Komende nacht 69 vallende sterren per uur te spotten dankzij perfecte omstandigheden

Wie geluk had, kon afgelopen nachten ook al een vallende ster spotten, zo waren op woensdag 11 augustus ongeveer 34 vallende sterren per uur te zien. De sterrenregen komt echter aankomende nacht tot een hoogtepunt met zo’n 69 per uur. Dit jaar zijn de sterren extra zichtbaar. Een Nieuwe Maan zorgt ervoor dat de nachten vrij donker verlopen. Normaal gesproken zijn zwakke meteoren niette zien, maar dat is nu dus nauwelijks het geval. Ook dit weekend zullen er daarom ‘s nachts nog vallende sterren te zien zijn. Zondag kunnen dat er nog zo’n 35 per uur zijn. Naast de gunstige stand van de maan, is ook de timing van de sterrenregen perfect. Het is de aankomende nachten namelijk goed weer om naar de sterren te kijken. Zo zijn de nachten vrij zacht en blijft het droog. Wie veel vallende sterren wil zien, moet dat dus dit jaar doen en niet wachten op volgend jaar. In 2022 is het namelijk volel maan, waardoor er slechts 16 per uur te zien zijn. Vorig jaar bedroeg het aantal zichtbare vallende sterren tijdens de pieknacht van de Perseïden zo’n 45 sterren.

Noordoosten

De meteoren van de Perseïden lijken uit een punt aan de noordoostelijke horizon te komen. Dat punt ligt in de buurt van het sterrenbeeld Perseus, waar deze vallende sterren hun naam dan ook aan ontlenen. Meteoren zijn het beste te spotten buiten de steden of dorpen, op plaatsen met weinig kunstlicht, zoals een open veld. Zwakke meteoren zijn minder fel dan het omgevingslicht, waardoor het in de stad een stuk lastiger is om de vallende sterren te zien. Ogen hebben zeker 15 minuten nodig om te wennen aan het donker, kijk daarom niet op een smartphone met fel licht. Ook is het belangrijk om regelmatig pauze te nemen, want door het turen vermoeien ogen vrij snel. 

Vallende sterren

Vallende sterren zijn stukjes ruimtepuin die binnendringen in onze atmosfeer. Het ruimtepuin wordt een meteoroïde genoemd en zodra het puin een lichtspoor achterlaat noemen we het een meteoor. Dagelijks komen er van deze meteoroïde onze atmosfeer binnen, maar soms trekt er een hele zwerm, afkomstig van kometen, langs de aarde. Kometen verliezen onder invloed van straling van de zon constant stukjes steen en ijs. Wanneer dit ruimtestof onze atmosfeer, op 100 kilometer boven het aardoppervlak en met hoge snelheid, binnendringt begint het steentje te gloeien. Dit komt door wrijving en het samendrukken van lucht vóór de meteoroïde uit. Ook wordt het pad van de vallende ster door de hoge valsnelheid elektrisch geladen. Dit proces heet ionisatie. Bij het opheffen van het ladingsverschil komt straling vrij en dat zien we als licht.