Wijari

Een familie

geschiedenis

Vier eeuwen in vogelvlucht

Dit is volgens mij de Nobelpoort, aan deze kant mag je nog door de Nobelpoort de stad uitrijden.

Van de andere kant mag dat niet meer.

Fietsen en wandelen mag wel dacht ik ?

Van rechts 86 mijn oudste zus,de tweede mijn jongste zusje. En dan een zus van 80.De foto maakte de man van de oudste zus.

Denemarken  Zweden Noorwegen

Echt weer voor een ijsje, lust ik wel,vlakbij ons huis is er een een ruimte waar jongelui ijsjes verkopen.Straks niet meer want zei studeren nog.

Lekker ijsje vind  ik zelf (Malaga)  ijsje rum rozijnen.

Na zes weken weten wij dat Mariska op haar plaats is goede zorg, lieve verzorgsters.

Zelf ga ik een keer per week naar Mariska toe, soms heb ik geen contact met haar maar als haar ga kussen word Mariska helder.

Dit deden wij elke woensdag eten koken, met ons beiden.Gezond eten in Mariska haar keuken.

Maar barbecue is ook lekker en gezond,vis en kip was het voor mij.

Alle bewoners van Agthoven waren er niet maar de meeste wel.

Mariska gaat verhuizen naar De Kraayert Lewe dorp.Schoonzus overleden.

Geen wonder dat wij ons verdietig voelen.

Boos ben ik als ik niet gebeld word als er b. v. niet  goed voor haar gezorgd word.

Dat lezen wij bij haar raportage.

Stond in onze tuin, wij hebben geen tuin meer alleen een balkon.

Op het podium staat een onderwijzeres met Mariska en een vriendje.Er worden gedichtjes voor gelezen.

Na haar pensioen is deze lerares hen les gaan geven.

Verhaal vertellen ,eigen fantasie, opschrijven met hulp.

In een groot gebouw voorgedragen.

Mensen met een handicap kunnen veel leren.

Ik ga nu eens een voorbeeld geven hoe Mariska genegeerd werd.

Bij de drogist maar één voorbeeld.Mvr. mag ze een snoepje. Mijn antwoord, vraag het Mariska zelf.

Kijk wie maakt deze foto drie vakantie gangers, ik ben de klos.Waar wij zitten weet ik niet.Mijn echtgenoot zit met zijn rug naar mij.

De schaduw in het gras ?

Wat een groote voortent aan de overkant.

Die hebben wij nooit gehad, veel te lastig als je meerdere keren verkast

Onze caravan had een uitrolbaarscherm.

Een tuin waar je op veel plaatsen kon zitten met hier de eerste bloeiende Annebella s.

Leuk wonen onze achter buren waren mijn man zijn zus en onze zwager.

Alle twee al overleden.

Net de hoek van de garage op de foto, 8 meter lang met een aambeeld erin om te smeden.

Mijn man zijn beroep was smid.

Daar hoorde ook paarden beslaan en hoefijzer vervangen bij.

Zijn laatse beroep was een autobedrijf draaiend houden. 

Ondertussen was hij op sociaal gebied bestuurlijk met gehandicapten zorg bezig ons/mijn/leven tot nog toe.

Nu nog ik kan het niet laten je wil het beste voor je gehandicapte dochter.

Lang geleden is dit, ik denk vlak voor wij naar vervolg onderwijs gegaan zijn.Een halfuur lopen was dit.

Wij woonde in de polder, tuinders boeren griendwerkers.

Een keer zijn wij op schoolreis geweest, ik dacht naar Breda.

Van de meeste kinderen weet ik hun naam nog.

Ik weet nog van een meisje dat de straat overstak en geschept werd door een auto en maanden in het ziekenhuis moest blijven.

En ook een jongen die allebei zijn ouders verongelukte met de auto.

Onze onderwijzer  (Hoofd) zijn naam was Muis

Volgende week Dinsdag vergaderen, praten, kijken, luisteren.Of er ook plaats is voor verstandelijk gehandicapten met Down en dementie.

Wijari kan niet los laten wat wij samen zijn begonnen.Wie mij kent weet wat ik bedoel.

Woensdag gaat Wijari naar een buurvrouw die naast ons woonde, schat van een vrouw.

Donderdag komt mijn hulp, en om half vijf naar de kapper gelukkig weer.

Vanmiddag bezoek van een mede bewoner van het appartementen gebouw gezellig onverwachts.

Hier is het niet koud en nu bedoel ik de mensen die bij mij wonen.

Foto twee een mooie tuin, onze tuin is nu het balkon.

Zelf heb ik kussenovertrekken Gequilt,2 voor mij zelf en twee voor Mariska, al versleten.

Kwam nog een stapeltje lapjes tegen, ook heb ik nog een map waarin staat hoe het werkt.Met de hand natuurlijk niet met de naaimachine.

Nu word het bedtijd.

Nog geen voorjaar, een patrijs tussen de paardenbloemen en madeliefjes.Daar maakte wij een armband van of een krans in je haar.

Er word in het appartemente complex verhuisd, veel nieuwe bewoners.Wat leeftijd betreft niet.

Mariska dinsdag een bezoekje gebracht, als moeder komt is het goed, vooral als ik soesjes mee breng, fotos met haar bekijk. Met haar knuffeld   een c.d.opzet.Mariska gaat niet meer naar De Kaai in Goes.

Achter in een foto album stond een foto van onze opoe, opoe was haar antwoord, terwijl Mariska veel vergeet.Maar daar zit een verhaal achter.Als Mariska bij mijn ouders kwam was het vaste prik even naar opoe toe.Dan kreeg Mariska een handje snoepjes, delen hoor met je broer hoor.

Schrijven is goed (b.v.)voor je alle negatieve en positieve gebeurtenissen opschrijven is goed voor een mens.

Maar wie schrijf die blijft.

Onvoorstelbaar zoveel zieken in onze famlie, geen corona, nee er zijn ook andere ziektes die een grote inpakt hebben. 

Ga kijken of ik een mooie foto zie om op mijn weblog te krijgen van onze dochter.Bekende voor mij,webloggers kennen haar wel.

Kom niet veel bekende meer tegen op het web.Samen koken elke woensdag bij M. en samen opeten, gezonde maaltijden.

Eigenlijk kan ik nog niet schrijven, vol van verdriet.Maar ergens moet/mag ik beginnen.

Mijn man aan het bemiddelen, sterke kant van hem,

.

Lang geleden dat ik hier was. Mooie tuin niet onze tuin.

En lekker en gezond eten in de wok dat zie je wel.Dit is een foto uit het appartemend waar Mariska woonde in haar uppie met begeleiding.

Moeder kookte elke woensdag samen met haar.

Wat armoedig ziet het eruit.Maar wat waren wij rijk als gezin,na de watersnood ramp zijn wij verhuisd naar de andere kant van de dijk.

Bedoel niet rijk wat geld betrof maar wij waren er nog allemaal.

Mijn vader en oom werkte als kleine zefstandige, een eigen bedrijf.

Wij denken dat er weinig mensen zijn die ooit van dit beroep hebben gehoord.

Werken in grienden, wilgen snoeien Van de dikste stelen werden bezemstelen e.d. gemaakt, volgens mij werd dat knotten genoemd.

Portugeese windmolen.

Dit geeft ook warmte vind ik.