Amecet kinderopvangwerk in Oeganda bestaat 20 jaar

Op 1 december 2001 kwamen de eerste 2 kinderen in een nieuw gebouwd opvangcentrum: Amecet (Schuilplaats van vrede). Sindsdien is er direct en indirect hulp verleend aan duizenden kinderen. Via scholing, huisbezoek, projecten in het lokale ziekenhuis en polikliniek. Maar de kern was steeds het kinderopvangcentrum Amecet. Géén weeshuis, maar een centrum waar kinderen, soms nog maar net geboren, een tijdje verblijven en daarna weer teruggaan naar de familie. of een adoptie/pleeg gezin in Oeganda.

“Door kinderen liefde, eten, veiligheid, zorg en spel te geven worden ondervoede kinderen weer echt mens,” aldus Els van Teijlingen uit Goes, die al weer 24 jaar in Oeganda woont. “Niet alle kinderen blijven in leven. Soms zijn kinderen zo verzwakt en ziek dat ze sterven in onze handen. We blijven tot het laatst voor hen zorgen en zien ons werk als een drempeltje naar de hemel, zonder mijn geloof had ik het niet 20 jaar vol gehouden. Dat is steeds weer het perspectief waaruit we werken.” 

Amecet heeft inmiddels zeer goede banden gekregen met de lokale zorgverlening in Soroti en omgeving en is ook een begrip. ook op de lijst van het ministerie staat het hoog genoteerd  als kinderopvangwerk. Een voormalig burgemeester van Soroti zei ooit dat door Amecet het kind centraler in de samenleving is komen te staan.

Jubileum
Het 20 jarig jubileum wordt niet groots gevierd. Voor de gemiddelde Oegandees is er wel iets anders aan de hand. Er is een lockdown, scholen en kerken zijn nog steeds gesloten. De inflatie is hoog vanwege de Corona. De medewerkers van Amecet krijgen een kleine bonus voor hun levensonderhoud in deze dure decembermaand als dank voor hun tomeloze inzet voor het kinderwerk tijdens de lockdown. ook worden diverse onderdelen van het huis, buitenmuren opgeknapt. Zo kan het werk weer jaren vooruit.

Op 15 december is er een interne viering waar Els van Teijlingen met haar medewerkers stil zullen staan bij het deze 20 jarige mijlpaal.  ”We zijn  ontzettend dankbaar voor alle hulp vanuit Nederland, speciaal uit Zeeland” zegt Els. Door het werk van Stichting de Figurant uit Goes, waar de broer van Els, Theo van Teijlingen als troubadour concertzalen en kerken afreist, is er zowel bekendheid als steun voor dit mooie kinderopvangwerk.  ”Mensen zien dat er een kort lijntje is naar dit werk en dat we zo met elkaar kunnen zorgen voor kwetsbare kinderen, wezen en weduwen.”

Het werk is groeiende richting steeds meer een stukje zelfredzaamheid met een farm waar de melk vandaan komt, mest voor duurzaam koken, gewassen en een stukje inkomen. Door vernieuwing van de zonnecellen op het dak is het werk energie neutraler.

Els, die in Soroti de bijnaam “Mamma Amecet” heeft, zit in haar privé woning, in de tuin en kijkt uit over twee graven van overleden dochters die daar begraven liggen. ”Nee, ik blijf hier, dit is mijn plek, ik heb nog 1 dochter in huis van 16 en die is bijna 20 maanden niet in school geweest. In januari hopelijk weer. De andere dochter rondt haar opleiding als A verpleegkundige af in Kampala,  en het werk gaat door. Ik neem wel wat meer rust, hoor. Ben ook geen 25 meer, en zonder mijn Oegandese medewerkers zou ik helemaal niks zijn”, lacht de 65 jarige Els van Teijlingen.