Wie is er niet mee opgegroeid? In de jaren dat de Efteling begon als sprookjespark, gingen de schoolreisjes daar naar toe. Alle klassen van mijn school kregen hetzelfde einddoel. De werkgever van mijn vader organiseerde ook reisjes voor de kinderen. In bussen naar…… de Efteling. Mijn favoriet was het traptreintje. Al kon ik me ook vergapen aan de wereld van Anton Pieck. Helaas, de tijd was altijd te kort. ‘Jan met de lange Nek’ keek nog makkelijk boven de bomen uit. De Efteling breidde uit en werd meer een attractiepark. We namen de kinderen daar mee naar toe en later de kinderen ons. Nu gaat mijn jongste kleindochter met haar klas naar Kaatsheuvel.

Vol spanning, net zoals ik in die tijd.