“De omgang met mensen, dat is echt het leukste in mijn baan"

VLISSINGEN - Hans Wildenbos werkte als stervensbegeleider, maar werd vanwege een hernia voor dit werk afgekeurd. Een korte periode op een kantoor maakte hem verre van gelukkig. “Ik kende Ko Mechielsen, de eigenaar van het gelijknamige kampeercentrum en solliciteerde hier om het gasvulstation te doen en gas te rijden. Ik lag in het ziekenhuis en op een zondagochtend staat Ko ineens aan mijn bed. Hij zei ‘Dat gas vullen gaan we maar niet doen. Maar als je hieruit komt moet je eens even langs komen’. Dat is nu 24 jaar geleden.”“De ruimte die we nu als werkplaats hebben ingericht zou door de aankoop van de rest van de ruimte tot een kampeerwinkel worden verbouwd. ‘Ik heb geen idee wat dat werk inhoudt’ zei ik tegen Ko. ‘Ik ook niet’ zei Ko.” Samen met Ko en Eelco zijn we hier begonnen met twee kleine paadjes als winkel. Al snel werd duidelijk dat ik te weinig ruimte had omdat de caravans en vouwwagens ook binnen stonden. Door die deels naar buiten te verplaatsen hebben we steeds een stukje erbij veroverd voor de verkoop van de producten. In de wintermaanden halen we wat schappen weg en zetten de nieuwe modellen weer binnen neer.Mijn werkdag bestaat uit het bekijken van de voorraad, samen met de vakantiekrachten zorgen dat de winkel netjes is en aangevuld wordt. Aandacht besteden aan de klant. De binnengekomen bestellingen doorbellen aan de klant en nieuwe bestellingen opnemen. We zijn hier net horecamedewerkers: je moet alles zien. Je helpt een klant en houdt intussen 3 andere in de gaten. Ook die willen zich gezien voelen. Terwijl ik iets uitleg aan een klant hoor ik een andere klant zeggen ‘Goh ik kan het niet vinden’. Dat vraag ik een moment en vraag de andere klant ‘Wat zoek je?’ en verwijs. Of zeg ‘Kom zo bij je’. Dan weten de mensen dat je ze ziet en er zo aan komt.”Nieuwe collega’s“We kijken uit naar extra handen, zowel in de winkel als in de werkplaats. Er zijn twee filialen en daar proberen we de ervaren collega’s over te verdelen. Een vereiste is wel dat je feeling hebt met mensen, kunt omgaan met uiteenlopende karakters. Van onze klanten is 90% Duits of Belgisch. Met nieuwe collega’s wil het nog weleens gebeuren dat ze de klanten gelijk in het Duits aanspreken.” Dan, lachend: “Ook al dróóm ik in de zomermaanden zelfs Duits, dan nog begin ik altijd in het Nederlands, dat is voor onze Nederlandse klanten ook fijn.”“Als ik nieuwe collega’s inwerk doe ik mijn best dat ze me heel snel niet meer nodig hebben en alles weten. Ik denk dat veel mensen er geen idee van hebben hoeveel spullen wij hebben. En zeker de nieuwe dingen. Komt er iemand binnen met een vraag dan moet je wel weten of je bij het gas, het elektrisch of bij het water moet gaan zoeken. Of misschien moet zeggen ‘sorry dat hebben we niet’. Nieuwe collega’s hebben daar gewoon echt een paar seizoenen voor nodig. Mijn grote voordeel is dat ik met zo’n klein winkeltje begonnen ben en alles wat erbij kwam was voor mij gelijk gewoon. Anderen komen in een volledig ingerichte grote winkel. De klanten zijn in die twee decennia wel anders geworden, mondiger en helaas soms ook wat ongeduldiger. Zelfs Bas, bij wie ik nog net de luiers niet heb verschoond toen hij hier al rondkroop, wordt door klanten nog weleens als onervaren beschouwd. We merken dat omdat ze na zijn uitleg ook nog naar mij komen met dezelfde vraag. Gelukkig kan Bas ertegen, heeft dat al zoveel meegemaakt.”DoorwerkenHans spreekt niet over doorwerken, maar over ‘af en toe ondersteunen als ze me bellen’. Uit niets valt af te leiden dat hij al een poosje wat meer geniet van vrije tijd. “Omgaan met mensen, dat is gewoon het leukste van het werk. En de sfeer hier onderling, het vertrouwen. En of ik nou een dag draai van 15.000 of een dag van 200, de leuke klanten kleuren mijn dag. In de begintijd verkocht ik zelf ook nog caravans, daarvoor is het werk in de winkel nu teveel geworden. Een leuke herinnering aan die begintijd is de dag dat Ko, Eelco en ik tegelijk een caravan verkochten. Er was even niemand in de winkel, maar we waren allemaal bezig om een caravan op papier te zetten.”[n]