Miep Langedijk is blij in De Zouterij

Eind jaren ‘80 voer Jaap Langedijk langs De Zouterij die in aanbouw was en attendeerde meteen zijn ouders Miep en Cees erop, omdat zij ook een boot hadden. “Daar kon onze boot mooi voor de deur liggen”, vertelt Miep. De woningen waren meteen populair, weet ze nog. Tot hun geluk kregen ze het huis op de voor Miep en Cees mooiste plek nog toegewezen ook. Het genieten kon beginnen. Van het fijne huis, maar vooral van het uitzicht op de stadshaven en het makkelijk kunnen neerstrijken bij de kades en steigers, inmiddels met behulp van de rollator. De eettafel zette Miep en Cees zo neer dat ze lekker naar buiten konden kijken. Daar zaten ze al die jaren bijna dagelijks en zwaaiden wat af, tot Cees vorig jaar overleed. “We waren wel eens bij de Erasmusflat gaan kijken, maar mijn man zei altijd dat hij niet weg wilde uit De Zouterij. We woonden hier graag vanwege het uitzicht en de mensen. Zij hebben mij ook goed opgevangen na het overlijden van Cees. Ze komen me nog steeds vaak wat te eten brengen. En buurtjes Regien en Arthur brachten me iedere zondag naar Ter Valcke om Cees te bezoeken.” Ook Attij is er voor Miep. Naast buurtgenoten zijn ze ook vriendinnen geworden. Attij zocht een andere woning nadat haar man Wim was overleden. “Ik wist dat er aan De Zouterij gebouwd werd en vond het een leuk plekje, zo aan het water.”

Sinterklaasintocht

Kadefeesten, versierde en verlichte masten tijdens de donkere wintermaanden, vaste zwemmers, de vakantiesfeer van de jachthaven met zijn muziek en barbecues, maar ook de buurtbarbecues zijn voorbeelden van het woongenot voor de twee. “Ik geniet ook van het contact met de toeristen op hun boten”, vertelt Attij. “Ze hebben zelfs wel eens gezongen voor mijn verjaardag of later, als ze weer thuis waren, foto’s toegestuurd. En bij de Sinterklaasintocht zitten we ook gezellig op de eerste rang.”