Mijn man heeft nog steeds pijn, het word (nog)niet minder,nu nog maar een pil erbij,Volgende week donderdag terug komen of zonodig eerder, bij de chiroprakter en huisarts.Er word nu niet zo zeker geloofd dat L. een nekhernia heeft.
Bij mezelf word het hoesten minder, neus snuiten ook.
Onze vakantie hebben wij afgezegd.
Wat doe ik eigenlijk de hele de dag.Hebben jullie dat gevoel ook wel eens
Mijn man is vandaag naar de chiroprakter gegaan, hij heeft hem behandelt nu heeft hij minder pijn.Omdat mijn man medicijnen inneemt die nogal verdovend werken moet/mag ik rijden.Morgen weer rusten,iedereen heeft vrij behalve personeel van supermarkten e.d.Vierentwintiguureconomie, van ons hoeft het niet.Een gezellig dag morgen met de familie en vrienden.
Nee niet druk hoor,gewoon even rust in ons huis.
Groeten van ons zessen
Grote eenden familie
Die begon niet goed,gisteren is mijn man naar de HAP gegaan omdat hij pijn in zijn arm had, vanmorgen was het met medicijnen nog niets dus terug naar de huisarts.Volgens de stage arts een nekhernia.Medicijnen voor de pijn, en geen 5 kratjes bier tillen.Nu dat komt goed uit want dat drinken wij niet.Zelf ben ik weer snip verkouden en heb even geen puf.Het garagedak is haast al klaar,kan het gaan regenen, trouwens de plantjes snakken naar regen.
Deze morgen hebben drie ijverige jongemannen de dakbedekking van twee garage`s afgehaald.Mijn man deed hand en span diensten, voor de koffie zorgen ,en de buurvrouw tracteerde op bolussen of een roombroodje.Nu maar hopen dat het droog blijft.Maandag komt en nieuw op, alleen nu geen asfalt meer.Mariska kwam nog even met de fiets en bracht voor ons chocolade mee als bedankje voor ons helpen deze week.Een versierde reep en daarop staat Ik vind je lief met een rood hart.
Vandaag Mariska met busvervoer naar haar werk gebracht, moeder is mee gegaan tot en met het uitstappen, verder loopt ze alleen.Weer terug gehaald met de bus vanmiddag.Wij hadden een gesprek met een dame die in de zelfde straat werkt als Mariska alleen bij Zuidwester.Daar is het ook bezuinigen geblazen, minder uren werken b.v.
Heerlijk een poosje buiten gezeten in een windluw hoekje met een boek.Een historische roman.
Links de zoon wiens vader is gered, in het midden de man die samen met mijn schoonvader mensen heeft gered met een roeiboot,rechts de zoon van een redder mijn man.
Heerlijk geslapen.Door ons raam zie ik de berken vol zaad hangen en de blaadjes komen ook, mooi fris groen.Onze familie hoest of is schor.Als de temperatuur hoger word gaat het dan over.
Zo komt Mariska op de fiets naar ons om eten te koken.Vandaag witlof met..... en aardappelen, beter voor de lijn als pasta e.d.Het regent in Zierikzee een beetje maar, goed voor de plantjes en onkruid,Ben druk met allerlei werkjes.
Het belangrijkste op t.v.bekeken,prachtige japonnen kwamen er voor bij.Wel mooi om zo alles mee te maken.Gelukkig is het goed verlopen.
Vandaag is pappa met Mariska gaan bussen,vrijdag is mama aan de beurt.
Ze zijn blijkbaar nog niet terug of pappa praat nog met de zorgregiseur hoe het verlopen is.
Onkruid uit de tuin gehaald, kijk dat doe ik graag lekker buiten, nee ik moest strijken,toch even geholpen de groenemmer vol te maken.Onze tuin ligt trouwens nog braak de buurman zijn schuur komt met de bouwvak vakantie dan heeft hij hulp.
Vandaag nog stukken overtypen gedichtjes heb ik er al bij gezocht.
Om tien uur naar Mariska samen gewerkt,met pap gekeken waar ze het beste op de bus kan stappen.Twee routes bekeken, op de fiets er naar toe,fiets neer zetten en de bus in.Om half vier was mam klaar.Ja en wat je beloofd moet je na komen dus om schoenen. Marika heeft al ziveren schoenen maar nu kocht ze een paar beige met glimmend neusje.Wil ik er een paar schoenen bij zetten krijg ik me daar een hoop gedoe bij dus er maar weer afgehaald.
Nee hoor eigenlijk niet,soms wel net als nu.Slapen lukt niet meer.Maar maakt je niet ongerust ik weet de reden en kan er ook zelf iets aan doen.
Straks naar Mariska ze is onverwachts vrij, dat vind ze prima.Met mam schoenen kopen en nog wat kleine dingetjes.In haar appartement werken samen, of is het sanmenwerken.Wij worden verplcht om negen uur bij te springen wat schoonmaken betreft.
Wij gaan weer eens een gesprek aan over het vervoer, wij kregen nu eens heel duidelijk waarom er bezuinigd word door G.de stichting waar Mariska bij woont.Nu na aandringen van ons haar ouders.
Met de bus gereisd naar Goes, als jullie een gids nodig hebben Mariska loost jullie wel door Goes heen.Jij mag voorop lopen hoor, wij volgen wel,nee hoor pap heeft naast haar gelopen.Langs het Chinees restaurant (lekker) de kerk, stadhuis, over de markt rechtdoor en wat zien we dan haar werkplekje.Pap en mam zijn de vorige keer echt helemaal verkeerd gelopen.In goed tien minuten waren wij op de plaats van bestemming.Zoals de route op 9292ov.nl aangaf.Toen onze boodschappen in Goes gedaan en om 6 minuten over 5 weer op de bus gestapt naar huis,even half zes stonden wij weer in huis.
Eerst met Mariska naar de dieëtiste, van 80 kilo in 2010 naar nu 68.2, 25 april 2013, wat een kanjer zeggen wij.Zelf is ze met gezond eten bezig, weet welk voedsel niet goed voor haar is.Morgen gaan wij weer met de bus op stap met Mariska.Volgende week ook, om Mariska toch te leren hoe alles gaat om in Goes te komen met de bus.Met Mariska gaat het heel goed ze is vrolijk zingt weer.Ze komt morgen voor het weekend, niet meer op vrijdag vanwege de 28 dagen.
De caravan staat weer op stal, tot over een tijdje.
Ben zelf bezig met was,strijk,schoonmaken,stofzuigen,alles wat een huisvrouw doet.
Vader en moeder zijn alletwee een beetje moe, maar dat komt goed wij slapen als een os.
Onze gids wilde niets hebben voor de wandelingen die hij met ons wandelde, ja wat doe je dan aan iemand vragen dichtbij hem wat hij graag luste.De gids wandelde vier keer met een gedeelte uit onze groep,vrijdag avond door Oranjezon, er waren veel herten te zien onderweg.
OUWERKERK - Drie mensen met elk hun eigen herinnering aan een reddingsactie in de rampnacht van 1953 ontmoeten elkaar dinsdag in het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk.
Het gesprek tussen Leen Schilperoord, Johan Dooge en Jan Bordewijk maakt deel uit van het Oral History Project van het museum. De vader van Schilperoord, destijds inwoner van Zonnemaire, ging met matroos Jan Bordewijk uit Brouwershaven met een roeiboot het water op om mensen te redden. In de polder van Dreischor troffen zij drie mensen op een wagen midden in het land: mevrouw van Bloois, haar zoon en hun knecht Johan Dooge. Het bootje zonk na een aanvaring met een schuur en zonk. Mevrouw van Bloois verdronk.
De betrokkenen van toen ontmoeten elkaar tussen 10.00 en 10.30 uur.
Zo vanmiddag om drie uur waren wij weer thuis.Het was een drukke werkvakantie kunnen wij wel zeggen.Als sluitstuk hadden wij een koud warm buffet op de Neeltje Jans.Om half vijf een film kijken of de expositie bekijken in een peiler.En om half zeven gezamelijk eten.Als je dan de reactie hoort op wat er te zien was over 1953 men wist er weinig van.
Zonet hebben wij haar weer gesproken op haar mobiel, alles gaat goed maar er komt geen vrijwilligster.Ze gaat geld halen bij de bank en een grote fles rivella kopen lekker en gezond om te drinken.Zo nu wandelen door een natuur gebied.
Groetjes uit Oostkapelle
338.523 bezoekers