Liefde bracht Braziliaanse Murillo naar Rilland

De 28-jarige Murillo - ‘Mo’ - bezit sinds eind vorig jaar officieel de Nederlandse nationaliteit. Samen met zes andere inwoners van de gemeente Reimerswaal zette burgemeester José van Egmond hem tijdens een feestelijke bijeenkomst in het gemeentehuis in Kruiningen in het zonnetje.

Kappersopleiding

Murillo woont al zes jaar in Nederland en spreekt de taal goed, al vindt hij zelf dat het nog beter kan. “Mijn zinnen lopen niet altijd goed en soms vergeet ik woorden, maar mensen verstaan me wel, zeggen ze”, vertelt de goedlachse Murillo. Naast een Nederlands paspoort heeft hij zijn rijbewijs al gehaald en hoopt in mei zijn kappersopleiding op niveau drie te voltooien. “Hij heeft al veel bereikt in die paar jaar”, vindt zijn partner Frank. Hij is daarbij wel Murillo’s steun en toeverlaat, want het was niet altijd makkelijk om te komen waar de ‘nieuwe Nederlander’ nu is. Alles voor het inburgeren en op school in het Nederlands moeten doen, was soms moeilijk, en nog steeds. “Jullie hebben zoveel woorden die hetzelfde betekenen”, noemt Murillo een verschil met zijn moedertaal. “Pen bijvoorbeeld. Dat is in het Portugees gewoon een pen en meer niet.” Maar hij wordt de taal steeds beter meester. “Soms droom ik al in het Nederlands, merk ik. En dan spreek ik het héél goed, haha.”

Vrij

Twee tantes van de geboren en getogen Braziliaan wonen in Nederland en Murillo vierde wel eens vakantie bij hen. Dat beviel hem goed. “Ik ben homo en voor homo’s is het leven in Brazilië moeilijk. Nog steeds. Hier voelde ik me meteen vrij en veilig.” Hij besloot al gauw dat hij hier wilde wonen. Zijn familie begreep dat en dat maakte de stap makkelijker. “Mijn ouders zijn gezond, dus ik hoef niet voor ze te zorgen. En ik heb mijn tantes hier. Daardoor was het niet zo’n moeilijke beslissing.”

Horeca

Online kwam hij in contact met Frank. “We hadden meteen een grote klik”, glimlacht Frank. Ze spraken al snel vaak af. “Murillo is heel spontaan en grappig”, vertelt Frank. “Frank is lief en ik kan echt op hem bouwen”, zegt Murillo. De liefde groeide en Murillo trok in bij Frank in Rilland. Hij vond een leuke baan in de horeca, waar hij inmiddels is opgeklommen tot assistent-bedrijfsleider. Daarnaast is hij bijna klaar met zijn opleiding tot kapper. “Misschien ga ik verder leren, dat weet ik nog niet. Ik ben gek op oude mensen, dus misschien ga ik de zorg in. In Brazilië mopperen oude mensen veel, maar hier zijn ze lief en geduldig. Ze vinden het leuk als je een kopje koffie met ze drinkt om gezellig te kletsen.”

Vlees

Murillo ziet een mooie toekomst in Nederland zeker voor zich. “Ik wil hier lekker werken en mijn leven opbouwen. Ik voel me hier thuis. Ik heb vrienden op school en doe leuke dingen met Frank.” Murillo mist zijn familie wel. In december is hij voor het eerst in jaren weer in zijn geboorteland geweest. “Toen hebben we heel veel geknuffeld, daar hou ik van”, lacht hij. “En lekker veel vlees gegeten. Als je in Nederland met vijf personen eet, komen er ook vijf stukjes vlees op tafel. Vreselijk! Mijn familie is niet rijk, maar je kunt altijd zoveel eten als je wil, haha.” In april komt zijn moeder naar Rilland. Dan laten Frank en Murillo haar van alles zien. “Ze houdt van bloemen, dus misschien gaan we naar de Keukenhof.”