Maatje Overweel heeft nog steeds humor

Maatje Overweel bereikte drie weken geleden de magische grens van honderd jaar en dat vindt ze eigenlijk heel normaal. De Souburgse zit vol humor en mooie levenslessen. Zo zouden meer mensen de honderd willen halen. Op een paar ouderdomskwaaltjes als minder horen en iets minder snel ter been zijn na, heeft de vrolijke eeuwling nooit wat gemankeerd. Dat vindt ze vanzelfsprekend. "Gezond eten en niet roken en drinken. Maar vooral, blijven ademen."

Ajax

Haar dochter, die geregeld langskomt vanuit Rotterdam, is trots op haar moeder. Haar woonplaats zorgt wel voor een gevoelig puntje. Want Maatje heeft naast puzzelen en lezen, nog een favoriete bezigheid. "Ajax!" Ze heeft er speciaal Fox Sports voor aangeschaft, zodat ze niks hoeft te missen. In Amsterdam kennen ze haar ook, want voor haar verjaardag ontving ze een boeket van de landskampioen. Jaren geleden werd ze zelfs uitgenodigd om een wedstrijd bij te wonen. Haar favoriete speler, laat zich als echte Souburgse makkelijk raden. "Die uit Souburg, hè. Zijn zoon, Daley Blind natuurlijk."

Touwtjespringen

In haar tijd bestonden er nauwelijks sporten voor meisjes, laat staan dat ze op voetbal kon. "Touwtjespringen en gymmen, dat deed je toen."
Naast Ajax kijkt ze op televisie ook graag naar het Nederlands Elftal. Maar voor films is de jarige niet te porren. "Die duren veel te lang."

Verhuizen

Maatje is geboren in Souburg en heeft zes broers en een zus. Als enige is zij nog in leven. Aan verhuizen heeft ze nooit gedacht. "Rotterdam? Daar krijgen ze mij echt niet naartoe."
Haar man overleed in 1994, waardoor Maatje al 26 jaar ‘alleen’ is. Dat vat de Souburgse op haar eigen karakteristieke manier samen. "Gezellig rustig!" Met haar man kreeg ze drie kinderen. Voordat ze moeder werd, werkte ze als veertienjarige al hard in het huishouden, omdat haar moeder ziek was. "Ik heb veel te hard moeten werken, ik had helemaal geen tijd voor verhalen. Hoe harder je werkt, hoe gezonder je bent, zeggen ze weleens. Daarom ben ik nu vast honderd geworden", lacht Maatje, inmiddels oma van zes kleinkinderen.

Bingo

Hoewel een stofzuiger al een luxe was en het leven niet altijd makkelijk is geweest, kwam Maatje naar eigen zeggen nooit iets te kort. "Ik heb haar nooit zien stilzitten", vertelt dochter Riny. "Nee, dat was ’s morgens om half zes je bed uit en om half elf er weer in, dan was je moe ook", reageert Maatje. Ze volgt het nieuws nog op de voet en zeker vroeger maakte ze wel eens een trui of paar sokken voor de familie. Ze mist maar één ding: "De bingo! Dat kan nu niet door corona. Ik hoop dat het weer gaat beginnen." Ziet ze een vaccin zitten? "Een prik? Oh nee, daar begin ik niet aan. Nou oké, heel misschien als ik dan weer naar de bingo kan." Bang voor corona is ze in ieder geval niet. "Daar lullen ze veel te veel ove." Voor iemand die zegt geen verhalen te hebben, heeft Maatje in ieder geval een hoop te vertellen.

BIJDRAGE DANIËL WISSEL