Gré en Piet Roskam werden verliefd per brief

Na de Tweede Wereldoorlog gold er voor jongemannen een dienstplicht, iets waarvoor Piet Roskam niet warm liep. “Er waren wat mogelijkheden om vrijstelling te krijgen van de dienstplicht. Piloot worden was daar een van. Het leek me geweldig om te vliegen, maar ik werd niet toegelaten, omdat ik kleurenblind ben. Toen heb ik voor de scheepvaart gekozen, want dan hoefde ik ook niet te voldoen aan de dienstplicht.”

Buurtgenootje

Piet verhuisde van Utrecht naar Vlissingen voor de zeevaartschool. Voor zijn eerste grote reis van drie jaar ging hij terug naar huis, om afscheid te nemen. Hij fietste door de Bleekstraat en kwam op de hoek zijn voormalig buurtgenootje Margaretha, ook wel Gré genoemd, tegen. Ze was vol van een avontuur dat ze onlangs had meegemaakt. “Ik was aan het fietsen langs een gracht en zag een jongetje in het water liggen. Ik ben naar de overkant gerend en heb het joch uit het water gered.” Terwijl Gré vertelde, bedacht Piet dat het jammer was dat hij haar lange tijd niet zou zien. “Ik vroeg of ze met me wilde schrijven, en dat deden we.”

Hong Kong

Na hun trouwen in 1955 kreeg Gré haar ontslag op het kantoor van Shell. “Het was in die tijd gebruikelijk dat getrouwde vrouwen niet werkten. Ik vond het jammer, maar nu was ik wel vrij om met Piet mee te gaan.” Het paar heeft enkele jaren in Hong Kong gewoond. Piet voer als scheepswerktuigbouwkundige op een koopvaardijschip tussen de Filipijnen, Japan en China. In een Japanse haven vond Piet een klein hondje op de kade. Hij nam het dier mee aan boord en al snel waren de twee onafscheidelijk. De hond verbleef aan dek tussen de zeemannen. “Toen Piet thuis kwam met Schoffie was het hondje wereldvreemd. Hij durfde zijn behoefte niet te doen bij een boom, want dat kende hij niet. Pas toen ik een stapel steigerplanken vond, ging het goed”, vertelt Gré. Schoffie verhuisde van Hong Kong mee naar Vlissingen, waar het echtpaar twee zonen en een dochter kreeg. Piet zocht werk aan wal en vond dat bij chemisch technologisch bedrijf Hoechst.

Honden

“Dankzij Schoffie ging ik honden trimmen”, vertelt Gré. “Ik wilde graag een eigen trimsalon. We vonden een mooi perceel bij Meliskerke en zijn daarnaartoe verhuisd.” De trimsalon groeide uit met een honden- en poezenpension en toen de kinderen eenmaal volwassen waren, zette oudste zoon Rob er zijn dierenartspraktijk op. “We hebben hier altijd hard gewerkt, nu zijn de dieren een hobby”, zegt Gré. Op het terrein lopen twee schapen, een zwik ganzen en eenden, kippen, pauwen en een haan rond, door de bosjes rennen konijnen en natuurlijk zijn er nog honden. “Isha is een actieve en speelse Duitse herder en Flash een Australian Shepherd, die als adoptiehond uit het pension komt.” Hij loopt moeilijk, ziet en hoort slecht, maar ontvangt alle liefde van zowel Flash als Piet en Gré. “Voorheen hadden we altijd meer honden in huis, maar nu is twee echt genoeg”, zegt Piet, terwijl hij Isha over de rug aait. Het huwelijksjubileum vieren ze gezellig thuis, met familie en een bezoekje van burgemeester Rob van der Zwaag van de gemeente Veere.

BIJDRAGE MARIELJA TEN BRUGGENCATE