'Kennis overdragen is het mooiste dat er is'

Jarenlang waren ze zelf actief als lid van de scouting, nu zitten ze samen in het bestuur. Paul Kleinepier kwam in 1977 bij de Zeeverkennersgroep, terwijl Dimmen de Fouw als elfjarige vijf jaar eerder zijn scoutingsuniform aantrok en op onderzoek uitging.

Barrières

Paul (49) weet nog goed waarom hij op scouting ging. "Mijn vader had wat met water, dus ik had weinig keuze. Voetballen vond ik niks, dus werd het scouting. Dat was ook iets nieuws." Dimmen (59), inmiddels voorzitter, vertelt wat ze willen bereiken met hun vereniging. "Barrières bestaan wel, maar wij slechten ze. We willen kinderen graag wat bijbrengen, respect voor elkaar en werken naar een doel in je leven. Klaarstaan voor de maatschappij."

Voldoening

De vereniging kent iedere zaterdag een spelletjesmiddag in en rond Vlissingen, een kleine zestig leden is daarbij aanwezig en doet een aantal spelen. Knopen leggen, bootjes bouwen en varen, maar ook maatschappelijke spelletjes gericht op dienstverlening. Deze spelen worden door een team van vijftien leiders bedacht en met de kinderen gespeeld. Het belangrijkste voor de twee mannen is dat elk kind toegang kan hebben tot de scouting. "Iemand iets kunnen leren is het mooiste wat er is. Kennis overdragen geeft voldoening."

Hoogtepunten

Met zo'n rijke historie zijn de hoogtepunten niet aan te slepen. Voor penningmeester Paul staat er echter één avontuur bovenaan dat rijtje. "In 1988 gingen we met de bus naar Zuid-Frankrijk. Onderweg sliepen we overal, dat kon toen nog gewoon. Bijvoorbeeld op het strand van Saint-Tropez, maar ook onder een brug in Parijs. 's Nachts moesten we de wacht houden, tot er iemand was verdwenen. Dat bleek toen in scène gezet door de oude leiding. Onvergetelijk zijn dat soort tripjes."

Dimmen denkt meteen terug aan het 40-jarig jubileum. "We gingen naar Dover. Het mooiste is dat we kilo’s aardappelen meenamen, want die waren in Engeland veel te duur." Toch zijn er niet alleen positieve herinneringen, want in 1991 is de boerderij van de scouting in brand gestoken. Toen kwam meteen de kracht van de vereniging naar boven, weet Dimmen nog goed. "We hadden de daders sneller gevonden dan de politie. Dat is de saamhorigheid die hoort bij scouting."

Afstoten

Door de jaren heen is de scouting weinig veranderd, maar de organisatie gaat wel met de tijd mee. Ze merken dat de kinderen er tegenwoordig iets anders instaan dan in hun eigen tijd. "Vroeger had je eigenlijk alleen de scouting. Nu hebben veel kinderen vier hobby’s en legt de maatschappij meer druk op je. Wij proberen te zorgen voor een beetje ontspanning als ze hier zijn." De club is trots op het 75-jarig jubileum, vertelt de voorzitter. "Er komt in al die jaren genoeg op je pad. Dankzij de leiding en hun inzet zijn we hier, die maken ons tot wat we zijn."

Van 10 tot en met 13 april staat het jubileumkamp op het programma, op 12 april is er een receptie. De scouts hopen dat daar ook oud-leden op afkomen. "Een grote club mensen verdwijnt, maar we houden wel contact. Uiteindelijk komen ze weer bovendrijven." Over de toekomst zijn ze nog een beetje voorzichtig. "Onze toekomst ligt in de handen van de gemeente Vlissingen, omdat ze ons gebouw misschien willen afstoten. Zonder gebouw, geen scouting. We doen er alles aan om te voorkomen dat de groep daar last van heeft, want ieder kind heeft recht op scouting!"

BIJDRAGE DANIËL WISSEL