Teamsprinters kunnen recordtijd amper geloven

Hoogland moest sneller zijn dan Matthijs Büchli, die in de kwalificaties als derde man van de drietrapsraket de tijd moest neerzetten. Dat deed de Noord-Hollander in een ronde van 12,8 seconden. "Dat is nog nooit vertoond en dan duikt hij er met 12,2 even onder." Büchli hield er een dubbel gevoel aan over. Hij mocht ook een gouden medaille in ontvangst nemen, maar moet hopen dat wielerbond KNWU een vierde sprinter mee wil nemen naar de Spelen.

Nederland, met Roy van den Berg als zogenoemde starter, zette in de eerste ronde een wereldrecord (41,275) neer om daarna in de finale de Britten een pak slaag te geven: 41,225 tegen 42,400. Het is een verschil waar ook de Australiërs (derde) en de Fransen, vorig jaar nog verliezend finalist tegen Nederland, van schrokken. "Mooi toch, dit is een klap voor de anderen", zei Hoogland, die genoot maar tegelijkertijd ook niet te lang bij de memorabele finale wilde stilstaan. "Er komen nog meer wedstrijden hier." De Nijverdaller komt nog uit op de sprint en keirin. "Na dit WK, dan ga ik het een plekje geven. We hebben deze prestatie aan elkaar te danken. We vechten met en tegen elkaar. In het verleden had ik daar moeite mee, maar het hoort bij topsport. Ik ben blij dat ik nu zeker ben van Tokio."

Goede lichting

Met Lavreysen en Hoogland heeft Nederland de twee snelste baanrenners ter wereld in de ploeg. "Daar kom je een heel eind mee", wist Hoogland. "Maar ik ben blij dat we Roy erbij hebben als starter. Het is een goede lichting." Van den Berg zette bij beide records een openingsronde van 17,0 neer.

Lavreysen had het eerder al aangekondigd: dat wereldrecord - in 2013 op hoogte gereden door de Duitsers in Mexico - moest sneuvelen. "Maar zes tienden eraf, en dan nog een keer. Twee jaar geleden heb ik gezegd dat ik in Tokio onder de 12 seconden wilde rijden. Dat lukt nu al. Het is gestoord."