Ik woon inmiddels weer in Oost-Souburg. Vandaag ga ik eens kijken, of ik nog langs het huis van Kathy's oma, bij de geheimzinnige bosstrook kan komen. Moet daar een bocht omdraaien, opletten dat niemand me ziet. 'Huh?', dat is vreemd ... ik kan hier naar beneden. Rotsblokken sta ik op, wat maf joh. Voorzichtig naar beneden gaan. Ik zie mensen op de rotsen zitten, met een handdoek. Ze genieten van de zon. Tot mijn verbazing zie ik helemaal beneden, een heel groot meer. 'Wist je dit niet?' roept een meneer naar me. 'Nee, hoelang bestaat dit al?' 'roep ik terug. Ik hoor vaag nog een geluid, een strand zie ik nu. Vrolijk hop ik van de rotsen af. Wow, nu kan ik gewoon altijd hier vakantie vieren. Dit is geweldig. De beelden vervagen echter ... even staat alles stil ... bleef het maar stilstaan.

Tekening uit de 2e klas lagere school: