Drie keer feest bij Vogel Verhuizingen in Middelburg

Het zal voor Elvira wel even wennen zijn, een leven zonder Vogel, maar ze is klaar voor het afscheid. Gevraagd naar haar persoonlijke hoogte- of dieptepunten in al die jaren antwoordt ze dat er daar heel veel van zijn, om vervolgens te beginnen over haar eerste kennismaking met haar eerste baas binnen het bedrijf, Wim Vogel. Ze kwam te laat, op haar sollicitatiegesprek. Een valse start, van een loopbaan die nog bijna vijf decennia zou gaan beslaan. Ze haalt ook graag herinneringen op aan de periode waarin de firma Vogel ook pakketdiensten verzorgde voor Middelburg en omstreken. “We kregen in dit tijd altijd veel pakketten voor elektronicazaak Fabro, allemaal onder rembours. Het was soms zo gek dat ik wel 40.000 gulden op kantoor had liggen. Normaal bracht Wim dat naar de bank, maar als hij op de camping zat nam ik het maar mee naar huis. Fietste ik daar over het Jaagpad, met een enorm bedrag in zo’n ouderwetse, leren schooltas. Daar dacht je gewoon niet over na.”

Voorzichtig reisje
Veel herinneringen van Jan hebben betrekking op verhuizingen. Hij heeft er, als chauffeur, duizenden verzorgd in die veertig jaar. Jan begon ooit als magazijnmedewerker van Trefcenter. Die supermarkt huurde een loods van Vogel. Toen de keten die manier van werken dreigde te gaan staken stapte Jan over naar Vogel. Daar konden ze wel een chauffeur gebruiken. Een van de klussen die hem nog goed bijstaat is er eentje uit zijn beginperiode: de verhuizing van een gerestaureerd scheepsmodel van een paar meter groot, van het Maritiem Museum naar Zeeland. Zo’n schip, met al die uitstekende delen, zet je niet even vast met een spanbandje. Het werd een zéér voorzichtig reisje. De restaurateur, die meereed met Jan, wilde om de haverklap stoppen om te kijken of het schip nog heel was. De reis duurde daarom zó lang dat de fotograaf van de PZC, die klaar zou staan bij aankomst, al was verdwenen. De vogel was gevlogen, zou je kunnen grappen.

95 jaar Vogel
Vogel Verhuizingen bestond op 1 maart 95 jaar. Er is in de loop van de tijd natuurlijk veel veranderd. Behalve verhuizingen verzorgt het bedrijf van oudsher ook de opslag van goederen voor bedrijven en particulieren. Sinds 2005 ook in de vorm van Self Storage onder de noemer Inboedelhotel Vogel. Klanten hebben zo altijd toegang tot hun spullen, via een ingang aan de zijkant, die wordt bediend met een pasje.

Anders
Hans Haverkort, getrouwd met Wim’s dochter Marlies Haverkort-Vogel, is officieel al met pensioen. Maar net als wijlen zijn schoonvader kan hij het niet laten mee te blijven helpen in het bedrijf. Hij is er eigenlijk nog alle dagen van de week. Zijn opvolger, zoon Geert, kijkt er niet van op. Als vierde generatie weet hij donders goed hoe zijn vader en opa’s in de wedstrijd zaten en zitten.

Het mooie is dat Hans ook snapt dat zijn kinderen het anders doen. “Nu vinden ze vier dagen werken in de week eigenlijk al mooi zat. Ze willen ook van het leven genieten hè? Die andere is nu weer op skivakantie met zijn makkers, terwijl hij dit jaar al een keer was geweest!”