'Het is voor de kerk een moeilijke tijd'

Kloetinge is geen onbekend terrein voor Janneke Herweijer. Ze heeft in het verleden al eens in Goes gewoond. Haar werkzame leven begon ze als geestelijk verzorger in zorginstellingen als Der Boede in Koudekerke, het huidige Albert Schweitzer Ziekenhuis in Dordrecht, de GGZ in Breda en een verpleeghuis in Nijmegen. “Ik heb net een andere weg bewandeld dan mijn voorganger”, zegt Herweijer over Jacoline de Koe, die geestelijk verzorger is geworden in het Adrz.

Fulltime

Herweijer is wel opgeleid tot gemeentepredikant. “Maar toen ik met werken begon, was zo’n fulltime baan, waarvoor je altijd bereikbaar moet zijn, te druk naast mijn gezinsleven. Het werk in Der Boede bleek goed bij me te passen. Later ging het toch weer kriebelen. Het werk dat ik deed was niet het werk dat ik voor ogen had toen ik theologie studeerde. Ik miste ook het contact met oud en jong en ik zag door invalwerkzaamheden hoe waardevol een gemeente is. Daar wilde ik als predikant deel van uitmaken.”

Opdracht

Herweijer ging in 2016 aan de slag als predikant op Schouwen-Duiveland. Ze werkte in de kern Burgh. Haar opdracht was om zoveel mogelijk mensen betrokken te houden bij de vergrijzende kerk, vooral door goede zondagse diensten te houden. In Kloetinge is het anders. “Het is een sterke gemeente, er is redelijk wat kader, een aantal jongeren betrokken en het onderlinge medeleven is groot. Ik vind het fijn dat deze gemeente wat groter is. Ik wil een tandje bijschakelen. Bovendien trekt het idee van een pioniersplek mij aan.”

Afspraken

Haar agenda vult zich snel met afspraken met gemeenteleden en betrokkenen. Ze moet de komende tijd Kloetinge als pioniersplek op de kaart zetten. Op deze plekken moet mensen die wel en niet naar een kerk gaan bij elkaar komen en bezig kunnen zijn met zingeving. “Ik ga me de komende tijd meer in het onderwerp verdiepen. Ik heb er zin in om dit te doen.”

Veilig

Haar belangrijkste opgave vindt ze om zoveel mogelijk mensen betrokken te houden bij de gemeente en de kerkdiensten. Ze realiseert zich dat het geen makkelijke opgave is. “Het is voor de kerk een moeilijke tijd. Door de coronacrisis mochten mensen een paar maanden niet meer naar de kerk. Ze komen nu met moeite terug, omdat ze nog wat angstig zijn. Dat hoeft niet, want we zorgen dat alles veilig is”, legt Herweijer uit.

Waardevol

De predikant vindt het moeilijk dat te zien. “Het gaat me aan het hart. De boodschap is waardevol, maar de kerk zelf ook, voor heel veel mensen. Denk alleen al aan het koffie drinken met elkaar na afloop. Daar maken de mensen een praatje, vragen aan elkaar hoe het gaat en wisselen ervaringen uit. Ik wil zoveel mogelijk mensen bij de kudde houden.”