Op 9 augustus 1944 is het menens in Oud-Sabbinge. Hoewel de ondergrondse vanuit het gemeentehuis van Oostkerke (nu Wolphaartsdijk) wordt gewaarschuwd dat de Duitse Sicherheitsdienst onderweg is, slagen de bezetters er in meester Heijboer te arresteren. De onderwijzer zit bij het verzet en verzorgt voedsel- en kledingbonnen voor onderduikers. Jan Kleinepier: "Hij wist dat hij op de zwarte lijst stond en pakte gauw de bonnen. Achter zijn huis verstopte hij de enveloppe in een heg. Daarna rende hij weg. Een Duitser schoot hem in zijn rug". Arjaan Nijsse werkt die dag in de polder. Hij hoort 's avonds over de schietpartij en arrestatie van de onderwijzer: "Meester Heijboer viel als een haas". Aanvankelijk is het in Oud-Sabbinge na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog betrekkelijk rustig. Jan Kleinepier: "Er waren Duitse bezetters maar daar merkten we weinig van". Pas met de bouw van de Atlantikwal (de Duitse kustverdediging) wordt de oorlog tastbaar. Er worden Duitse militairen ingekwartierd. Sabbingers moeten hen gedwongen onderdak bieden. Als agrarische gemeenschap kunnen de Sabbingers goed overleven. Er is graan en groente. Achter veel huizen staat nog een varkenskot. De arrestatie van meester Heijboer brengt het oorlogsgeweld voor veel Sabbingers akelig dichtbij. Het hoofd van de openbare lagere school wordt eerst afgevoerd naar kamp Vught en later naar het concentratiekamp Oranienburg bij Berlijn. Na de oorlog keert een zieke en sterk vermagerde Heijboer terug.