Rubriek Albert Kort: Bevelandse jongens in dienst voor Napoleon

Wat zal er door de hoofden van al die Bevelandse jongens zijn gegaan toen ze in 1811 hoorden dat ze het leger van Napoleon in moesten? Was de Franse bezetting nog voor veel mensen een ver-van-hun-bed-show, met de invoering van de dienstplicht drong de 'grote' politiek je persoonlijk leven binnen. Iedere jongeman in 1788 geboren, moest zich bij de burgemeester melden. Niet iedereen moest in dienst. Napoleon had slechts een beperkt aantal jongens uit iedere streek nodig en wie dat waren, werd door het lot bepaald. De loting vond plaats in de dorpsherberg. Degenen die een laag nummer trokken waren de pineut. Tenzij ze werden afgekeurd, of een remplaçant vonden: een persoon die tegen betaling hun plaats wilde innemen. Of ze stonden te popelen om in 1812 met het leger naar Moskou te trekken, weten we niet. Sommigen zullen het als avontuur hebben gezien, maar er waren er ook, zoals Jan de Ruiter in zijn boek Geloot voor Napoleon schreef, die klachten simuleerden om maar uit dienst te blijven. Zoals twee jongens uit Krabbendijke en Yerseke, die zich zwakzinnig voordeden. Kennelijk met succes, want achter hun namen staat 'extreme debiliteit' vermeld. Zij hadden geluk, want we weten dat de oorlog in Rusland een regelrechte hel was. Met zware bepakking moesten de soldaten ruim 2500 kilometer afleggen. Zelden was er genoeg voedsel en door uitdroging was men vaak gedwongen de eigen urine op te drinken! En dan hebben we het nog niet eens gehad over de bloedige gevechten onderweg met de vijand. Slagvelden die na afloop vergeven waren van verminkte lijken met uitpuilende ingewanden en afgehakte ledematen. Zwaar gewonde soldaten die om hulp schreeuwden of om een genadeschot smeekten. Gewonden die zich onder de paarden probeerden uit te worstelen, maar die vaak door de paarden werden vermorzeld.