeft je toch een speciaal moment. Daarom heb ik haar gevraagd.” De twee houden van bordspellen en Sander besloot er voor zijn aanzoek zelf eentje te bedenken. Aan het einde van het spel vond Caroline een verlovingsring. “Daar was ik heel erg blij mee”, glimlacht ze.

Oma's

De grote dag planden ze voor 31 maart 2020. Toen duidelijk werd dat de coronamaatregelen de bruiloft danig in de war zou gooien, kozen ze er uiteindelijk voor om de datum niet te veranderen. “Dat was een moeilijke beslissing, want onze oma’s en vrienden hadden we er heel graag bij gehad. Maar als we het zouden uitstellen, hoe lang zou dat dan moeten?” Daarom besloten ze elkaar toch op 31 maart het ja-woord te geven. “Onze oma’s begrepen het gelukkig. Je wilt niet het risico lopen dat ze ziek worden.”

Mondkapjes

En zo bestond het feestgezelschap uit negen personen. “We liepen in groepjes van twee van ons huis naar het gemeentehuis, maar dat was niet ver”, vertelt Caroline. “We konden niet terecht in de trouwzaal, maar zijn getrouwd in de ontvangstruimte. Gelukkig mochten we wel getuigen meenemen. Dat waren onze broers.” Daarna was er een fotosessie, waarbij mondkapjes en anderhalve meter afstand onverwachte onderwerpen werden. Het zal het paar de rest van hun leven herinneren aan deze onwerkelijke tijd. “Een bruidszoen in het echt mocht ook hoor”, lacht Caroline.

Feest

Was het dan toch de mooiste dag van hun leven? “Ik hoop het niet”, lacht Sander. “Ik hoop dat er nog veel mooie dagen volgen.” Zo kijken Caroline en Sander uit naar een huwelijksreis, zodra vakanties weer kunnen doorgaan. “En we zullen ook zeker nog een feest geven voor familie en vrienden."