'Het is een mindset, maar mensen stappen over'

Tijdens de behandeling van het diftar-voorstel van twee weken geleden diende hij een motie in voor een campagne om wasbare luiers onder de aandacht te brengen van jonge gezinnen. Het was een reactie op een voorstel van andere partijen hen te compenseren, omdat zij door luiers meer afval hebben dan anderen. “Dat is de omgekeerde wereld, vond ik”, zegt Lisanne Karman van Bibs. “Dan geef je mensen die veel afval produceren geld toe. En dat in 2020?”

Produceren

Paul Moens vond het ook vreemd. Hij is bekend met wasbare luiers door zijn zoon en schoondochter, die deze gebruiken voor hun kroost. Hij wist na een eerdere, toevallige ontmoeting dat Karman deze verkocht. “Het idee achter diftar is dat we minder afval produceren. En als je wasbare luiers gebruikt ga je ook niet meer betalen voor het afval. Ik snap dan ook niet dat mijn motie niet werd aangenomen.”

Investering

Volgens Moens zijn wasbare luiers een uitkomst voor de 900 Middelburgse gezinnen met kinderen tussen de nul en twee jaar. “Aan de ene kant is het goed voor het milieu en aan de andere kant kun je er veel geld mee besparen.” Uit zijn berekeningen blijkt dat het zo’n 450 euro per jaar kan schelen, omdat jonge gezinnen zo’n 260 kilo luiers weggooien. “Als je twee kindjes hebt kost het al snel duizend euro”, zegt Moens. “Je koopt eenmalig een pak wasbare luiers. Dat is een investering, maar dat verdien je zo terug.”

Balletje

De wasbare luiers van nu zijn niet te vergelijken met de doeken van vroeger. Karman weet dat als geen andere en ziet de belangstelling groeien. “Het balletje rolt. De eerste stap is voor veel mensen nog groot. Het is een mindset, maar steeds meer mensen stappen over. En als ze dat doen, gaan ze niet meer terug. Bijna iedereen is enthousiast. Je hebt altijd luiers in huis en baby’s hebben ook veel minder uitslag. Dat zijn ook voordelen.”

Percentage 

Zelf zette Karman vijf jaar geleden, toen haar eerste van vier kindjes werd geboren, al de stap. Voor haar gaf het milieu de doorslag. “Het percentage luiers in het afval is gigantisch. En deze vergaan nauwelijks.”

Karman was de eerste in Zeeland. Omdat de consulent die de luiers verkocht verhuisde, ging zij deze verkopen. Het groeide uit tot een winkel met babykleding en - speelgoed.

Stadskantoor

Ze kent proeven in andere gemeenten met wasbare luiers. “Ouders kregen daar één pak cadeau, zodat ze het konden proberen. 95 procent ging er daarna mee door. Ik heb hier ook wel eens contact gezocht met het stadskantoor, maar de ambtenaren vonden het geen taak van de gemeente.” Ze heeft zich daar niet door uit het veld laten slaan. “Ik vind het leuk om mensen enthousiast te maken met iets waar ik zelf heel blij van word.”