Vertroostend om mij heen
Zoals een arm,vertroostend om mij heen,
zo teder ligt uw liefde om mij leven.
Ben ik soms moe en moederziel alleen
op smalle paden en steile wegen
en is mijn hard gelijk een steen
Gij streelt mij zacht-uw vingers zijn een zegen
Zoals een arm,een uitgestoken hand,
zoals het licht dat glimlacht in de bomen,
zoals een wolkbreuk boven dorstig land,
zo zijt Gij menigmaal tot mij gekomen,
als ik door nacht en ontij overmand
niets anders zag dan doden in mijn dromen.
Zoals een arm,zo vriendelijk en zacht
hebt Gij uw liefde om mij heen geslagen
altijd als ik geen morgen meer verwacht
vraagt Gij vandaag het nog met U te wagen.
Mijn God, al moet ik door de langste nacht
Gij zult mij slapend in uw armen dragen.
André F.Troost