‘Het meest mannelijke dat je kunt doen’
GOES - De in Goes geboren en getogen Anton Nootenboom wil tussen april en augustus een wandeltocht van 2600 kilometer maken langs de Australische oostkust. Op zijn blote voeten. Met zijn recordpoging voor het Guinness Book of Records vraagt hij aandacht voor ‘Men’s mental health’. “Ik wil laten zien dat het stoer is om over je geestelijke gezondheid te praten, misschien is het wel het meest mannelijke dat je kunt doen.”
Nootenboom verruilde Zeeland enkele jaren geleden voor Sydney in Australië. Na jaren als militair te hebben gewerkt en drie lange uitzendingen naar Afghanistan in 2007, 2009 en 2012 te hebben volbracht, besloot hij in 2015 te stoppen bij defensie. Het was genoeg. Hij wilde reizen. “Ik houd nog steeds van Goes en Zeeland. Mijn familie en veel van mijn vrienden wonen nog daar, maar ik wil meer van de wereld zien. In mijn vrije tijd reisde ik al veel, maar ik wilde nu alles achter me laten en net zo lang reizen tot ik in een land kwam waar ik zou willen wonen. Het plan was om via Rusland, China en Zuidoost-Azië naar Australië te gaan, maar door toeval ging ik eerst naar Australië”, legt Nootenboom uit aan de telefoon. “Ik werd meteen verliefd op het land, op het klimaat en de levensstijl. Het is een perfecte mix tussen de westerse levensstijl en de natuur en vrijheid van dit land.”
Uitvechten
In Nederland leefde hij om te werken, in Australië was en is dat andersom. Hoewel die balans hem meer dan goed beviel, ging het niet meteen van een leien dakje in Sydney. Zijn relatie in Australië liep op de klippen en hij kampte met een schuld uit Nederland. “Ik heb mijn huis in Goes met alles erop en erin verkocht en ben vertrokken. Daardoor moest ik nog een groot bedrag betalen.” Hij werkte keihard om alles af te lossen, maar dat ging ten koste van zichzelf. “Ik voelde me alleen en verloren”, kijkt hij terug op zijn ‘donkere periode’. “Ik had niemand, was dertig en woonde in een hostel op een kamer met vijf jonge backpackers. Ik sliep in een stapelbed. Ik zat in de knoop, wist het niet meer, maar begreep wel dat ik me er zelf moest uitvechten.”
Mount Everest
Nootenboom zocht veel op over zelfhulp en liep kilometers over de Australische stranden, terwijl hij nadacht over zijn leven. Hij had een uitdaging nodig en vond deze in het klimmen naar Mount Everest Basecamp op 5634 meter hoogte, een berg die hij altijd wilde zien. Hij deed het op zijn blote voeten. Hij zamelde zo geld in voor de arme bevolking in Nepal. Op social media konden mensen hem volgen als The Barefoot Dutchman.
Terug in Australië ging het beter. Hij vond een goede baan in de bouw, een mooi appartement bij de Northern Beaches en werd weer verliefd. Toen hij zijn vriendin ontmoette stond zijn nieuwe plan echter al in de steigers: een wandeltocht van 2600 kilometer van Cairns naar Sydney. “Ik wilde iets doen wat nog nooit is gedaan. Ik ben wat gaan zoeken en zag dat het record van een wandeltocht op blote voeten op naam stond van een Ier, die zijn eiland was rondgewandeld.”
Machocultuur
Hij heeft aan zijn recordpoging een goed doel gekoppeld: ‘Men’s mental health’. “Ik heb zelf een moeilijke tijd meegemaakt en ben eruit gekomen door me open te stellen en erover te praten met anderen. In Australië doet niet iedereen dat. Het is meer een machocultuur dan in Nederland. Zelfmoord is doodsoorzaak nummer één in Australië bij mannen tussen de 15 en 44 jaar. Van de 3300 mensen die zelfmoord pleegden in 2019 waren 2500 man. In Nederland waren dat er 1200 van de 1800. Het is dus echt een groot probleem. Ik wil laten zien dat het oké is als je je als man kwetsbaar opstelt, terwijl je toch stoere dingen doet.” Nootenboom wil tevens laten zien hoe belangrijk sport en beweging is. “Het is van ontzettend veel waarde om actief bezig te zijn.”
Beesten
Tijdens zich tocht hoopt hij met mannen in gesprek te gaan over het onderwerp. “Ik hoop dat veel mensen een stuk zullen meelopen”, zegt hij. Via social media probeert hij als The Barefoot Dutchman zoveel mogelijk aandacht te genereren. Hij wil vanaf april elke dag tussen de 20 en 25 kilometer wandelen. Slapen doet hij bij mensen thuis of in een tent. “Dat is een van de grootste uitdagingen met alle beesten die je hier hebt”, lacht hij. “En er zijn stukken bij dat ik dagenlang niemand zie en volledig op mezelf ben aangewezen. Dat zal zwaar zijn.”
Nootenboom, die een satelliettelefoon meeneemt, hoopt binnen vier maanden weer in Sydney te zijn. “Om het in perspectief te plaatsen. Mijn wandeling is dezelfde als dat je van Goes naar Casablanca in Marokko loopt.”
Wie Nootenboom en het goede doel wil steunen kan dat doen via www.thebarefootdutchman.com. Hij is ook op Instagram en andere social media-kanalen te volgen.
BIJDRAGE EUGÈNE DE KOK
Meer uit Beveland
Goes - De geplande nieuwbouw van winkelcentrum De Bussel in Goes-Zuid, dat na de herontwikkeling Beukenhof gaat heten, loopt forse vertraging op. Ontwikkelaar Brookland heeft nog geen definitieve tijdelijke locatie gevonden voor de huidige ondernemers, al wordt de Zeelandhallen in Goes genoemd. Door die onzekerheid is de oplevering verschoven naar minimaal 2029.
6 uur geleden's-Gravenpolder - Op donderdag 5 november kwamen 70 leerlingen van drie basisscholen in 's-Gravenpolder samen voor de jaarlijkse herdenking van de Slag om de Schelde. Leerlingen van groep 7 en 8 van De Rank en De Linden, samen met groep 8 van De Koningin Julianaschool, liepen gezamenlijk naar de Maartsenkerk voor een bijzondere herdenkingsbijeenkomst.
11 uur geleden'S-GRAVENPOLDER - Diverse hulpdiensten zijn vanmorgen ingezet in 's-Gravenpolder voor een noodsituatie. Een persoon is komen te overlijden.
11 uur geledenWie eind november in het donker langs het gemeentehuis rijdt of loopt, zal het gelijk opvallen: de oranje verlichting. Van 25 november t/m 10 december verlichten we het gemeentehuis oranje.Dit is niet zomaar gezellige sfeerverlichting, maar een krachtig signaal. Met deze oranje verlichting sluiten wij ons aan bij de wereldwijde campagne 'Orange The World', die aandacht vraagt voor het voorkomen van geweld tegen vrouwen en meisjes. Want dit is heel hard nodig.Soms lees je een cijfer dat je ogen opent en je raakt. Elke acht dagen wordt er in Nederland een vrouw vermoord. Meestal door een (ex-)partner. Achter elk van die cijfers schuilt dus een leven, een gezin, een leegte die nooit meer wordt gevuld. Een moeder, een dochter, een vriendin, een collega. Achter veel van deze tragedies gaat een lange periode van angst en afhankelijkheid schuil. Dat maakt het zo belangrijk om signalen eerder te herkennen.Daarom heb ik, samen met ruim 170 collega-burgemeesters, het manifest 'Stop geweld tegen vrouwen - femicide' ondertekend. Want alleen gebouwen oranje verlichten is niet genoeg. Er is actie nodig. Het manifest roept op om femicide een nationale prioriteit te maken en dit vast te leggen in het nieuwe regeerakkoord. We vragen om een nationaal actieplan met één verantwoordelijke minister. Ik hoop dat dit ertoe kan leiden dat er meer kennis over dit onderwerp beschikbaar komt, zodat we dit soort vreselijkheden kunnen voorkomen!Acht dagen. Zó vaak gaat het mis in ons land. Die cijfers zijn schokkend, maar het gaat om mensen. Ook hier, in onze eigen omgeving. Het minste wat we kunnen doen is niet wegkijken, maar luisteren en alert zijn. Op 3 december organiseert de gemeente Borsele in samenwerking met Discriminatie.nl een filmavond in het kader van Orange The World. We kijken samen naar de documentaire 'Belaagd'. Daarnaast is er ruimte voor gesprek.
1 dag geledenTijdens de Tweede Wereldoorlog raakten veel mensen vermist. Soms haalde zo'n bericht de krant zoals hier in de Middelburgse Courant van 30 maart 1940. Maar er komen ook wel eens vragen bij de Heemkundige Kring zoals deze e-mail in 2018: 'Graag zou ik willen vragen of er bij de Heemkunde Kring iets bekend is over vermiste burgers die tijdens de periode 1940-1945, in Nederland vermist zijn geraakt'.Een Interessante vraag maar het antwoord is lastig. Het bijhouden van persoonsgegevens tijdens de oorlog is een beladen zaak. Dankzij het perfecte Nederlandse bevolkingsregister konden de Duitsers (met hulp van veel Nederlandse ambtenaren) de mensen met joodse namen en van het joodse geloof uit de bevolking filteren, met de bekende afloop. Ook voor het verstrekken van distributiegoederen leende zich het bevolkingsregister prima; illegalen en mensen die ondergedoken waren konden daarom maar moeilijk aan voedselbonnen komen. Vooral hierom vonden aan het einde van de oorlog overvallen op gemeentehuizen plaats, met als doel de bevolkingsregisters te doen verdwijnen of door elkaar te gooien.Bevolkingsregisters uit de oorlogstijd zijn verder aan de wetgeving over privacy onderworpen. Bij veel mensen met een min of meer oorlogsverleden die een veroordeling kregen werden aantekeningen op de persoonskaart gemaakt van ontzetting uit het actieve of passieve kiesrecht, over lidmaatschap van verboden organisaties of dienstneming in Duitse organisaties. Er is dus niet zo maar onderzoek te doen in deze bevolkingsadministratie. Op sommige persoonskaarten kom je bij de gegevens de afkorting VOW tegen, wat staat voor Vertrokken Onbekend Waarheen. Los van de privacywetgeving zou dit het doorbladeren van dozen vol persoonskaarten betekenen. Dat niet is toegestaan. Wat ook nog meespeelt, is dat aan het einde van de oorlog in het zicht van de bevrijding gemeentehuizen vrijwel leeg waren. De ambtenaren waren ondergedoken, of, als ze lid van de NSB waren, zochten ze een veilig heenkomen achter de Duitse linies. Administratie van bevolkingsgegevens kon dan soms weken of maanden niet plaats vinden. Dossiers over de Tweede Wereldoorlog bij het Centraal Archief Bijzondere Rechtspleging (CABR) zijn nu openbaar. Dat biedt weer nieuwe onderzoeksmogelijkheden.
1 dag geledenDe villa waarin Léon Overdulve als pleegkind vakantie vierde, is nu het hoofdkantoor van zijn multinational. Overdulve is directeur van OOS International (Overdulve Offshore Services) en vliegt voor zaken de hele wereld over. Zijn woonplaats Serooskerke vergeet hij daarbij niet. Overdulve zet zich graag in voor de leefbaarheid van het dorp, zoals het onderhouden en publiek toegankelijk houden van park Welgelegen, een Rijksmonument, samen met de gemeente Veere.Léon, vertel eens over je jeugd?"Ik ben in 1969 geboren in Terneuzen en daar heb ik tot ongeveer mijn achtste gewoond. Ik heb een enerverende jeugd gehad, zal ik maar zeggen. Omdat onze ouders niet voor ons konden zorgen, kwamen mijn drie zussen, broer en ik in tehuizen en pleeggezinnen terecht. Ik heb jaren in het jongensinternaat Lievenshoven in Oosterhout en Huize Klarenbeek in Middelburg gezeten. Op mijn zestiende kreeg ik een kamer aan Plein Vierwinden in Vlissingen. Later zijn mijn ouders gescheiden. Mijn vader is inmiddels overleden. Met mijn moeder heb ik af en toe contact."Dat klinkt als een onrustige start van je leven. Hoe heb je dat ervaren?"Een verhaal heeft ook altijd positieve kanten. In het internaat was het leuk met de jongens. Wel ging ik gigantisch puberen, ben van het gymnasium naar de mavo gegaan. Daarna koos ik voor de Zeevaartschool. Ik weet niet precies waarom, maar als kind ravotte ik graag in de haven van Terneuzen. Het gaf me een gevoel van complete vrijheid."Je was niet echt een type voor de schoolbanken?"Nee, ik zat vaak thuis. Totdat meneer Van Heulen, de directeur van de Zeevaartschool, zei dat ik maar eens moest gaan varen. Eigenlijk was ik nog niet zo ver, maar hij heeft voor me gelobbyd, zodat ik als aankomend matroos op de wilde vaart aan het werk kon. Dat vergeet ik nooit meer. Hij geloofde in mij. Het varen heeft me gered. Ik had vrijheid, een inkomen, een dak boven mijn hoofd en structuur. Zolang je je werk deed, werd verder alles aan boord voor je geregeld. Dat was een openbaring voor me. Ik was zeventien en door het varen werd ik snel volwassen."Zo begon je maritieme carrière, met werken in verschillende functies op allerlei plekken in de wereld. Hoe werd Serooskerke je thuis?"Mijn vrouw Erna is hier geboren en getogen. We ontmoetten elkaar in het uitgaansleven van Vlissingen toen ik 33 was. Toen ik daarna na maanden werken in Nigeria weer thuis kwam in Vlissingen, lag er een kaartje op de deurmat van Erna. Ik ging al gauw bij haar wonen. Ik hou van het dorpse, rustige. In dat hele kleine huisje in Serooskerke is onze dochter Madelief geboren."Je bent vader van Madelief (19) en Bloeme (16). Hoe was het voor hen dat jij vaak de wereld rond vloog?"Achteraf gezien heeft dat wel impact op hen gehad. Soms was ik maanden weg. Dat doe ik nu niet meer. Het is nu nog maximaal een week. Erna heeft er altijd goed mee kunnen omgaan."Nu wonen jullie op dezelfde historische buitenplaats als waar het hoofdkantoor van OOS International te vinden is?"Villa Welgelegen heb ik in 2013 gekocht en we hebben bijna twee jaar verbouwd en opgeknapt. De akoestiek is niet ideaal, maar het is een prachtig kantoor. Als kind vierde ik hier vakantie via Kinderzorg en het Centrum voor Jeugd en Gezin. Er zijn maar iets van achttienhonderd inwoners, maar Serooskerke heeft een hele geschiedenis. Zo vuurden de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog raketten af vanaf dit landgoed."En Bloeme is bij OOS in dienst?"Dat klopt. Corona heeft enorme impact gehad op de jeugd. Ik heb Madelief en Bloeme zo snel mogelijk van school gehaald. Dat leverde wel problemen op met de leerplichtambtenaar, maar dat is gelukkig opgelost. Ik vind ons schoolsysteem waardeloos. Dat alle kinderen volgens hetzelfde stramien moeten leren, daar klopt geen hout van. En waarom krijgen ze geen vakken als hoe je geld verdient en hoe je omgaat met ruzie met de buren? Bloeme weet nog niet wat ze wil. Ze werkt hier om zichzelf te ontwikkelen en erachter te komen wat ze leuk vindt. Madelief is een zorgzaam type. Zij begint samen met haar vriendin Maisam Kansen Kompas, gefinancierd vanuit OOS. Kansen Kompas opent hopelijk dit voorjaar in Serooskerke. Het biedt jeugdhulpverlening, niet aan de zware gevallen, maar meer preventief. Het doel is activiteiten te organiseren voor jongeren en hen met positiviteit en regelmaat het goede pad op te krijgen."OOS financiert Kansen Kompas en je investeert ook op andere manieren in leefbaarheid. Waarom?"Waarom niet? Ik help graag mensen, ook al wordt het niet altijd gewaardeerd als je je kop boven het maaiveld uitsteekt. Bij OOS helpen we ook mensen die in de knoop zitten met zichzelf. Ik heb bijvoorbeeld een jongen letterlijk uit zijn slaapkamer getrokken, omdat hij de hele dag zat te gamen. Door ritme te krijgen in de dag en door het nuttig bezig zijn, zag je hem opknappen. Dat vond ik helemaal fantastisch. En op het perceel hierachter het park willen we kleine woningen voor starters realiseren."Hoe ben je van een soort 'Pietje Bell', zoals je zelf zegt, eigenaar van een miljoenenbedrijf geworden?"Door 370 keer op mijn bek te gaan en steeds weer op te staan. Iemand zei eens over een maat van mij die drie keer failliet was gegaan, 'goed, hè!' Daar moest ik even over nadenken, maar later viel het kwartje. Als iets mislukt, leer je daarvan. De kunst is om iedere keer weer door te gaan als het tegenzit. Dat lukt mij, denk ik, omdat ik het glas halfvol zie. Alles komt goed. En ik voel bewijsdrang. Dat is bij mij misschien extreem aanwezig. Ik wil me niet bewijzen naar anderen, maar naar mezelf. Anderen die ondernemer willen worden, adviseer ik ervoor te zorgen dat ze de eerste twee jaar hun rekeningen kunnen blijven betalen en niet al hun geld in het bedrijf te pompen. Want het duurt minimaal twee jaar voordat je geld gaat verdienen. Een goede mix van collega's is ook belangrijk. Iemand moet in het team passen. En je moet altijd personeel aannemen dat slimmer is dan jijzelf."Met wie zou je zelf eens aan de keukentafel willen zitten?"Met Midas Dekkers. Dat vind ik een heel mooi mens, superrelaxt. Het is fantastisch hoe hij de karakters van dieren en mensen met elkaar vergelijkt. En Lidewij de Vos vind ik een verademing in de politiek. Ze denkt logisch en rationeel en dat kunnen we gebruiken in Nederland."[n]DOOR BRITTA JANSSEN
2 dagen geledenGOES - Steeds meer mantelzorgers in de gemeente Goes raken overbelast. Uit onderzoek van Independer, gebaseerd op cijfers van het CBS, RIVM en de GGD's, blijkt dat het aantal zwaar- tot overbelaste mantelzorgers in Goes in twee jaar tijd met maar liefst 265 procent is gestegen. Daarmee is de stijging hier het sterkst van heel Zeeland.
3 dagen geleden