‘Een uurtje ongegeneerde humor, daar teken ik voor’

Ha André! Je presenteert je als Bloemenman van de stad soms ook als ‘de enige echte’. Vertel eens, wie is die enige echte?

“Een geboren en getogen Middelburger hè, laat ik daar maar mee beginnen. Je zou mij wel een nakomertje kunnen noemen. Ik heb twee broers en twee zussen. Ik ben zelf van 1976, maar zij zijn een stuk ouder. Toen ik negen was ging mijn broer al trouwen! Ik ben geboren in de Wiardi Beckmanlaan in Klarenbeek. Daar groeide ik ook op. Toen ik een jaar of zestien was zijn we verhuisd naar de Oude Vlissingseweg. Daar werd toen net de Erasmuswijk gebouwd.”

Heb je een goede jeugd gehad? Je ging al op jonge leeftijd werken, toch?

“Ik heb een fantastische jeugd gehad! We kregen alles thuis, maar daar stond wel tegenover dat je hielp in de winkel, als je kon. En dat vond ik toen al leuk hoor, vergis je niet. Het was natuurlijk wel minder dat de wekker al om vijf uur ’s ochtends afliep, maar ik deed het altijd met plezier. Ik had minder met de winkel achter het stadhuis, maar toen mijn ouders de kiosk op de Markt kochten, in 1993, wist ik meteen dat dat iets voor mij zou zijn. Ik wilde aanvankelijk liever vertegenwoordiger worden, maar eenmaal in de kiosk besefte ik dat het werk als verkoper heel vergelijkbaar is. Ik vond er mijn roeping, als het ware. Ik vond het werk van standwerkers op de markt als kind ook altijd al mooi.”

Heb je dat van je vader? Dat was toch ook een echte marktkoopman?

“Ja, dat wel. Je moet er altijd vol voor gaan, anders hoef je het niet te doen. Dat heb ik wel geleerd. Overigens ook van mijn moeder. Zij stond altijd in de winkel op de Bodenplaats, maar ze kon er ook wat van hoor! Af en toe komen ze nog wel eens een kijkje nemen in de winkel, hartstikke leuk!”

Jullie hebben het familiebedrijf uiteindelijk verkocht, waarna jij een tijdje in loondienst ging. In 2016 ging je toch weer voor je eigen winkel, die na de verhuizing in november weer een stukje groter wordt. Zou je ooit nog terugwillen naar de grootschaligheid van toen? Of meerdere winkels willen runnen bijvoorbeeld?

“Nee hoor, dat is niks voor mij. Zoiets moet je ook kunnen hè. Ik vind het mooi zoals het nu is. Ik heb het erg naar mijn zin en kan op deze manier heel goed uit de voeten. De verhuizing kun je zien als een logische stap. Het pand in de Lange Delft kwam op mijn pad. Omdat we daar meer ruimte hebben krijgen we ook meer mogelijkheden. Ik moet nu wel eens een mooie partij prachtige bloemen afhouden, simpelweg omdat ik ze niet kwijt kan in de winkel. Dat is straks verleden tijd. En het is ook gewoon een prachtige plek, met veel passanten. We vonden het in de Sint Janstraat ook geweldig, maar we hebben zin in de verhuizing! Maar nóg verder doorgroeien is dus niet aan de orde.”

Toch heb ik wel het gevoel dat er de afgelopen vijf jaar dingen zijn veranderd in je bedrijfsvoering. Je wilde bijvoorbeeld nooit een website…

“Haha, en nu heb ik die wel ja. Tja, je moet ook met de tijd mee natuurlijk. En eerlijk is eerlijk, die website wierp meteen zijn vruchten af. Mensen weten ons zo ook te vinden als ze niet in de stad zijn. Ik ben vorig jaar ook begonnen met een bestelmogelijkheid via Whatsapp, die mensen kunnen vinden via een knop op sociale media. Dat loopt als een trein. We hebben er veel werk aan, maar ik ben blij dat we dat experiment toen zijn begonnen. Super! Maar de focus blijft liggen op de dingen waar we goed in zijn. Mooie bloemen blijven de core business.”

“Maar nog even terug naar jou privé, André. Je werkt altijd hard en veel. Wat doe je daarnaast nog zoal?”

“Ik breng ook graag tijd door met mijn vrouw en zoon. De winkel is ook twee dagen per week dicht natuurlijk. Vroeger was ik veel met muziek bezig: ik trommelde jarenlang bij de Juliana Korpsen in Middelburg. Een heerlijke tijd, met regelmatig feestjes. ‘Zonder drank geen klank’, grapten we wel eens. Maar die tijd is voorbij. Nu ga ik graag met mijn zoon Bob naar Feyenoord, of een dagje met het gezin naar het strand.” Lachend: “dan kom ik helemaal tot rust joh! En ik houd ook altijd wel het mantra van mijn vader in ere hoor. ‘De avond is voor jezelf’, zei hij altijd. En zo is het ook!”

Je komt over alsof je gewoon heel tevreden bent alle dingen die je doet en laat. Is dat ook echt zo André?

‘Jazeker! Het gaat gewoon lekker allemaal. Daar geniet ik van. Vroeger was ik wel eens driftig, en diep van binnen kan ik dat nog steeds wel eens zijn, maar er is veel rust in de tent. Daar ben ik blij om. Ik ben ook echt op mijn plek in Middelburg. Ik zou hier echt nooit weg willen. Ja, af en toe op het strand wonen misschien, maar voor de rest is het goed zo hoor!”

Dat brengt me bij de laatste, vaste vraag: met wie zou je zelf wel eens aan de keukentafel willen zitten? Wie inspireert je, of zou je wel eens aan de tand willen voelen?

André lacht weer. “Als het gaat om dat aan de tand voelen zou ik wel eens willen zitten met Hugo de Jonge, om te vragen hoe het nu allemaal zit momenteel maar zonder gekkigheid: doe mij dan maar een avondje met René van der Gijp. Even een uurtje ongegeneerde humor. Daar teken ik voor!”

PASPOORT

Naam:
André Vandepitte (1976)

Functie:
Eigenaar

Bedrijf:
De Bloemenman van de stad

Sinds:
2016

Hobby’s:
Naar Feyenoord met zoon Bob en genieten van het strand