Inzamelingsactie voor Nicolientje, die zwaar is getroffen door brand Hogeweg

De Vlissinger woont boven het appartement aan de Hogeweg dat vorige week donderdag door een explosie werd verwoest. De vlammen hebben ook veel schade aangericht in het appartement van Louwerse. Het is voorlopig onbewoonbaar. Zelf raakte hij gewond door de glasscherven. 

Verzekering

Louwerse had geen inboedelverzekering waardoor hij voor alle kosten moet opdraaien.

Zijn begeleiders willen hem helpen met de actie. Ze hebben als doel 12.000 euro in te zamelen. Daarvan kopen ze nieuwe spullen voor hem. De rest gaat naar de Dierenambulance. 

Portret

Louwerse werd vorige week, een paar uur voor de explosie, geportretteerd door Helge Prinsen voor de rubriek ‘Ik ben Vlissingen’, die wekelijks in de Vlissingse Bode staat. 

Het portret staat hieronder:

VLISSINGEN - Toeval bestaat niet. Het interview dat Helge Prinsen vorige week maakte met Nicolientje voor haar 'Ik ben Vlissingen'-reeks is slechts een paar uur gemaakt voordat de ontploffing in zijn flatgebouw aan de Hogeweg plaats vond. Helge belde hem vrijdag om te vragen hoe het met hem ging. Hij lag toen in het ziekenhuis met wat lichte verwondingen van glasscherven. Hij vergeleek de ontploffing met een aardbeving. "Zo’n grote klap. allemaal glas ... overal!" Dit is het het gesprek dat Helge een paar uur voor het ongeval maakte, zoals altijd in de voor haar kenmerkende stijl.

DOOR HELGE PRINSEN

Nico ‘Nicolientje’ Louwerse (68). Single. Geboren in Oost-Souburg. “Mijn vader was Zeeuw. Hij ontmoette mijn moeder in Soerabaja. Na de oorlog, tijdens de politionele acties.”

“Mijn voetstapjes lopen van Souburg naar Vlissingen. Zelfs met regen en storm moest ik naar Toko Mampirrrr voor boodschapjes. Thuis voelde ik me altijd het zwarte schaap.”

“Je moet ook niet over homo en lesbisch praten. Dan laat je gewoon iedereen in z’n waarde. Vroeger liep ik altijd in sarong. Ja ook op m’n fluitje blazen en ‘spetterrrrr’ roepen.”

“Dan kon ik los en vrij zijn. Was ik gelukkig. Zo happy als een kalfje of een veulentje. Maar nu ben ik ouder en heeft mijn badan, mijn lichaam, een klap gekregen door de ischias.”

“Bijna iedereen kent mij in Vlissingen. Er zijn er ook die het niet kunnen hebben dat ik een vreemde vogel ben. Maar binnenblijven is niet goed. Daarom ga ik er lekkerrrr op uit.”

“Om niet eenzaam te zijn. Eerst altijd naar Thee & Leut van Emergis. Dat is waar de Lidl stond. Daarna loop ik met m’n rollator meestal naar de stad. Kletsen bij de dierenwinkel.”

“De zomer zit in mijn bloed. Wij Indonesiërs voelen ons dan senang. Hee hallo Emiel…Kijk dat bedoel ik nou.. Die ken ik nog van zondagschool. Gewoon iemand die me groet.”