Wijari

Daar had een kunstenaar een heel groot liggend monument gemaakt, met daarop alles wat zich daar afgespeeld heeft.In ja hoe noem je dit, het was van en soort metaal.

Er kwamen veel toeristen kijken naar deze plaatsen, zelfs in oktober nog met bussen vol.

Een kleingedeelte van het gebeuren.

Pointe du Hoc: eeuwige roem voor de rangers.

Pointe du Hoc: strategische, vooruit stekende rotspunt.

Pointe du Hoc is een locatie op een klip langs de Normandische kust in Noord-Frankrijk.    De rots bevindt zich tussen Omaha Beach en Utah Beach.

Beneden is er een smal kei strand van een tiental meter breed, daarna steekt Pointe    du Hoc 30 meter boven de zee uit.

In de Tweede Wereldoorlog stond dit strategische punt tjokvol met Duitse bunkers    en kanonnen.

De Duitsers hadden zes 155 mm kanonnen geïnstalleerd, om de landingsstranden te verdedigen.

Ze bestreken 2 invasie stranden.

Daarom was het van het grootste belang deze kanonnen uit te schakelen.

Op 6 juni 1944, bij de landing in Normandië, was Pointe du Hoc dus een belangrijk    doelwit van de geallieerden, om de bedreigde stranden vrij te krijgen van het dreigende    geschut van de 155 mm scheepskanonnen.

Deze extreem moeilijke en zware missie werd toevertrouwd aan de US 2nd Ranger bataljon,    onder leiding van luitenant-kolonel James Earl Rudder.

De verovering van Pointe du Hoc.

De dagen voordat de landing op Pointe du Hoc plaatsvond, werd het zwaar gebombardeerd.

Door deze bombardementen hadden de Duitsers de 155 mm kanonnen meer landinwaarts    geplaatst, hetgeen de Rangers niet wisten.

Door misverstanden zouden slechts 225 man landen op het strand.

De rest was ergens anders terecht gekomen.

Deze kleine groep moest maar zien hoe ze de zware kanonnen daarboven konden vernietigen.

Om 7 uur in de morgen bereikten de Rangers de voet van de 30 meter hoge klippen,    die door de Duitsers vanuit bunkers werden verdedigd.

De commando’s schoten weerhaken met touwen eraan omhoog, om zo de klip te beklimmen    ook gebruikte ze ladders en touwladders.

Ze werden ondertussen onder vuur genomen door verschillende hand vuurwapens waar    de Duitsers vanaf de klip mee op hun schoten.

40 mm scheepsmitrailleurs van de marine probeerde ondertussen de Duitsers van de    klip te verdrijven, waardoor een hoop aarde en rotsen op de commando’s vielen.

Toch lukte het de commando’s de Duitsers te verdrijven.

Boven gekomen ontstond er een loopgraven oorlog die meer weg had van de eerste wereldoorlog    dan van de tweede wereldoorlog.

Toen ontdekte men echter dat de kanonnen uit de bunkers weggehaald waren.

De Rangers verzamelden zich boven en enkele gingen op zoek naar de artillerie.

Deze werd al vlug gevonden en vernietigd.

De lastigste periode kwam na de aanval op de klip.

De buitenwereld dacht dat de aanval mislukt was en de aanvallers gedood.

De groep bleef twee dagen geïsoleerd en moest verschillende Duitse tegenaanvallen    afslaan om de positie onder controle te houden.

In de morgen van 7 juni bedroeg het aantal inzetbare manschappen nog maar 90 tot    100 man, waarvan velen lichtgewond waren.

Opgesloten tussen de bunker resten hadden ze geen voedsel meer en zaten ze krap in    hun munitie.

Later die dag arriveerden uiteindelijk enkele versterkingen en konden de Duitsers    definitief worden teruggedrongen.

Pointe du Hoc als herinnering aan de bloedige slag.

Tegenwoordig is het mogelijk Pointe du Hoc zonder levensgevaar te bezoeken.

Le Point du Hoc is nu Amerikaans grondgebied.

Het terrein is na 60 jaar nog steeds als een maanlandschap bezaaid met diepe kraters.

Tussen deze kraters, die zijn veroorzaakt door beschietingen van de geallieerden,    liggen nog kapotte delen van de Duitse bunkers.

Enkele van deze bunkers staan nog geheel of gedeeltelijk overeind.

Er is een gedenkteken en museum opgericht, gewijd aan de bloedige slag die er heeft    plaatsgevonden.

Het Pointe du Hoc Federal Monument, heeft een naald vorm en is gebouwd op de schietbegeleidingspost.

Het monument wordt afgeschermd door prikkeldraad, omdat het anders te gevaarlijk    is om rond het monument te lopen.

Door ons werden ook stadjes bekeken, zoals op deze foto is te zien.

Het is ons opgevallen dat de dorpen en stadjes verstillen, leeg lopen ? Ook net als in Nederland er grote supermarkten zijn, en de kleine winkeltjes verdwijnen uit de dorpen en steden.Deze foto is van St.Malo waar nog een oude ommuurde vesting is, de oude stad.In dit oude gebouw was het gymnasium gehuisvest, verder als zo mocht je niet binnen komen.

Onze eerste camping was redelijk, alleen de eigenar van de camping was een norse man.Camping caravaning " La Source.

Camping twee Merlin I"Enchanteur, Engels georienteerd, heel veel Engelse kampeerders.Kwam dit omdat er dichtbij een  boot uit Engeland aan kwam.De eigenaar spraak goed Engels en Frans.

De derde camping was in Bayeux camping Municipal een stadscamping, prachtig om te zien en schoon, maar douchen was niet zo.Het water was amper lauw te noemen.Maar je wil wel schoon blijven, dus stap je onder de lauwe stroom.

Camping vier Caravaning Cheteau D"Hardelot Condette.Deze mevrouw was vriendelijk vertelde heel veel in rad Frans over de camping/ omtrek, alles was heel schoon en heet water,van ons kreeg ze een tien. 

 Zelf sta ik ook op de foto, foutje.

Koffie drinken en waar gaan wij morgen heen.

Uit  welke plaats komt deze foto.Een heel bekend (waar) verhaal uit de tweede wereldoorlog.

Vandaag weer een test gedaan bij de assistente van de huisarts, helemaal schoon, nu neem ik alleen nog granbery capsules in. Op advies van een Franse apothekers assistente.

Vandaag een grote strijk weggewerkt, wat heeft een vrouw/man veel kleding.

Als het mag tenminste, gisteren ging het heel moeilijk.Waarom mij een raadsel

Dit is geen foto van een invasiestrand maar gewoon een stukje prachtig strand waar (nog) gezwommen werd door dames.Het zwakke geslacht echt niet.Trouwens daar is ook een warme golfstroom langs de kust.

Vandaag kwam Mariska eten bij ons, sla met alles erop en aan.Dat vind moeder zo lekker na al het buitenlandse eten.

Eerste foto, als de foto blijft plakken tenminste.In welk stadje schrijf ik er later bij.Carnac.

Heel de dag bezig om alles op te ruimen te wassen,boodschap gedaan eten koken.

Nee wij konden niet lezen of schrijven op het weblog, geen WIFI waar wij waren in Frankrijk waren.Samen met onze vrienden op stap naar Frankrijk, langs de kust zijn wij getrokken.Bretange en Normandie waar onze bevrijders geland zijn.Onze vriend zijn werkzame leven voltrok zich in de millitaire dienst.Indrukwekkend om dat allemaal te zien. De eerste tien dagen was het weer gewoon weg goed te noemen.Nu zijn wij toch wel een beetje moe.Nog naar een apotheek gegaan om de naween van de blaasontsteking tegen te gaan.De apothekers assistenties overlegde met elkaar en gaven mij een minder onschuldig middel als antibiotica.En het werkt goed.Wel veel drinken, nee geen franse wijn.

Ja wij komen even niet op de weblog.Even pas op de plaats door leuke omstandigheden.

Zo de huisarts bellen of de tweede kuur aangeslagen is, zijn assistente dan.

Ik zal zo blij zijn, de pillen hebben vervelende bijwerkingen.

Zal het wel missen,lezen doe ik waarschijnlijk wel, dan blijf ik toch betrokken bij jullie wederwaardigheden.Droeve, blije en gewoon wat jullie beleven.

Groetjes voor allemaal, Wijari

Vandaag lekker bezig geweest.Boodschappen gedaan. Gelijk bij Mariska langs om haar op tehalen en samen eten te koken.Het smaakte heerlijk, dat komt natuurlijk omdat wij samen kookte.Wat een mooi zonnig weer vandaag, nee vanmorgen vroeg niet.

Bovenkleding meegenomen om te wassen,het hangt alweer gestreken aan de kapstok.Morgen gaat Mariska op stap naar Eindhoven met mensen uit het atelier.Mariska gaat een animatie maken van haar schilderijen zegt ze. Of wij het resultaat krijgen te zien weten wij nog niet.Mariska moet/mag om kwart voor acht al bij het atelier zijn, dus brengt papa haar met de auto.

Echt rustig aan gedaan vandaag, beter voor mij. Net een biefstukje gebakken, dat was lekker.Ik eet weinig rood vlees meer kip en vis.Franse wijn moet je ook maar laten staan, veel gif erin.Je word ook wel alerter op wat je eet en drinkt.Geen bonen uit Egypte, druiven uit verwegistan, geen aardbeien of zomer vruchten in de winter enz.Mileubewust zijn voor de kleinkinderen en je zelf ook natuurlijk.

Uit de Biggekerkse periode

Kon er nog tussen bij de huisarts, tien over drie. Het is nu een hele grote huisartsenpost, nieuw gebouwd, onder Borrendame het nieuwe(bejaarden)huis.Of de naam het zelfde blijft? Nog een kuurtje gekregen tot volgende week innemen.Het zit niet lekker, net of ik een klap voor mijn hoofd heb gekregen.Werken helpt dan bij mij iets met je handen doen.Onze huisarts zit nu met zijn praktijk aan de andere kan van Zierikzee, maar er is nu ook een apotheek in het zelfde gebouw en dat is handig, hoeven wij de stad niet meer in.Daar kan je ook niet meer komen met de auto, zelfs gehandicapten niet, erg goed over nagedacht.

Weer thuis gekomen, morgen naar de huisarts.Als ik er tussen kan bij de afspraken.Heel onze vakantie contact gehouden met Mariska.

Als ze met de bus geariveerd was in Goes en weer terug was  in Zierikzee.Deze keer geen foto`s gemaakt van de uitstapjes, ben gewoon niet mee gegaan.Niet erg hé want of iedereen mijn foto`s leuk vind ? Mijn man had van de natuur wandeling voor mij het één en ander onthouden om aan mij te vertellen.B.v. het verschil tussen eiken, hoe de blaadje groeien aan een zomer of wintereik.

Nu gaan wij weer in ons eigen bed slapen lekker hoor, al is ons bed in de caravan prima, beetje minder ruimte dat wel.

Geen door gezakt hotelbed of een knalhard bed.

Nog één dag medicijen en dan nog nacontrole thuis bij onze eigen huisarts en weet ik of de kuur  geholpen heeft.

Tussen de middag een pannenkoek genuttigd, rozijnen/rum, de rum word over de pannenhoek gegoten en aangestoken.Mijn man had een pannenkoek met spek, champions en ei.Vanavond komt er een mannenkoor zingen met 80 koorleden uit Ede.Zo naar het inloop uurtje, zelf je drinken met wat te knabbelen mee brengen.

Voel me al opknappen, wat fijn dat medicijnen mensen helpen om  te genezen.Mijn echtgenoot is naar we wijnboerderij met de fiets,Tien minuten fietsen maar.Gisteravond was het gezellig bij onze vrienden,Eerst coordinatoren vergadering gehad, pittige vergadering waar hier en daar een tikje gegeven werd, rechts en links, niet letterlijk hoor.Vanavond treed een muziekgroepje op,Turas geheten.Turas betekend (Gaelic voor reis) Dat zal dan ook wel een muzikale reis worden, de muziek instrumenten bestaan uit keyboard,gitaar,banjo,bodran,fluit,viool en acordion.

Dit is een bodran

Ben niet in orde, geen koorts maar ik heb wel een kuur gekregen van de arts hier.Ga nog niet mee met de uitstapjes, even wachten hoe het aanslaat..Fijn dat wij wel onze laptop meenamen, kan ik jullie weblog lezen en er bij schrijven als ik animo heb.Vanavond ga ik wel mee naar onze vrienden die hier ook verblijven.Even wat anders aan je hoofd als .....Mariska belde ons vanmorgem mama ik ben weer op mijn werk hoor, goed gedaan meisje zeggen wij dan, ik zie haar in gedachten groeien.Vandaaag was er een natuurwandeling gepland, morgen naar en wijnboerderij.Wijn en medicijnen gaat niet samen dus......!

Ja het regent hier ook hoor.Maar wij lagen lekker warm afgelopen nacht.Vanavond de opening van ons kamp.Deze keer regelen wij niets, Nu mogen anderen het doen en wij genieten.Wat voor toneel stukje word er vanavond opgevoerd ? Lachen gieren en brullen.Dan weten wij is de spanning eraf is voor de kampleiding.Zo nu wil mijn echtgenoot achter mijn laptop, vooruit voor deze keer.

Beetje druk met allerlei dingen.Hele leuke dingen hoor, verjaardag vieren van onze broer.Het was heel gezellig veel gelachen.

Mariska belde vanmorgen mamma ik sta bij nummer negen (restaurant gerund door anders begaafde) in Goes.Ik moest om lopen want waar ik altijd heen loop stonden brandweerwagens een brand te blussen.Niet voor een kleintje vervaard onze dochter.Niet verdwaalt gewoon een andere route.gekozen.Maar wij gaan ook nogal eens winkelen in Goes.

Leiding en haar vrienden waren al aan het zoeken, dat vond onze dochter wel leuk.Wat zeggen wij dan zo zeg dat heb je weer goed gedaan.

Maar op deze foto is het voorjaar.