‘De ontwikkeling die jonge mensen doormaken is geweldig’

“Ik ben in 2002 lid geworden en de eerste voorstelling die ik speelde was ‘Carmen’”, vertelt Jan Fortrie, inwoner van Heinkenszand. “Sinds mijn pensionering in 2014 ben ik ook lid van de decorploeg, waarmee ik twee ochtenden in de week bezig ben. Hartstikke leuk allemaal en ik mis het als het stil ligt, zoals nu.”

Jan Fortrie kwam bij de vereniging via zijn jongste zoon. “Ik zong altijd al graag en de vereniging sprak mij erg aan. Met name de diversiteit in leeftijd bij de leden vind ik leuk. Leden worden niet geselecteerd; iedereen is welkom. Het was heel leuk om de eerste jaren samen met mijn zoon te spelen.” Het publiek zal Fortrie echter niet snel zien schitteren in de hoofdrol. “Ik ben graag in de luwte. Zulke mensen heb je ook nodig. Ik heb nooit de behoefte gevoeld om auditie te doen. Het boeide mij wel altijd om de ontwikkeling te zien van die jonge mensen. Geweldig om te zien hoeveel plezier zij met elkaar hebben en hoe ze zich inzetten, ook in deze periode. Het is een hele hechte groep.”

Orkest

Waar Jan ook erg van geniet is, zijn de repetities waarbij voor het eerst met het orkest gerepeteerd wordt.“ De hoogtepunten zijn altijd de voorstellingen natuurlijk. Daar werken we het hele jaar naar toe. Als we voor het eerst met het orkest erbij repeteren vallen een heleboel stukken in elkaar.” Dat is volgens Jan ook het geval met het decorbouwen. “Inmiddels ben ik best handig geworden. Je leert van een ander. Ik ben vooral van het schilderen. We werken in een loods aan verschillende stukken. Als het decor dan voor de voorstelling in elkaar gezet wordt, komt het allemaal samen. Geweldig dat de monden van de andere spelers openvallen van ‘o wat is dit mooi’, als ze het voor het eerst zien. Dat geeft veel voldoening”.

Dansjes

Fortrie vindt het jammer dat de eerste repetities, door de oplopende coronobesmettingen, toch niet konden doorgaan. “Het is afwachten. Hopelijk kunnen we na de zomer weer opstarten. Ik hoop het. Ik ben nog wel van plan om even door te gaan, ook al hoeven die dansjes gezien mijn leeftijd niet meer zo nodig.”