De sterke verhalen van kapitein Fusto

Kapitein Fusto is door zeeziekte gestrand in ‘het helse’ Vlissingen. Hij loopt rond langs de boulevard, samen met zijn meeuw Trash, en vertelt sterke verhalen over wat hij zoal tegenkomt. “Ik ben een grote fantast”, vertelt vader Simon. “Ik heb altijd al veel verhaaltjes geschreven en verteld.” Simon Fust is in het dagelijks leven huisschilder, geboren in Utrecht en na omzwervingen is hij twee jaar geleden in Vlissingen terecht gekomen. Dochter Susanne woont sinds acht jaar in Vlissingen, ze kwam er om te studeren aan de HZ en is in Vlissingen blijven wonen wegens amoureuze redenen. Ze werkt nu nog in de horeca, maar wil zich in de toekomst verder ontwikkelen als illustrator. “Ik werk nu nog bij Hotel Zilt maar ben hard aan de weg aan het timmeren om illustrator te worden. De kaarten die ik heb gemaakt zijn al te koop bij House of Grey, maar het is allemaal nog in een opstartfase. Ik teken al mijn hele leven, net zoals mijn vader al zijn hele leven sterke verhaaltjes vertelt.”

Eigen beheer
Het idee voor een eigen prentenboek ontstond toen Susanne bij wijze van verjaardagscadeau de verhaaltjes van haar vader had gebundeld en voorzien van illustraties. “De verhaaltjes had ik al,” legt Simon uit. “Die waren bedoeld om voor te lezen. Ik heb er nooit op gerekend dat het een boek zou worden.” Vader en dochter Fust hebben het prentenboek in eigen beheer uitgegeven. Simon: “Anders gaat iedereen zich ermee bemoeien en dan is de lol er misschien gauw af.” “We proberen er echt iets van te maken”, vult Susanne aan. “Ik heb ook een kleurboek gemaakt van kapitein Fusto en zeemeeuw Trash.” Voorlopig is het boek te koop via de website www.fusto.nl, maar mogelijk komt het ook in de plaatselijke boekhandel te liggen. “De reacties zijn heel erg leuk,” vertelt Simon. “Ik verzin dan wel al mijn hele leven verhaaltjes, maar dit is de eerste keer dat ze in een boek terecht zijn gekomen. Dus het is voor mij een soort uit de kast komen.”

Nollebos
Een gewoon kinderboek is ‘Sterke verhalen van kapitein Fusto’ zeker niet geworden. “Het is eigenlijk een beetje links kinderboek”, verduidelijkt Simon. De auteurs snijden bewust controversiële onderwerpen aan en hopen daarmee ook het gesprek over deze onderwerpen tussen kind en volwassene te openen. Veelzeggend is het slotverhaal ‘Blaaskaak’ van ‘Sterke verhalen van kapitein Fusto’, waarin de Vlissingse kwestie rondom het Nollebos wordt aangesneden. Blaaskaak is een goudvis die in opdracht van zijn baas De Graayer zomerwoningen voor goudvissen op het strand bouwt, tot afgrijzen van kapitein Fusto en zeemeeuw Trash. Samen weten ze Blaaskaak op andere gedachten te brengen en sporen hem aan om het Nollebos op te gaan knappen. “Weet je dat het Nollebos helemaal niet meer onderhouden wordt,” verklaart Simon. “Dat doen ze natuurlijk express, dan kunnen ze straks met een gerust hart zeggen: dan kunnen we er net zo goed vakantiehuisjes bouwen...”