‘In het begin was ik het enige meisje’

Jarenlang speelde ze in het dorp waar ze is opgegroeid en nog altijd woont. Een hecht team, een leuke groep, maar één ding werd steeds lastiger: voldoende speelsters op de been brengen. “We zaten erover te denken om verder te gaan als zevental, een kleiner veld. Dat zag ik niet zo zitten. Ik ben niet zo technisch, dus heb graag wat meer ruimte.” Ze was verknocht aan Yerseke en dus lag een overstap naar buurtdorp Kapelle niet echt voor de hand. Totdat een vriendin besloot daar eens te gaan kijken en haar vroeg mee te gaan. “Het was een goed niveau en we werden warm ontvangen. Ze hadden 26 speelsters en zelfs twee trainers, terwijl wij vaak moeite moesten doen om één trainer te vinden.”

Voetbalfamilie

De verdedigster besloot het rood te verruilen voor het rood-wit en dus is ze sinds dit seizoen actief voor de ploeg van Elmar de Kok. Maar tot veel wedstrijden kwam ze vanwege corona niet. “Gelukkig trainen we nu weer, al is het door de leeftijd nog apart.” Dat is voor iemand, waarbij het voetballen met de paplepel is ingegoten, nog best lastig. “Voetbal is voor mij van kleins af aan al het leukste wat er is. Samen met mijn broertje was ik altijd aan het voetballen, dan baalde ik dat ik niet bij een club kon spelen.” Want in die tijd, was dat nog helemaal niet zo vanzelfsprekend, vertelt ze. “Ik was twaalf toen ik bij Yerseke ging voetballen, bij de jongens. Ik was het enige meisje, later kwamen er een paar bij.” Haar vader was net zo fanatiek en dus bleef ze, totdat het niet meer ging, spelen bij de jongens. Vervolgens stapte ze over naar Kruiningen. “Bij Yerseke hadden ze geen vrouwenteams, bij Kruiningen wel. Dat kwam hier op het dorp pas later.”

Normaal

Een wereld van verschil met de tijd van nu, merkt ze als ze rondloopt op het sportpark van Kapelle. “Veel meer meiden, van een jongere leeftijd. Het leeft veel meer.” De aandacht voor de OranjeLeeuwinnen draagt daar zeker aan bij, denkt ze. “Het wordt steeds normaler, iedereen ziet het op tv. Wat dat betreft ben ik net tien jaar te oud, haha!” Ook bij haar eigen club ziet ze de ontwikkelingen. “We hebben twee trainers, dat is echt een luxe. Het bestuur is er serieus mee bezig. Er zijn nu zoveel vrouwen bij Kapelle, dat ze extra kleedkamers willen gaan bouwen.” Tot slot heeft ze nog een tip voor alle jonge meisjes. “Het is goed om gemengd te voetballen, daar word je beter van. Op jonge leeftijd is het verschil niet zo groot en de trainingen zijn eigenlijk precies hetzelfde!”

BIJDRAGE DANIËL WISSEL