Het einde van het seizoen in Zoutelande

DOOR ANNEMARIE VAN DE VREUGDE

Nonja en Bertjan leerden elkaar kennen in Leiden. Nonja is een geboren en getogen Zoutelandse uit een echt ondernemersgezin. Na haar studie rechten bleef ze in Leiden wonen en kreeg een relatie met Bertjan. In de Randstad hadden ze allebei een goede baan. Nonja bij DAS Rechtsbijstand als letselschadejurist en Bertjan bij In Person als projectmanager. De gedachte ooit een eigen horecazaak te beginnen speelde weleens door hun hoofd, maar het bleef bij fantaseren. Tot het stel de mogelijkheid kreeg een eigen zaak te beginnen in het voormalige Chinese restaurant van Zoutelande. Een fantastische kans, maar met name voor Bertjan iets om goed over na te denken. “Vrienden verklaarden me voor gek. Wat moest ik nou in dat dorp gaan doen? Nou ja, pannenkoeken bakken dus!” Waarom eigenlijk pannenkoeken? Nonja: “een pannenkoekenrestaurant was er niet in Zoutelande en omgeving. Er zat een gat waar wij zijn in gesprongen. En een pannenkoek bakken moest wel lukken, haha!”

Veel zichtbaarder
Op 1 januari 2016 kregen ze de sleutel en na een grondige verbouwing openden ze op 25 april pannenkoekenrestaurant BRAM. Hun eerste Hemelvaart vergeten ze niet meer. “Zoutelande puilde uit en wij waren om kwart voor zeven ‘s avonds al klaar. Dat deed zeer, hoe kon dit beter? Niemand kende ons nog en we hadden geen terras. Gelukkig hebben we een terras kunnen realiseren waardoor we veel zichtbaarder zijn geworden” zegt Bertjan. Zijn de afgelopen jaren snel gegaan? In koor: “Ja, niet normaal!” Het waren pittige jaren. Het stel kreeg natuurlijk te maken met de coronapandemie. Nonja: “Daar hebben we slapeloze nachten van gehad. Hebben we genoeg vet op de botten? Wat doen we met het personeel?” Door samen met het personeel de schouders eronder te zetten zijn ze de coronajaren goed doorgekomen. “Maar het was wel een echt dieptepunt natuurlijk”.

Kick
Waar ze het meest trots op zijn is hoe ze de boel organiseren bij BRAM. Bertjan: “Door met shifts te werken kunnen we de gasten gespreid ontvangen, wat zorgt voor minder stress aan de voorkant en in de keuken. Dat we vierhonderd gasten per avond kunnen ontvangen en dat iedereen, de gasten én het personeel, een leuke avond heeft. Dat geeft een kick. Dat we het bedrijf elk jaar zien groeien maakt ons best een beetje trots.” Nonja: “en het personeel kan normale uren draaien. Dat wil zeggen: vier á vijf dagen van acht uur en met fatsoenlijke pauze. De tijden zijn wat dat betreft gelukkig wel veranderd. Toen ik mijn eerste horecabaantje had kwam een pauze er vaak niet van. Laat staan een half uur rustig zitten. Meestal was ik blij dat er een moment was om een hap van een koude tosti te nemen.”

Wat gaan ze doen nu het seizoen op zijn eind loopt? Op vakantie en even niets doen is het plan. Hoewel… Nonja: “Dat zeggen we elk jaar. In de praktijk doen we twee weken wat minder en dan begint het te kriebelen. Dan gaan we plannen smeden, dingen verbouwen, bedenken hoe het beter kan. Als ondernemer ben je eigenlijk nooit klaar. Maar het is het zeker waard!”