Matthijs van Deventer: ‘Ik laat me zelden leiden door één persoon’

Matthijs, wil je jezelf even kort introduceren? 

“Maar natuurlijk! Ik ben Matthijs van Deventer, ik ben 33 jaar oud en sinds anderhalf jaar ben ben ik zelfstandig ondernemer, met mijn winkel Visspecialist De Poel in Goes. Ik ben een rasechte Goesenaar. Ik ben geboren in West en woon nu sinds een jaar of tien in Goes Zuid.”

Hoe groeide je op?

“Vrij traditioneel, denk ik. Ik groeide op in een gezin met zes kinderen. Ik ben de oudste. Ik was geen opstandig kind, al had ik in de pubertijd natuurlijk ook wel eens dingetjes, zoals bijna alle opgroeiende kinderen. Ik was altijd graag buiten. Ik trok er vaak op uit, bijvoorbeeld om te gaan vissen. Dat vind ik nog altijd heerlijk, al heb ik daar tegenwoordig nog maar zelden de tijd voor. Na de lagere school ging ik naar het Calvijn College. Daar deed ik het VMBO. Daarna begon ik nog aan een MBO-opleiding, maar dat hield ik na een jaartje voor gezien. Toen ben ik gaan werken. Dat was thuis ook echt de afspraak. Óf school, óf werken. Ik kon met mijn ouders over alles in discussie, maar niet over dat onderwerp. Daarom regelde ik al meteen werk op de dag dat ik besloot te stoppen met mijn opleiding.”

Wat ging je doen?

Lachend: “geloof het of niet: ik belandde meteen in de vishandel. Dat was geen toeval. Ik ben al visliefhebber zolang ik me kan heugen. Ik wist dat Vishandel Marijn een vacature had. Vanuit de ROC in Middelburg ben ik zó met de trein naar Goes gereden om te vragen of die nog open stond. Toen Marijn dat bevestigde zei ik: “nu niet meer.” De dinsdag erop kon ik beginnen. Zo ben ik het vaak ingerold. Ik heb inmiddels ruim tien jaar ervaring in het vak. Ik werkte bij diverse viskramen en -winkels hier in de omgeving. Ik ben letterlijk onderaan de ladder begonnen, achter de kassa. Toen ik op zeker moment een hele zaak leidde begon ik mezelf af te vragen of ik dat wilde blijven doen of toch een stap verder wilde gaan. Ik koos voor het laatste. Ik besloot in 2019 dat ik een jaar later voor mezelf zou beginnen. Links- of rechtsom. Ik had nog geen idee waar, of hoe, maar mijn voorkeur ging wel uit naar de vishandel. Toen een leverancier me vertelde dat deze winkel beschikbaar kwam vielen alle puzzelstukjes op hun plaats.”

Bevalt het zelfstandig ondernemerschap?

“Het bevalt heel goed ja. Het is hard werken, maar ik hoef het niet allemaal alleen te doen. Mijn vader doet de boekhouding. Dat is zijn vak. In de winkel is het team ook weer compleet. Zo net voor het haring- en zomerseizoen staan er zes mensen op de loonlijst, ingewerkt en wel. Toen ik net was begonnen nam ik mezelf voor dat ik iedere dag blij zou gaan zijn met feit dat ik de stap naar een eigen zaak heb kunnen zetten. Ik wilde er letterlijk iedere dag van genieten. Op de dagen dat dingen een beetje tegenzitten, of als het iets minder druk, dan denk ik terug aan het voornemen van toen. Het is gelukt! Het maakt dan niet eens zoveel uit of het een half jaar lukt, of tien.”

Heb je door dat harde werken nog tijd over voor andere dingen?

“Ik geef toe dat er veel tijd in gaat zitten, maar ik als ik eens niét aan het werken ben verveel ik me zeker niet. Ik ben zeer actief als tienerleider bij de kerk, Rafaël Goes. Om de week organiseer ik avonden voor de jongeren in de leeftijd veertien tot zestien jaar. Daar hoort ook eens stukje begeleiding bij. Verder sport ik graag. Ik ben kickbokser.”

Kickboksen? Dat klinkt best verrassend! Waarom die sport?

Ik wilde vooral een sport doen die viel te combineren met werken op zaterdag. Dan vallen veel sporten meteen af. Verder zocht ik een sport waar ik mijn energie in kwijt zou kunnen, en die me een beetje focus zou geven. Ik ben nogal snel afgeleid namelijk. Een kennis die ook kickbokst vroeg me een keer mee te gaan. Die kennismaking beviel goed. Het is een intensieve sport, die veel van je vergt, zowel qua spiergebruik als qua concentratie. Als je staat te sparren moet je goed kunnen incasseren en tegelijkertijd klaar zijn om zelf een tik uit te delen. Dat is prima voor mij.”

Terug naar je voornemen om iedere dag te genieten van je eigen zaak. Kijk je wel vooruit? Heb je een groter plan? Of leef jij een beetje met de dag?

“Ik heb zeker toekomstplannen. Ik weet waar ik heen wil. Dat zal me lukken ook. Kort gezegd: uiteindelijk wil ik het liefst mijn eigen franchiseformule opbouwen. Je moet reëel zijn. Als je zes dagen per week, elf tot twaalf uur per dag werkt, dan weet je gewoon dat je dat niet vol gaat houden tot je vijfenzestigste of zeventigste. Je moet daarom een plan hebben dat ervoor zorgt dat je zelf wat rustiger aan kunt gaan goed, terwijl je tegelijkertijd toch in je levensonderhoud blijft voorzien. Maar geleidelijkheid speelt binnen dat plan een belangrijke rol. Ik wil nog wel eens iets sneller gaan dan verstandig is, maar daar geeft mijn vader me goed advies in. Ik overleg zulke dingen altijd graag met ouders. Het is fijn om te kunnen klankborden.”

Over klankborden gesproken: met wie zou je zelf wel eens aan de keukentafel willen zitten?

“Ik laat me sowieso maar zelden leiden door één persoon. Ik vind dat je van iedereen iets kunt leren, van jong tot oud. Ik vind het mooi om iets op te steken van jongeren, van leeftijdsgenoten én van oudere mensen. De combinatie is het mooist. Maar als ik dan toch iemand zou moeten kiezen dan zou het René Verhulst zijn, de oud-burgemeester van Goes. Dat is een interessante man. Hij pakt een nieuwe uitdaging op het moment dat hij alles al voor elkaar heeft. En ik vind het knap hoe populair hij wist te blijven, ondanks zijn functie. Zelfs mensen met heel andere politieke standpunten hielden toch van hem. Met zulke communicatieve vaardigheden moét je mensenkennis wel groot zijn.”

PASPOORT        

Naam:
Matthijs van Deventer (1987)

Functie:
Eigenaar

Bedrijf:
Visspecialist De Poel

Sinds:
2020

Hobby’s:
Vissen, buiten zijn, kickboksen, vrijwilligerswerk als tienerleider bij Rafaël Goes