Oud-archivaris Meerman: ‘Zonder archief verliest Vlissingen geheugen’

Sinds zijn pensionering in 2001 is Meerman vrijwilliger in het gemeentearchief in de Hellebardierstraat. Iedere woensdag is hij er nog te vinden. Straks moet hij wellicht naar het Zeeuws Archief in Middelburg om zijn vrijwilligerswerk te doen. 

Bezwaren

Meerman vindt dat de verhuizing het archief minder toegankelijk maakt. Met het oog op de raadsvergadering heeft hij de raadsleden een brief gestuurd met zijn bezwaren tegen het voorstel van het college van burgemeester en wethouders. Die wil het pand aan de Hellebardierstraat op termijn sluiten om daarmee 130.000 euro te besparen. 

“Als meer dan twee kilometer aan archiefmateriaal, historische bibliotheek, documentatie en beeldmateriaal verhuizen naar Middelburg, raakt de stad haar geheugen kwijt”, stelt Meerman. “Ik verwacht niet dat de gemeenteraad in de besluitvorming zal afwijken van het collegevoorstel, maar als ik raadslid was, zou ik duidelijkheid eisen van het college voordat ik een besluit nam.”

Verloren

Volgens Meerman zijn er nog veel aspecten rondom de verhuizing onduidelijk, zoals de kosten en de gevolgen voor de medewerkers en vrijwilligers. Ook wil de oud-archivaris weten of er in de overeenkomst met het Zeeuws Archief bepalingen komen te staan over het beheer. “Mijn vrees is dat niet-overheidsarchieven, zoals bedrijfs- en verenigingsarchieven, met belangrijke historische gegevens verloren gaan. Dat gaat ten koste van de plaatselijke geschiedschrijving. Ik heb geen zorgen over de professionaliteit binnen het Zeeuws Archief, maar het is belangrijk om duidelijk te regelen dat er goed voor het archief gezorgd wordt.”

Hartenkreet

Meerman ziet zijn brief aan de raad als hartenkreet. De geboren en getogen Vlissinger was ruim 46 jaar ambtenaar bij de gemeente. Sinds begin jaren ‘90 was hij gemeentearchivaris. “Samen met mijn collega’s en de vele vrijwilligers hebben we het archief in de Hellebardierstraat opgezet en opgebouwd tot een laagdrempelige instelling waar kwaliteit, innovatie, dienstbaarheid en betrokkenheid op de voorgrond stonden. Het doet pijn als dat door een bezuiniging teniet wordt gedaan.”