Voormalig orgelbouwer Arjaan nijsse (1918) is de oudste geboren Sabbinger die nog op 't Ouweland woont. Gezegend met een fenomenaal geheugen praat hij over bijna een eeuw Oud-Sabbinge. In deze eerste aflevering zijn herinneringen aan de jaren twintig van de vorige eeuw en de wereldwijde economische crisis, die ook Oud-Sabbinge trof. In de jaren dertig was het armoe troef.



Het hele dorp werkt in die crisisjaren op het land of bij het onderhoud van de dijken. Een weekloon van 12 gulden (vijfeneenhalve euro) is normaal. "Armoede is er als er wel eten is maar geen beleg. Geen boter op je boterham maar reuzel of vet. Op zondag rijst met stokvis, omdat de stokvis haast niks kost.", herinnert Arjaan nijsse zich. Iedere arbeider heeft een geit, de koe van de werkende klasse. Voor de melk en het taaie vlees. Kleine kinderen worden ziek van geitenmelk. Toch waren er door de armoede niet meer bedlegerigen dan nu, "Want wie ziek werd, stierf."