Wijari

Gisteren huwde de jongste dochter van de broer die onder mij komt, twee jaar jonger. Niet zo'n heldere foto maar het zijn wel drie generatie. Lida moeder, Ymke dochter, Kees opa.

Zijn beroep daar hoeven jullie niet naar te raden binnenvaartschipper. Eerst woonde ze op één van de Zuid-Hollandse eilanden. Later verhuisde pa en ma naar Zonnemaire, waar hij beurtschipper werd voor de Gebroeders de Rijke. Op deze foto staan ook mijn man zijn oudste zus en broer alle twee al overleden, broer was nog maar 56 jaar jong.

Een journalist die boeken over de binnenvaart schrijft heeft om een foto gevraagd van pa en zijn schip. Stuur ook nog maar een foto mee van pa alleen.

Gedicht voor mensen in de zorg!

 Voel jij je ook wel eens machteloos.

 Als een bewoner verdrietig is of boos.

 en je komt er maar niet achter waarom

 Begrijp ik het niet? of ben ik nu zo dom.

 Voel jij je ook wel eens verdrietig

 Als een bewoner waaraan je bent gehecht

 Steeds verder achteruit gaat

 En tenslotte niets meer zegt.

 Voel jij je ook wel eens opstandig

 Als het met steeds minder moet

 En er steeds meer blijft liggen

 Hoe goed je je best ook doet.

 Voel jij je ook wel eens boos

 Als er weer iemand komt klagen over iets

 Wat voor je gevoel zo belangrijk is

 dat het bij al het andere valt in het niets.

 Voel jij je ook wel eens belazerd

 Als je weer die dienst niet krijgt waar je om hebt gevraagd

 En je toch maar weer "ja"hebt gezegd

 Omdat het anders ten koste van de bewoners gaat.

 Voel jij je ook wel eens optimistisch

 Als het een dag heel lekker gaat

 En je alle aandacht kunt geven

 Waar de bewoner steeds om vraagt.

 Voel jij je ook wel eens pessimistisch

 Als je in de kranten leest

 Dat de politiek wel alle problemen begrijpt

 Maar een verhoging van de ziekenfonds premie vreest.

 Voel jij je achteraf wel eens gebruikt

 Als je iets moet doen wat je niet mag of wil

 Maar omdat er niemand anders is

 Sta je er even niet bij stil

 Voel jij je ook wel eens warm

 Als een bewoner geniet van jouw arm

 Die je om haar heengeslagen hebt, bedoeld

 Om haar te troosten zodat ze zich veilig voelt.

 Voel jij je ook wel eens koud

 Als iedereen tegen je snauwt

 De bewoners, collega's, terwijl niemand merkt.

 Dat je al zeven dagen hebt gewerkt.

 Voel jij je ook wel eens miskend

 Als je je benen uit je lijf hebt gerend

 Als mede door jou inzet, je kunt zeggen: we hebben het weer gered!

 Maar er is niemand die dank je wel tegen je zegt.

 Voel jij je ook wel eens een tevreden mens

 Als je na je dienst naar buiten gaat

 Dat lijkt me een fijn gevoel, een wens

 Zodat je de volgende dag weer naast de bewoner staat..................

Soms kom je mensen tegen dat je denkt wat een aardige vrouw en man zijn dit.

Deze dame  en haar man stonden op de camping in Biggekerke.

Fijne gesprekken met haar gevoerd, iets waar je later nog aan terug denkt.

De vader van mijn vader. De jonge mensen uit onze familie begint te spitten in hoe het allemaal zit met de opa`s en oma`s. Nu wij hebben nog wel wat fotomateriaal.

Als afscheid hadden wij vanmiddag/vanavond een warm/koud buffet. Eigenlijk best triest vinden wij maar ja, het hing als het zwaard van Damocles boven ons hoofd. Kreeg zelfs mijn contributie terug. Heerlijk gegeten en gezongen zonder begeleiding, en wat moet ik nu naar een ander koor en welk koor. Of ga ik nu eens iets heel wat anders doen. Niet dat ik niets te doen heb, maar een hobby is nooit weg. Mijn Engelse taal ophalen, kleding naaien, kaarten maken enz,

Met mijn man zijn arm en hand gaat het de goede kant op. Hij klust weer, al heeft hij wel een maatje dat hem soms helpt.

Moeder en vader weten hoe onze dochter zelf tot oplossingen komt,(logisch denken)wij weten dat ze de stad op haar duimpje kent er door heen fietst. Vandaag is moeder met haar door de stad gereden om haar te laten zien waar hun kraam stond. Een beetje in een dooie hoek, aan het einde van een reeks kramen niet zo in het zicht.

Zo weer lekker bezig geweest in de tuin en buiten de voorramen gezeemd. Daar was het weer voor en ook nog droog, want meestal als ik de ramen zeem gaat het regenen.

Morgen gaat mijn man op stap met onze zwager campings uitzoeken voor de CCC.

Mariska komt bij mij eten, samen koken en opeten, macaroni deze keer.

Nog een foto van de opening van het appartement

Mariska was vandaag even kwijt. Om één uur is Mariska weggegaan met de fiets naar de kraam voor D.C. Brugzicht op de toeristenmarkt. Wat doe je dan als ouders je loopt over de markt en natuurlijk ga je dan bij hun kraam kijken. Komen wij daar aan staat daar de begeleiding met een beteuterd gezicht. Mariska had hier allang moeten zijn maar nu is het halfdrie en ze is er nog niet Gelukkig raken wij niet snel in de stress, Mariska weet de weg in Zierikzee dus zal ze de plaats die jullie gezegd hebben waar de kraam staat niet kunnen vinden. Wat doe je dan een rondje lopen rond de markt om te kijken of wij haar zien. Nee niets te zien, dan maar terug naar de kraam, en ja hoor ze was naar het D.C. terug gefietst, slimme meid. Toen ze later belde was haar commentaar ik ben wel erg moe hoor van het zoeken, maar ik had wel drinken bij me. Vanavond hoefde Mariska niet naar zwemmen eerst maar uitrusten.

Wie nu niet buiten is.

Gewoon even geen zin om achter de laptop te zitten.

Deze jonge vrouw ook niet.

Vandaag naar onze vriendin op de Veluwe gereden. Nu net thuis gekomen het gaat redelijk met haar. Zij loopt met één kruk, mag en kan veel dingen nog niet doen, er staat drie maanden voor, nog even geduld met werken e.d. Lopen liggen en niet te lang achter elkaar zitten. Mariska belde er waren veel mensen gekomen op de open dag. Haar schoonzus, broer haar neefje en veel anderen bekende.

Lachend, zittend, genietend van alles om haar heen. Gezellige foto van onze dochter.

Vanmiddag was de officiële opening van het appartementen complex waar Mariska woont.

Feestelijke gebeurtenis voor de bewoners met een leuke meneer, ballonnen oplaten en een barbecue .Zaterdag komen de vrijwilligers en andere familie leden kijken.

Nadien maakte ik nog een overgordijn korter, nu moet ik er nog één korter maker.

Vanmorgen eerst boodschappen gedaan voor heel de week, behalve vers producten. Eten gekookt aardappels met sla e.d. Griekse yoghurt met honing toe.

                                 Met de mantel der liefde...

Naar Mariska haar appartement servies nakijken en afwassen, nee een afwasser is niet nodig hoor dus is die ook niet in de keuken geplaats bij de nieuwbouw. Afwassen doet de familie(moeder) wel en alle andere karweitjes zoals een zoom die los is gegaan in de overgordijnen naaien. Als wij de vraag stellen wat mogen begeleiders voor werk doen is het ja daar weet ik ook eigenlijk geen antwoord op dat moet je maar aan de manager vragen. En zij werkt al al 20 jaar op deze werkplek. Weet ze het niet of durft ze het niet te vertellen. Ook een vraag van ons als nieuw personeel komt willen jullie haar/hem dan met naam en foto erbij in de nieuwsbrief zetten. Nou dat hoef ik zo nodig niet, was haar antwoord ,word het ook meegenomen naar het team of beslist ze dit alleen.

Vandaag wat aangerommeld. Allebei veel gegeeuwd, ik heb slecht geslapen afgelopen nacht, en nu trek in wat lekkers. Twee taartjes gekocht mokka o wat smaakte dat goed, vanavond maar minder boterhammen eten. Vanmiddag naar het tuincentrum bij Goes om te kijken hoe wij onze tuin in gaan richten, heel makkelijk want wij worden ouder. Veel terras en weinig planten en/of  bomen. Veel indrukken opgedaan maar hoe het echt word ? Nog een paar plantjes gekocht voor in de tuin aan de straatkant.

Donderdag word Mariska haar nieuwe woon (zeg de Belgen) officieel geopend. Voor ons zit er een vies smaakje aan wij zijn niet blij met alles wat nu gebeurt. Dat vinden andere ouders ook maar zei houden hun mond.

En wat doet mijn broer praten, dat doet hij vaak, hij heeft altijd veel te vertellen net als onze moeder.

Ze schrijft heel leuk en humorvol over haar kinderen. Er word veel tegen haar gezegd schrijf jij er  maar eens een boek over de twee belhamels.

Vandaag 28 juni zijn onze jongste broer en schoonzus 40 jaar getrouwd. Heugelijk feit, wij gaan dit vieren in Alblasserdam. Een mooie omgeving met een mooi restaurant. Ver voor ons wij wonen het verste weg van heel de familie, maar ons hoor je niet mekkeren.

Morgen komt Mariska i.p.v. vrijdag dat is wegens de 28 dagen regeling, dank u wel minister Edith Schippers. Ja verstandelijk gehandicapten hebben zelf beslissingsrecht uhum.