afscheid, het is tijd
een spreekwoord zegt: er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan en de tijd van gaan is gekomen. morgen is het precies 8 jaar geleden, dat ik een c.v.a. kreeg. het was een moeilijke weg om weer zin aan mijn leven te geven en ik ben er nog lang niet mee klaar. maar het is wel mijn leven en ik ben aan niemand verantwoording schuldig over wat en hoe ik het doe.
ik ben geen groepsmens, maar een individu. met sommige mensen, die ik hier leerde kennen, kan ik goed opschieten. heel verschillende mensen, die ik anders nooit had leren kennen. maar ik weiger me door wie dan ook in een groep te laten plaatsen. ik hoor daar niet en ik voel me daar niet thuis. laat mij maar lekker een loner blijven, iemand die genoeg heeft aan haar eigen gezelschap.
het schrijven van een blog was voor mij een middel om mijn gedachten te bepalen over uiteenlopende onderwerpen. ik probeer dingen, mensen te begrijpen, maar dat is soms onmogelijk moeilijk. de ene dag schoppen ze tegen je aan, omdat je iets schreef wat ze niet goedkeuren, de andere dag doen ze zelf precies hetzelfde.
om kort te gaan, in mijn leven heb ik vaak gevoeld dat het tijd is om een andere weg in te slaan. ik volg wegwijzertjes. ik zal sommigen van jullie blijven lezen. ik heb al een stek ergens anders op het net, wie me daar wil blijven volgen kan me mailen. behalve dan degene die ik daar geblokkeerd heb
ik wens jullie een goede voortzetting van 2012 en een ideetje voor de handwerksters: ergens moet er een patroontje bestaan van gehaakte paaseieren.