‘De contacten zijn leuk en je leert er veel van’

KAPELLE - Tijdens de lintjesregen in april kregen vijf inwoners van de gemeente Kapelle en vijf uit Reimerswaal een koninklijke onderscheiding voor hun belangeloze inzet voor de samenleving. In deze rubriek laten wij hen aan het woord over het vrijwilligerswerk dat ze doen en waarom. In deel twee vertelt Ine Derksen-van Otterdijk uit Kapelle. “Ik dacht dat de burgemeester voor mijn man op de koffie kwam.”DOOR BRITTA JANSSENIne Derksen is al sinds 1996 vrijwilliger in de mediatheek van het Ostrea Lyceum in Goes. Sinds 2006 is ze betrokken bij de Vrouwen van Nu. Ze ondersteunt zowel de Kapelse als provinciale afdeling secretarieel en organiseert vergaderingen en workshops. Vroeger was ze jaren lid van de ouderraad van het Ostrea Lyceum (toen nog Buys Ballot College) en penningmeester van Tafeltennisvereniging Kapelle en jaren collectant voor het Longfonds en Nederlandse Rode Kruis. “Mijn vader zat in de politiek en zo heb ik in mijn opvoeding meegekregen iets te doen voor de samenleving, anderen te helpen”, vertelt Derksen. Haar loopbaan als vrijwilliger begon bij de tafeltennisvereniging in Rotterdam, waar ze vroeger woonde. “Ik speelde bij die club en toen ze een penningmeester nodig hadden, vroegen ze mij. Ze dachten blijkbaar dat ik goed met cijfers was, haha.” Later verhuisde de geboren Tilburgse met haar man naar Kapelle, vanwege zijn werk, en ook daar werd ze penningmeester van de tafeltennis. Bij de Vrouwen van Nu in haar dorp is ze secretaris. Zo heeft ze al jaren ervaring als bestuurslid. “Ik verzorg elke maand de nieuwsbrief, maak verslagen van vergaderingen en verder is het vooral heel gezellig. Sommige mensen vinden besturen eng, maar dat is het niet.” Ze kan een bestuursfunctie iedereen aanraden, het is minder moeilijk dan het lijkt. “Als je iets niet weet, dan is er altijd iemand die kan helpen. Zonder bestuur heb je geen vereniging. Ik doe ook vrijwilligerswerk om verenigingen te helpen voortbestaan.”JongensboekenHaar twee kinderen zitten al lang niet meer op school, maar in de mediatheek helpt ze nog steeds. “Al 25 jaar. De school heeft me wegens dit jubileum voorgedragen voor het lintje. Ik ben blijven hangen, omdat ik geniet van het contact met de kinderen en graag lezen stimuleer. Het moeilijkste is het om jongens te adviseren. Voor meiden zijn er toch meer leuke boekenseries. Ik krijg vaak de vraag ‘ik zoek een leuk boek, en niet te dik’, haha.”Naast het plezier en de contacten die vrijwilligerswerk opleveren, vindt Derksen dat je er veel van leert. Daarom was een lintje voor haar niet nodig, al is ze er erg blij mee. “Ik bewaar ‘m in de brandwerende kast, ben er zuinig op.” Omdat haar man eerder al een koninklijke onderscheiding ontving, had ze niet door dat zij in april in de schijnwerpers zou komen te staan. “Oud-gedecoreerden worden ook uitgenodigd voor de lintjesregen en ik dacht dat we daarom naar de bijeenkomst in de kerk gingen. Burgemeester Naterop was daarvoor bij ons op de koffie geweest, maar ik dacht dat hij voor mijn man kwam. Hij zit in de BAR, de Burger Advies Raad, en had een afspraak met de burgemeester gemaakt om over de BAR te vertellen. Daar hebben ze het ook over gehad, maar de burgemeester vroeg mij ook van alles. Achteraf was dat voor zijn toespraak bij de lintjesregen. ‘Had u niet in de gaten dat ik u compleet zat uit te horen?’, vroeg burgemeester Naterop tijdens de uitreiking. Nee dus. Pas toen we bij de kerk aankwamen en ik mijn dochter uit de auto zag stappen, realiseerde ik me ‘oh, het gaat om mij’.”[n]