Met liefde en passie achter de frituur

DOOR MARIELJA TEN BRUGGENCATE

Op zijn zeventiende runde John van den Hummel een cafetaria in de Scheldestraat in Vlissingen. “Ik was trots op mijn eigen zaak. Hoewel ik in Vlissingen geboren ben, ben ik opgegroeid in Koudekerke. Toen daar een frituurzaak te koop kwam, heb ik die overgenomen.” In zijn vertrouwde dorp maakte John snel naam.

Pacman
John’s Frituurshop werd een ontmoetingsplek en vele mooie jaren volgden. Jongelui kwamen flipperen en Pacman spelen voor een kwartje. Ouderen kwamen op zaterdagmiddag om een pannetje friet met een kroket en iedereen maakte een praatje. “Het was een gezellige tijd met veel persoonlijk contact. Dat is nu heel anders. Jammer, want het contact met mensen maakt het zo leuk.”

Kattebelletjes
Via de vriend van zijn broer leerde John een leuke meid kennen. “Als mijn broer en zijn maat een frietje kwamen halen, gaf ik hen een boodschap mee voor Marjan. Op een frietzakje schreef ik een grapje of maakte ik een tekeningetje.” De kattebelletjes werden goed ontvangen en Marjan ging met John mee uit, naar de overkant om daar een autorace te bekijken. “In Breskens hebben we een hapje gegeten en zo kregen we een relatie.” Marjan en John zijn gelukkig getrouwd, hebben een zoon, twee dochters en zes kleinkinderen. “We hebben altijd samengewerkt in de zaak. Marjan en ik zijn een geoliede machine, met ieder een eigen taak. Ook toen er kinderen kwamen bleven we gewoon in de zaak. In de hoek maakte ik ruimte voor een box en toen de kinderen wat groter werden zaten ze op een mayo-emmer hun boterhammetje te eten, terwijl ze televisie keken. Vriendjes en vriendinnetjes mochten altijd meekomen om bij ons te spelen. Dan gingen de kinderen op zolder schommelen en brachten we ze een bakje met friet. Dat was toen een feest, nu is dat heel anders. Veel mensen hebben een eigen frituurpan en een vriezer met snackjes, maar toen was een frietje iets speciaals.”

Nooit veel rust
Met liefde en passie in de zaak en met volle aandacht voor het gezinsleven wisten Marjan en John alle ballen hoog te houden. “Voor Marjan is het erg zwaar geweest. Ze werkte vol mee in de zaak, deed het huishouden en natuurlijk de kinderen. Ik bewonder haar om hoe ze het altijd vol heeft gehouden.” De zondagmorgen was een moment van rust in huize Van den Hummel. Met een uitgebreid ontbijt zat iedereen met elkaar aan tafel. “We hebben nooit veel rust gehad. Twee weken per jaar gingen we op vakantie, voor de rest was de zaak open. Het valt daarom niet mee om afscheid te nemen van de cafetaria en met pensioen te gaan.” Zes jaar geleden werd John ziek. Hij moest geopereerd worden en kon daarna niet meer met dezelfde kracht de zaak openhouden. John’s Frituurzaak ging een dag in de week extra dicht en ze stopten met de catering.

Catering het hele jaar rond
Jarenlang maakten ze salades en hapjes voor feestjes en partijen. “Het begon met wat salades voor de kerstdagen, maar dat groeide uit naar een catering het hele jaar rond.” Stapje voor stapje heeft het echtpaar afscheid genomen. Hoewel alle drie de kinderen in de zaak mee hebben gewerkt, had geen van hen de ambitie om John’s Frituurshop over te nemen. “Twee huizen naast ons woont een echtpaar dat bekend is in de horeca en vroeger een cafetaria op Koudekerke runde. Gilles en Kasia van Bodegraven zijn fijne mensen en we hebben er dan ook vertrouwen in dat de zaak bij hen in goede handen is.” De warme overdracht gaat gepaard met het delen van de recepten voor de huisgemaakte kroketten en gehaktballen. “De gehaktballen maak ik naar grootmoeders recept en de kroketten, ja, die zijn erg in trek bij de mensen.”

Pijn
Het doet pijn om 46 jaar werken in een frituurzaak af te moeten sluiten, maar John en Marjan kijken ook uit naar de tijd die ze kunnen gaan doorbrengen met hun kleinkinderen en de reizen die ze gaan maken met de camper. Op zaterdag 12 februari bakken John en Marjan de laatste frieten goudbruin, waarna Gilles en Kasia de sleutel krijgen. “Ik heb begrepen dat ze de zaak gaan opknappen en in maart de deuren opnieuw zullen openen.”