Andere caravan met een vrolijke voortent, en twee potten dwergviooltjes. O wat mooi was het commentaar. Toch hebben wij nooit meer bloemen mee genomen op reis.
De CCC en Zeeuwse vlag in top.
Op deze reis hebben wij onze vrienden leren kennen en zei ons, het klikte gewoon.
Toen hadden wij ook al een caravan. Allebei een boek bij de hand, lezen is en was onze hobby en puzzelen.
Konijntjes op het veld.
Zelf de toiletten en douches schoon houden, iedereen kreeg een beurt. Weet je waar wij toen de smoor in hadden, er kwamen een paar mensen met campers die alleen kwamen lossen en laden. En zei maakte de schone toiletten en douches weer vies.Wij stonden op natuurcamping de Dasselaar in Zeewolde.Nu is er ook elektra, toen nog niet. Dat noemde wij zelf voorziend, accu voor licht.
De foto is gemaakt door onze schoonzus of zwager zei woonde toen in Zeewolde.
Vandaag kwam Mariska niet bij ons eten, met z`n drietjes uit eten in de Theetuin in Nieuwerkerk.
Natalie, Mariska en Corine. Ze aten een broodje gezond
Mariska gaat nu weer drie dagen naar Goes met de bus, waar Mariska moest gaan werken op het DC vond ze niets aan. Na haar vakantie gaat het starten. Eerst een week naar Lunteren, en dan heeft ze zelf besloten om er nog een weekje aan vast te plakken. Niets mis mee, eigen idee. Gaan wij dan met de caravan ergens staan. Jammer maar dit kan niet want wij hebben in die week een verjaardag.
Een dag varen op de Moezel met een luxe boot. Naar Trier, komen wij bij een schutsluis wilde de sluisdeuren wilde niet meer open. Daar lagen wij te wachten, drie kwartier lang voor de monteur kwam. Dat werd even snel Trier in en gelijk weer terug naar de boot, niets voor de vakantie. Wij kampeerde eerst in Duitsland en daarna in Luxemburg.
Straks word hij alweer zestien.
Mag toch wel C.
Verjaardag vandaag van onze schoondochter, en nee aan dames vraag je niet hoe oud of jong ze zijn. Dat word buiten zitten in de tuin. De zon staat niet meer helemaal in de tuin maar dat vinden wij niet zo erg. Wij moeten er toch uitblijven. Onze dochter ophalen cadeautjes meenemen. Maar eerst nog eten.
Weet je wat ik knap vind dat mijn man nu ook links schildert op advies van onze zwager, zelf huisschilder, later directeur van een schilderbedrijf.
Ben een beetje moe...... van het niets doen, de warmte. Onze dochter had vandaag vrij gevraagd goed idee met dit warme weer al is het vandaag een dag (zegt de weerman) koeler.
Mijn man zijn hand functioneert nog niet zoals het zijn moet. Zijn hand rond draaien lukt wel maar de grip is niet goed. Dus valt er wel eens iets naar beneden. Dat vallen is niet erg hoor, maar wij hopen op genezing, en als dit niet zo is zal L. er mee moeten leren leven. Dat zegt hij zelf,
Het is echt heel matig op de weblog van Zeelandnet.
Eén voordeel de was is zo droog, maar ook een nadeel veel was. Het is ook nooit goed hé. Mijn man is bij de hobbybaas, hij zit heel koel in zijn kantoor. Oppassen, telefoon aannemen, kijken in de computer of die onderdelen aanwezig zijn ,inpakken zo nodig en/of laten bezorgen met de besteldienst.
Wat ik doe, mij vriendin e-mailen, een mevr. bellen en e-mailen omdat Mariska de papieren nog niet binnen heeft gekregen voor haar vakantie. Dan weet ik ook niet wat Mariska mee moet/mag nemen. De gewone bagage weet ik wel maar de bijzondere zaken niet. Ook niet wie haar begeleidster word deze vakantie. Gelukkig hoeven moeders/vrouwen zich nooit te vervelen, tenminste deze vrouw niet.
Gisteren huwde de jongste dochter van de broer die onder mij komt, twee jaar jonger. Niet zo'n heldere foto maar het zijn wel drie generatie. Lida moeder, Ymke dochter, Kees opa.
Zijn beroep daar hoeven jullie niet naar te raden binnenvaartschipper. Eerst woonde ze op één van de Zuid-Hollandse eilanden. Later verhuisde pa en ma naar Zonnemaire, waar hij beurtschipper werd voor de Gebroeders de Rijke. Op deze foto staan ook mijn man zijn oudste zus en broer alle twee al overleden, broer was nog maar 56 jaar jong.
Een journalist die boeken over de binnenvaart schrijft heeft om een foto gevraagd van pa en zijn schip. Stuur ook nog maar een foto mee van pa alleen.
Gedicht voor mensen in de zorg!
Voel jij je ook wel eens machteloos.
Als een bewoner verdrietig is of boos.
en je komt er maar niet achter waarom
Begrijp ik het niet? of ben ik nu zo dom.
Voel jij je ook wel eens verdrietig
Als een bewoner waaraan je bent gehecht
Steeds verder achteruit gaat
En tenslotte niets meer zegt.
Voel jij je ook wel eens opstandig
Als het met steeds minder moet
En er steeds meer blijft liggen
Hoe goed je je best ook doet.
Voel jij je ook wel eens boos
Als er weer iemand komt klagen over iets
Wat voor je gevoel zo belangrijk is
dat het bij al het andere valt in het niets.
Voel jij je ook wel eens belazerd
Als je weer die dienst niet krijgt waar je om hebt gevraagd
En je toch maar weer "ja"hebt gezegd
Omdat het anders ten koste van de bewoners gaat.
Voel jij je ook wel eens optimistisch
Als het een dag heel lekker gaat
En je alle aandacht kunt geven
Waar de bewoner steeds om vraagt.
Voel jij je ook wel eens pessimistisch
Als je in de kranten leest
Dat de politiek wel alle problemen begrijpt
Maar een verhoging van de ziekenfonds premie vreest.
Voel jij je achteraf wel eens gebruikt
Als je iets moet doen wat je niet mag of wil
Maar omdat er niemand anders is
Sta je er even niet bij stil
Voel jij je ook wel eens warm
Als een bewoner geniet van jouw arm
Die je om haar heengeslagen hebt, bedoeld
Om haar te troosten zodat ze zich veilig voelt.
Voel jij je ook wel eens koud
Als iedereen tegen je snauwt
De bewoners, collega's, terwijl niemand merkt.
Dat je al zeven dagen hebt gewerkt.
Voel jij je ook wel eens miskend
Als je je benen uit je lijf hebt gerend
Als mede door jou inzet, je kunt zeggen: we hebben het weer gered!
Maar er is niemand die dank je wel tegen je zegt.
Voel jij je ook wel eens een tevreden mens
Als je na je dienst naar buiten gaat
Dat lijkt me een fijn gevoel, een wens
Zodat je de volgende dag weer naast de bewoner staat..................
Soms kom je mensen tegen dat je denkt wat een aardige vrouw en man zijn dit.
Deze dame en haar man stonden op de camping in Biggekerke.
Fijne gesprekken met haar gevoerd, iets waar je later nog aan terug denkt.
De vader van mijn vader. De jonge mensen uit onze familie begint te spitten in hoe het allemaal zit met de opa`s en oma`s. Nu wij hebben nog wel wat fotomateriaal.
349.606 bezoekers