'Bedreigingen moet je omdraaien tot kansen'

Wie is Harrie?

“Ik ben een rasechte Zeeuw. Geboren in Nieuw- en Sint Joosland. Vanaf mijn vijftiende zorg ik al voor mezelf, omdat mijn ouders dat niet zo goed deden, zal ik maar zeggen. Ik ging op mezelf wonen in Rotterdam. Om te overleven, had ik een heleboel baantjes.”

Je zit al vele jaren in de sigarettenbranche. Hoe kwam je daarin terecht?

“Rond mijn twintigste verhuisde ik naar Vlissingen. Ik was inmiddels gediplomeerd schoenmaker, maar daarin vond ik geen werk. Ik pakte alles aan, zo had ik een bouwbedrijfje en was elektricien. Op 5 november 1979 opende ik mijn eerste sigarenwinkel. Ik nam sigarenmagazijn Marja over, op het hoekje van de Scherminkelstraat. In een jaar lukte het om qua omzet van de kleinste, de grootste te worden. Mijn vrouw en ik namen er een lunchroom en souvenirshop bij en later openden we een zaak in Middelburg. Uiteindelijk beviel het me niet om mijn aandacht zo te moeten verdelen. Toen ging ik verder met een bedrijf in sigarettenautomaten. Dat heb ik na vier jaar met goeie winst verkocht. Daarna gingen we verder als Primera en landelijk gezien scoorden we erg hoog. De gemeente wilde het Fonteyne-gebied ontwikkelen en wij besloten ook onze energie daarin te steken. We verhuisden met de VVV naar de duurste winkelmeters van Vlissingen en iedereen verklaarde ons voor gek. Maar het werd een succes. Toen we de sigarenwinkel verkochten, waren we al begonnen met Smokeless. Vorig jaar kwam de zaak in zwaar weer door de negatieve reclame voor e-sigaretten. Achteraf ten onrechte. Nu krijgt de omzet een klap door corona. Daarom verbreedden we onze markt, met de verkoop van bedrukte artikelen.”

Je bent 73 jaar. Waar haal je de energie vandaan om nog zoveel nieuwe plannen te bedenken?

“Een paar jaar terug ging het slecht met mijn gezondheid, maar deze zaak geeft me energie. En ik werk met Miranda, die het vol enthousiasme oppakt, zodat ik het rustiger aan kan doen. Dat de zaak in goede handen achterblijft, is mijn ideaal.”

Waarvan lig jij ‘s nachts wakker?

“Nergens van. Ik vind dat er geen problemen zijn, maar oplossingen. Bedreigingen, zoals negatieve reclame voor de e-sigaret, draai ik om naar kansen. Ik zocht er handel bij. Tegen andere ondernemers zeg ik ook: zorg dat je kansen krijgt. Juist als het slecht gaat, investeer! Laat zien wie je bent en wat je ideeën zijn. Bij mijn eerste sigarenzaakje had ik ook weinig geld. Hoe konden mensen mij ontdekken? Ik hing een speakertje uit het raam en sprak hen toe: ‘Ik heb hier de ballen verstand van, maar hoop dat de mensen mij willen helpen die kennis op te doen’. Ook maakte ik eens mijn etalage helemaal dicht en liet veertien dagen in de krant zetten: ‘Nog twaalf dagen, nog elf dagen…’. Op de openingsdag stonden er echt om 7.00 uur al mensen te wachten op wat er gebeuren zou. Maar er gebeurde niets. Ik had een nylon draad met een zilver gespoten erwtje opgehangen in een verder zwarte etalage met een bordje erbij ‘ik wist niet wat ik hier moest neerzetten’. Kost niets, maar het had een impact van heb ik jou daar. Dus iets bijzonders hoeft niet altijd veel te kosten.”

Hoe zie jij de toekomst van het Vlissingse centrum?

“Ik heb vertrouwen in toekomst, mede door de ontwikkeling van het Scheldeterrein. Het enige wat we missen is een bulldozer die door de Lange Zelke rijdt en pas stopt in het gebied erachter. Vlissingen moet een geheel worden. Nu zijn het allemaal eilandjes. We hebben de meest unieke boulevard van Europa, maar ook de minst benutte. Het Scheldekwartier wordt ook weer zo’n apart eiland. En de Lange Zelke wordt mooier door de overkapping weg te halen, maar geef dan nog een paar miljoen uit om van die smalle rotstraatjes een verbinding naar het gebied daarachter te maken. Daaraan wil ik best meebetalen! Ik blijf van Vlissingen houden en ik blijf ook kritisch. Geef bijvoorbeeld kunstenaars gratis ruimte in de Walstraat-zuid. Maak het een kunstenaarsstraat vol galerietjes. Dan wordt het de meest unieke straat van Nederland. Ik barst nog van de ideeën. Tot mijn laatste adem.”

Met wie zou jij graag aan de keukentafel zitten?

“Met Paco Underhill. Hij komt uit Amerika en heeft als eerste ondernemen wetenschappelijk benaderd. Waarom kopen we wat we kopen? Verschillende studieboeken heb ik van hem en hij heeft me veel geleerd. Hij heeft een helikoptervisie en roept ondernemers op om achter die toonbank vandaan te komen en naar hun winkel te kijken, zoals de klant dat doet. Ik zou graag met hem babbelen. Niet zozeer voor mezelf, want mijn reis zit er bijna op, maar om kennis zoveel mogelijk te kunnen doorgeven aan andere ondernemers.”