EU schiet Egypte te hulp met 7,4 miljard euro

In het jargon van de EU krijgt Egypte "macro-financiële hulp". Die is doorgaans bestemd voor landen met een betalingsbalans die zo slecht is dat essentiële importen niet meer betaald kunnen worden. Allereerst geeft de EU dit jaar nog eens een miljard euro voor bestrijding van de acute problemen. Onderdeel van de gesloten deal is 200 miljoen euro die Egypte zou moeten besteden aan het bestrijden van de illegale migratie naar Europa.

Egypte moet daarvoor illegalen stoppen verder richting Europa te reizen en opvangen. Zij maken zelden vanuit Egypte de oversteek, maar het land is wel een belangrijke halte op weg naar met name Libië. Egypte zou ook door Europese landen teruggestuurde migranten moeten opvangen.

Economische crisis

De Europese financiële hulp komt als een geschenk uit de hemel voor de regering van de autoritair regerende president Abdel Fatah al Sissi. Het land verkeert in de ernstigste economische crisis sinds de val van het regime van Hosni Mubarak in 2011. De inkomsten van de staat 'verdampen' dezer dagen voor een groot deel door afbetalingen van buitenlandse schuld die in tien jaar is verdrievoudigd en al 165 miljard dollar (151 miljard euro) bedraagt. Egypte hoopt meer inkomsten te genereren uit zijn gasvoorraden en de EU is in dat gas geïnteresseerd.

Zondag brengt de voorzitter van de Europese Commissie Ursula von der Leyen een bezoek aan Caïro om de deal te formaliseren. Ze wordt vergezeld door de president van Cyprus (Nikos Christodoulides) en de regeringsleiders van België, Griekenland, Italië en Oostenrijk (Alexander De Croo, Kyriakos Mitsotakis, Giorgia Meloni en Karl Nehammer).

Terugloop inkomsten Suezkanaal

Het 110 miljoen inwoners tellende Egypte grenst aan de Gazastrook, Soedan en Libië en is mede door het Suezkanaal een belangrijke regionale mogendheid en partner van Europa. Het land heeft zijn inkomsten uit het kanaal drastisch zien teruglopen door de strijd in de Gazastrook en de aanvallen door Jemenitische rebellen op de scheepvaart in de Rode Zee.

De EU maakte eerder migratie-afspraken met Tunesië en Mauritanië. De uitvoering van het akkoord met Tunesië verloopt uiterst moeizaam. Op de migratiedeals is veel kritiek. De EU zou daarmee dictators overeind houden.