Ik moest vandaag een klusje doen: een lamp ophangen. Nou is dat een klusje van niks, dat weet ik ook wel, maar dan moet je er wel bij kunnen. En, dat kon ik net niet. De nok van het dak, de binnenzijde bedoel ik -weet ik hoe dat heet- was net iets te hoog om er met een niet ARBO-goedgekeurde stoel bij te kunnen.
Ik bedacht, dat ik mijn vorige huis nog een trapje lag, in een onbewaakt ogenblik aan geschaft door mijn vrouw met de gedachte die nog eens te (laten) gebruiken voor een of ander klusje. Trap gehaald, trap opgezet, lamp keurig volgens de regelen de kunst opgehangen en ja hoor, het licht deed het.
Tevreden over mijzelf dat ik zoiets weer geklaard had met mijn twee linkerhanden, de schroevendraaiers opgeborgen, de trap proberen op te vouwen en......oeps, dat lukte niet meer. Wat ik ook probeerde, geen beweging in te krijgen.
Nu staat hij in mijn werkruimte in de weg te staan, als een stille getuige van mijn klunzigheid. En ik wacht gewoon tot die ene briljante inval komt of, gewoon een handiger jongen.
1 reactie
Hoi Leen/ Handige Harry
Het zit blijkbaar in de familie...Je weet toch wel dat pa een keer het opklapbare tuintafeltje opgevouwen heeft met de zijsteunen er nog in? Zijn altijd golvende stangen gebleven. Je zou dus kunnen proberen om het gewoon met brute kracht op te vouwen., maar meestal moet je gewoon dat bovenste plankje ( waar je een emmer op zou kunnen zetten) omhoog doen. Veel succes. Ik hoor het morgen wel van je. Uur of drie?
Welterusten en tot morgen.
Thea
08 May 2010 om 22:36