Oprichters Inge Sportfonds willen gehandicaptensport in Zeeland toegankelijker maken

Onder de familie en vrienden van Inge viel er donderdag af en toe een traan, maar het positieve gevoel van samen het leven vieren, zoals Inge dat deed overheerst. “Inge maakte zich nooit druk over haar beperking, ze leefde zonder grenzen”, typeert Jesse de Rooij (foto, tweede van links) zijn overleden vriendin. Ze sportten samen en jarenlang bezochten ze scholen om te vertellen hoe het is om een beperking te hebben. “Ik mocht met Inge mee als sidekick”, vertelt Jesse trots. “In de klas vertelde ze aan de hand van You Tube-filmpjes over bijvoorbeeld haar aangepaste woning en auto.” Inge woonde zelfstandig en kon ook autorijden. “En goed ook! Ik ben vaak genoeg met haar meegereden.” Tijdens die ritten praatten ze honderduit, over alle facetten van het leven, en met de nodige grappen en flauwekul, grinnikt Jesse. Met die humor kon ze de spijker op zijn kop slaan. “Inge gaf me liefdevol zowel schouderklopjes als een schop onder mijn kont. Ze was superpositief”, aldus Jesse die zich nu inzet voor het Inge Sportfonds. Dat doet ook vriendin Kris van der Werve. De Inge Memorial is toegankelijk voor niet-rolstoelers en onder meer Kris’ echtgenoot deed mee. “Zo kunnen anderen ervaren hoe het is om in een rolstoel te zitten. Inge nam ook vaak vriendinnen mee om die bewustwording te vergroten.”

Sportfonds

“Met het Inge Sportfonds willen gehandicaptensport in Zeeland toegankelijker maken”, legt voorzitter Matthijs Mol uit. “Bijvoorbeeld door evenementen, toernooien en open dagen waaraan ook sporters met een beperking kunnen meedoen te sponsoren.” Organisatoren hiervan kunnen een aanvraag voor een financiële bijdrage indienen bij het sportfonds. “Reguliere sportclubs die extra aandacht geven aan sporters met een beperking kunnen ook een aanvraag doen.” De subsidiepot moet gevuld worden door donateurs en sponsors. “Omdat we pas zijn begonnen, zijn we volop bezig met het benaderen van sponsoren en het bedenken van acties om geld in te zamelen.”

De Inge Memorial is mede georganiseerd door Sportclub Gehandicapten Beveland (SGB), waarvan Inge jaren secretaris was. “Inge heeft veel betekend voor de SGB”, vertelt Michiel Ruiter. De gepensioneerde gymleraar is al 21 jaar trainer bij de SGB. Hij herinnert zich zijn eerste ontmoeting met Inge nog goed. “In 2005 kwam ze hockeyen en in 2006 had ze een speciale wedstrijdrolstoel en ging ze competitie spelen. We hebben zoveel lol gehad. En Inge kon ook heel goed hockeyen. Want de combi van de rolstoel voortbewegen en de stick hanteren is moeilijk. Al gauw werd ze ook coach, doordat ze communicatief vaardig was. Ze had een no-nonsense mentaliteit en stond positief in het leven. Haar ouders hebben haar zo normaal mogelijk opgevoed.” Dat maakte dat Inge zo min mogelijk anders behandeld wilde worden. “Inge was recht voor zijn raap en dat vond ik soms best confronterend. Ze lachte mij bijvoorbeeld uit als ik iets op een ouderwetse manier deed. Zo heeft ze alle documentatie gedigitaliseerd. Inge heeft zich altijd enorm ingezet voor de sporters en SGB. Ze was ook een feestbeest, ik heb menig leuke ansichtkaart van vakanties gehad. Ik mis haar verschrikkelijk. Zoals haar moeder zei dat Inge in ons aller harten mag voortbestaan, hoop ik dat we deze Inge Memorial jaarlijks kunnen houden.”

Kijk voor meer informatie op www.ingesportfonds.nl.