'Mijn opa zou het hebben gewaardeerd'

Het kantoor van Jeroen Boer, in zijn zaak aan de Verrijn Stuartweg in Goes, ademt nostalgie. Er staan, liggen en hangen allerlei voorwerpen die te maken hebben met de bijna 100-jarige geschiedenis van de groothandel in ijzerwaren. Zo ligt er in een vitrinekast een boekje van zijn opa Jan Boer, voormalig eigenaar van de onderneming. Het stamt uit de jaren ‘80 van de vorige eeuw.

Verzet

Daarin deelt hij zijn herinneringen, over de zaak, die lang in de Ganzepoortstraat was gevestigd, over het besluit om schaatsen te gaan verkopen in de jaren ‘20 en over de Tweede Wereldoorlog. Hij vertelt onder meer iets over de Franse soldaten in ziekenhuis Sint Joanna, waarmee hij veel contact had in 1940 en in de jaren na de bevrijding.

Ook beschrijft hij hoe hij betrokken raakte bij het verzet.

Kaarten

Jan Boer distribueerde vanuit zijn winkel bonkaarten voor onderduikers. Het was misschien niet het meest spectaculaire onderdeel van het verzet, maar wel riskant en belangrijk werk. Zonder de kaarten zouden onderduikers immers geen of veel minder eten hebben. “Hij rolde er een beetje in”, zegt Bram Boer, zoon van Jan Boer en oom van Jeroen Boer. “Hij kon zich niet neerleggen bij de bezetting door de Duitsers. Hij vond dat simpelweg niet goed.”

Zijn verzetswerk kwam hem op een bedankbrief van het Bureau Inlichtingen der Nederlandsche Regeering te staan. “Ik dank u voor uw waardevolle diensten, die U voor mijn bureau verricht hebt tijdens de Duitsche bezetting”, schreef hoofd J.M. Sonner in oktober 1945.

Held

Jan Boer liep er niet mee te koop. Veel zei hij niet over zijn verzetstaken. “Als je er naar vroeg, vertelde hij wel iets, maar nooit veel. Hij zag zichzelf absoluut niet als verzetsheld en ging na de oorlog weer snel over tot de orde van de dag. Wel heeft heeft hij ons altijd op het hart gedrukt dat vrijheid niet vanzelfsprekend is.”

Waardering

Dat laatste heeft Jeroen Boer altijd onthouden. “Een jaar of vijftien geleden heb ik mijn opa’s verhaal voor het eerst gelezen", zegt de ondernemer. "Tijdens dit herdenkingsjaar ging het weer leven. Het leek me in dat licht heel mooi om het Bevrijdingsmuseum Zeeland te steunen. Alles kwam samen. Het is misschien iets kleins in het geheel, maar ik denk dat mijn opa het zou hebben gewaardeerd.”