Hoe is het nu met het Vlissings archief?

“De overgang is heel soepel gegaan,” vertelt Ad Tramper, voorheen stadsarchivaris en nu ‘relatiebeheerder Vlissingen’. “De archieven staat in precies dezelfde volgorde in het depot en alles is raadpleegbaar via de computer en opvraagbaar in de studiezaal.” Tramper loopt langs de stellingkasten en laat zien hoe het archief keurig verpakt is opgeslagen. Niet alleen de archieven van het gemeentebestuur maar ook het bijzondere en omvangrijke archief van de Koninklijke Maatschappij de Schelde. In een ander depot staan de grote formaten. “De grote ladeblokken zijn gewoon in hun geheel verhuisd, dus op zich is daar niet veel aan veranderd.” De eigen website van het Vlissingse gemeentearchief bestaat niet meer en is geheel opgenomen in de website van het Zeeuws Archief. “De stukken zijn nu allemaal te vinden en op te vragen via het Zeeuws Archief. Ook de beeldbank Vlissingen bestaat niet meer op zichzelf maar uiteraard zijn alle foto’s nog raadpleegbaar.” 

Vlissingse zaken
Hoewel zijn werkplek nu in Middelburg is houdt Tramper zich nog altijd in hoofdzaak bezig met Vlissingse zaken. “Veel mensen zien me toch nog als de stadsarchivaris van Vlissingen en weet me nog steeds te vinden.” Zo assisteerde Tramper bij het boek ‘Frans Naerebout (1748-1818) en het Vlissingen van zijn tijd’ van Dirk Kolff, dat de Zeeuwse boekenprijs won, schreef hij een rapport over de slavenhandel in de 18e eeuw en een studie over hoe er tijdens en na de Tweede Wereldoorlog is omgegaan met het Joods onroerend goed.  

Gallisch dorpje
Aanvankelijk stond Tramper helemaal niet zo te trappelen dat ‘zijn’ archief naar het Zeeuws Archief moest verkassen. “We hebben lang geprobeerd het tegen te houden, als een soort klein Gallisch dorpje,” vertelt hij met een glimlach. “Maar uiteindelijk hadden we het in Vlissingen niet gered. Qua leeftijdsopbouw van de medewerkers van het archief was het moeilijk om kennis over te dragen. En op den duur kwamen er ook nog maar een paar bezoekers per week. Nu is ook steeds meer digitaal raadpleegbaar, dus dat teruglopend bezoekersaantal had zich alleen maar voortgezet.”

Digitale archieven
Het gemeentearchief van Vlissingen zal naar verwachting niet meer veel in omvang toenemen, het tastbaar gedeelte van het archief althans. “De gemeente maakt natuurlijk nog altijd nieuw archief, maar dat is allemaal digitaal,” legt Tramper uit. “Voor het bewaren van de digitale archieven is het ook beter dat we nu gebruik kunnen maken van de expertise van het Zeeuws Archief, want ik heb eerlijk gezegd meer verstand van de oude papieren archieven.” Al met al vindt Tramper het een goede zaak dat het archief van Vlissingen nu bewaard wordt in het Zeeuws Archief, ook al is het dan in Middelburg. “De Vlissingers kunnen er gerust op zijn dat het hier veilig ligt.”